Afgelopen avond ging ik naar het Sonrise gospel gala in de WRZV hallen in Zwolle. Voor de eerste keer als vrijwilliger voor World Vision . Om acht uur trapte Gerald Troost met zijn band af. Ik kende hem alleen van naam maar hoorde hem nu voor de eerste keer. Ik moest denken aan Marco Borsato maar dan met (meer) zinvolle teksten. Daarna trad het koor Euphonion Singers op dat mij niet kon bekoren (let op de woordspeling), daarna was het pauze en vervolgens was er een optreden van dansgroepTriple-G, wat ik miste doordat ik in de andere zaal met wat mensen zat te kletsen. Daarna het hoogtepunt van de avond: het fantastische optreden van Kees Kraayenoord en zijn band (ja, alweer). Doordat het programma al flink was uitgelopen werd Kees op een gegeven moment min of meer letterlijk van het podium gejaagd want de tent moest dicht. Beetje bizar. Een van de backing-vocals van Kees’, Susanne Fields, heeft inmiddels een eigen CD uitgebracht met als titel “All of this is really me” die ik heb gekocht. In “onze” World Vision stand voerde Kees nog een aantal gesprekken en signeerde hij voor velen zijn prachtige CD’s “This is my cry” en “Broken”.

Susanna Fields signeert haar CD voor mij

Vanavond moet ik de dochters van mijn vriendin naar de Radio 538 drive-in-show brengen en vannacht weer ophalen. Dit fenomeen werd uitgevonden in de tweede helft van de jaren 60 door Radio Veronica 192. Je leest daarover hier een verhaal van Veronica technicus Ad Bouman. Zelf ben ik er nooit geweest. Ik hou niet van feestjes met (min of meer) verplicht dansen. Veronica had als organisator van drive-in-shows vele navolgers. Alle zeezenders hadden hun eigen shows maar ook de Publieke Omroepen (A-OE-OE-A VARA). Als je op het plaatje klikt hoor je hoe een reclamespot voor de drive-in-show van 18 juli 1969 in elkaar wordt gezet.

De bus met apparatuur (© Hans Knot 1972)

Zaterdag 22 oktober 2005, de jaarlijkse radiodag in het Casa 400 Hotel in Amsterdam. Vol goede moed vertrokken Evert, Anne en ik tegen 10h uit Amersfoort om ruim voor 11h te arriveren op de gratis parkeerplaats van Intratuin Amsterdam. Al snel stroomde de nabijgelegen zaal vol met naar ik begreep uiteindelijk zo’n 350 radiofans. Op het programma stond de vertoning van de nodige radio-DVD’s en een aantal interviews maar het leukste is altijd weer het ontmoeten van veel mensen waarmee je een gezamenlijke hobby hebt. Ik sprak naast veel zeezenderfans onder anderen ex Mi Amigo technicus Maurice Bokkebroek, de stem van de publieke omroep Hans Hogendoorn, en ex Mi Amigo dj Jan vd Meer die in mijn oude woonplaats Ermelo woont en mij gelijk voor binnenkort op de koffie uitnodigde. De nadruk lag op de komst van veel ex dj’s van Radio Northsea International uit 1970 die gezamenlijk werden geïnterviewd. Om 17 uur was de radiodag ten einde en gingen we met circa dertig man naar Het Kroatisch Restaurant Dubrovnik waar onder het genot van de maaltijd gezellig werd verder gepraat en uiteraard Graham Gill opnieuw zijn lied Way back Home ten gehore bracht. Een geslaagde dag met dank aan de organisatoren Martin van der Ven, Rob Olthof en Hans Knot. Na de close-down van RNI op 24 september 1970 om 11h bracht Cress Records een 33 rpm EP uit met een herinnering aan het laatste uur. Hierin hoor je een terugblik op de negen maanden dat is uitgezonden met veel dj’s en een overzicht van de commercials. Maar uniek zijn de op dit plaatje opgenomen afscheidsboodschappen van de dj’s die niet aan boord waren zijnde Mark Wesley, Spangles Muldoon en Micheal Linsey. Als je op de hoes klikt hoor je (later op de avond) het plaatje.

De Radio Northsea International dj’s uit 1970

Robb Eden, Michael Lindsay, Andy Archer, Spangles Muldoon en Duncan Johnson

Afgelopen avond ging ik met Cobie en Anne Korevaar andermaal naar een concert van Kees Kraayenoord, dit keer in The Shelter in Veenendaal. Helaas was mijn vriendin Wilma nog ziek. In het voorprogramma stond Linda Wagenmakers, bekend van Miss Saigon. Kan prima zingen (fantastisch nummer “More”) maar toch zit je te wachten op haar laatste lied als fan van Kees. Na het gezamenlijke lied “Your love is amazing” van Brian Doerksen en Brenton Brown en de pauze ging Kees van start met het lied Blessed be your name dat ik zondag al op mijn site zette nadat we dat in de kerk leerden maar je hier (heb even geduld met downloaden) nu live met Kees ziet, opgenomen met mijn digitale camera. Wat een openingsnummer. Wederom een fantastische inspirerende avond met een topartiest. Ik kijk al uit naar volgende week zaterdagavond als ik hem in Zwolle weer hoor. Leuk om nog even wat bekenden te zien en circa 23.45h, toen ik op mijn oprit afscheid had genomen van Cobie en Anne wachtte nog een uitdaging. We waren, geheel tegen mijn gewoonte de voordeur uit gegaan en doordat ik er aan de binnenkant een sleutel in de deur had laten zitten kon ik mijn huis niet meer in. Ik overwoog om bij Wilma te gaan overnachten maar in de wetenschap dat ik zaterdag van 9.00h tot laat naar Amsterdam ben belde ik na overleg met een handige buurman de politie die als enige advies had een ruit in te tikken. Maar wel – zeiden ze lachend – na eerst vastgesteld te hebben dat ik bij mijn eigen huis was. Dus zo gezegd, zo gedaan. Heeft de schilder volgende week weer een klusje.

Beiden jarig op 11 maart. Alleen 16 jaar verschil

Naar aanleiding van een ingezonden brief in de Barneveldse Krant van zaterdag schreef ik gisteren een reactie aan de Krant na mijn bezoek eerder op de dag aan het Schaffelaarse bos met de nieuwe Oranjerie. Vandaag werd mijn brief al in de krant geplaatst. Inmiddels kreeg ik een aantal instemmende reacties hoewel in één reactie iemand de vraag stelde: óf is het personeel te duur op zondag of leggen hervormde calvinisten op gereformeerde grondslag mij hun bit in de mond?”. Op zich een interessante vraag maar in mijn reactie had ik bewust religieuze motieven achterwege gelaten. Hier volgt mijn brief.

Met verbazing las ik in de zaterdageditie van de Barneveldse krant de brief van de heer Cees Hoogeveen uit Garderen met een klaagzang over het niet open zijn van de Oranjerie in het Schaffelaarse Bos op zondag. De heer Hoogeveen wekt de indruk dat het feit dat hij sponsor is, zeggenschap zou (moeten) inhouden over de openingstijden van de Oranjerie. Gelukkig is dit niet het geval. Dan gaan de aandeelhouders van Ahold ook binnen de kortste keren bewerkstelligen dat Albert Heijn op zondag open moet. Als bijna buurman van het Schaffelaarse bos kan ik beamen dat het er prima vertoeven is en pleit ik er voor de 24-uurs economie daar niet zijn intrede te laten doen. Lekker wandelen, met je kinderen op de Koewei ravotten en de Schaapskooi en andere dieren in de bijbehorende weilanden begroeten lijkt mij voldoende zonder aanvullend commercieel vertier. En laat ons democratisch gekozen Gemeentebestuur, zijnde een werkelijke afspiegeling van de Barneveldse bevolking, maar bepalen wat de openingstijden zijn en niet toevallige zichzelf “mede-eigenaar” noemende sponsoren. De zinsnede “Jammer voor de mensen die nog werken, voor hen is er op zondag geen plaats” van de heer Hoogeveen lijkt me geheel misplaatst. Mijn jarenlange werkzaamheid in het bedrijfsleven heeft mij geleerd dat het altijd dezelfde mensen zijn die een dagtaak hebben aan het alleen maar klagen dat ze druk zijn. De echt hardwerkende mensen die hun werk goed organiseren hoor je niet en zijn vaak degenen die zich daarnaast inzetten voor kerkelijke, maatschappelijke of andere activiteiten. Niets voor niets zeggen de Engelsen “If you want something to be done, ask a busy man”. (Als je iets voor elkaar wilt hebben….vraag een drukbezet persoon).

Aangemoedigd door het aanhoudende fraaie weer en de recente berichtgeving in de Barneveldse Krant vertoefde ik vanmiddag in het vlak bij mijn huis gelegen Schaffelaarse Bos, dat door eigenaar Het Geldersch Landschap de afgelopen tijd voor circa 3 mln Euro is gerenoveerd. Grootste aanpassing is de bouw van Gasterij de Orangerie, een replica van de begin vorige eeuw gesloopte “plantenkas” achter het, in neogotische bouwstijl opgetrokken, Kasteel. Enorm veel bomen zijn gekapt waardoor een veels weidser uitzicht is ontstaan in het tot enkele jaren geleden verwaarloosde bos. Onderdeel van het bos is de zgn. Koeweide waar veel activiteiten plaatsvinden inclusief het jaarlijkse balonnenspectakel en het Veertienlanenpunt, een kruising van (inderdaad) veertien lanen.

Gasterij de Oranjerie De Koeweide met de Oranjerie op de achtergrond

Vandaag leerden we in onze Gemeente onder de (altijd) bezielende leiding van Gerlof en het muziekteam het fantastische nieuwe lied "Blessed be your name" dat vervolgens de hele dag in je hoofd blijft zitten. Zonder enige verwachting startte ik vanmiddag Kazaa, dat ik onlangs installeerde voor wat downloads van Chipz! voor mijn dochtertje Nicole, maar tot mijn niet geringe verbazing was dit prachtige lied in vele uitvoeringen te downloaden. Een blessing van het internet. De pakkenste uitvoering vond ik van de Newsboys die je hoort als op de foto klikt.

The NewsboysBlessed be your name In the land that is plentiful Where the streams of abundance flow Blessed be your name Blessed be your name When I’m found in the desert place Though I walk through the wilderness Blessed be your name Every blessing you pour out, I turn back to praise When the darkness closes in, Lord Still I will say… Blessed be the name of the Lord Blessed be your name Blessed be the name of the Lord Blessed be your glorious name Blessed be your name When the sun’s shining down on me When the world’s all as it should be Blessed be your name Blessed be your name On the road marked with suffering Oh, There’s pain in the offering Blessed be your name Every blessing you pour out, I turn back to praise When the darkness closes in, Lord Still I will say… Blessed be the name of the Lord Blessed be your name Blessed be the name of the Lord Blessed be your glorious name You give and take away You give and take away My heart will choose to say Well Blessed be your name

Vanavond ging ik op uitnodiging van (weer) Piet van de Beek naar het door ProComm Partners Barneveld in de Veluwehal georganiseerde Business Event van de Gemeente Barneveld met als hoofdsponsor de locale Rabobank Barneveld-Voorthuizen. De avond werd gepresenteerd door ex-journaallezeres en Veronica dj Annette van Trigt. In diverse categorieën waren Barneveldse bedrijven genomineerd waarvan er één de award voor de eerste plaats in de wacht sleepte. Bij de jonge ondernemers won het bedrijf Web Power dat per jaar 60 miljoen emails verstuurd voor met name de Publieke Omroepen maar ook voor bijv. Radio 538. Na een aantal nominaties gokten Piet en ik op de winnaar hetgeen door Piet met 2-1 werd gewonnen. Na een optreden van een zangeres werd de Barneveldse ondernemer van het jaar gekozen. Ik gokte op Piet van de Beek van First Selection maar hij bleek niet eens genomineerd. De winnaar werd (geloof ik) HNS Transport uit Barneveld, een bedrijf dat ik noch op internet noch in het telefoonboek tegenkom. Maar misschien is de naam onjuist want onze aandacht verslapte door de enorme hitte in de zaal en de gedachte aan het wachtende koele bier. De vertegenwoordiger van dit bedrijf deed de meest markante uitspraak van de avond met “de pro-activiteit van de ondernemers is groter dan van het Gemeentebestuur”. Na een paar biertjes en heerlijke saté (zeker van de chinees die de Rabo-award won) en wat geanimeerde gesprekjes gingen we om 22.30 uur huiswaarts.

Vanmorgen om 9 uur bestond Hilversum 3 (later Radio 3 en thans 3 FM) precies 40 jaar.

De studio van Hilversum 3 in 1971Op 11 oktober 1965 om 09.00 uur opende Minister Vrolijk deze zender. De uitzendingen waren in eerste instantie van 09.00 tot 18.00 uur via de middengolf 240 m. en via de FM banden van de regionale omroepen. Hilversum Drie werd opgezet als tegenhanger van Radio Veronica maar zolang Veronica uitzond – tot 31 augustus 1974 – zonder noemenswaardig succes. Na Veronica’s afscheid ging ik zelf naar Radio Mi Amigo luisteren, dat uitzond vanaf het zendschip MV Mi Amigo voor de Engelse kust behalve op donderdag als de TROS op Hilversum 3 uitzond. De TROS donderdag genoot tot ver in de jaren 80 een enorme populariteit in Nederland met dj’s als Klaas Vaak (Tom Mulder), Ferry Maat en Adje Roland. Verder luisterde ik wel naar de Daverende Dertig met Felix Meurders en naar Joost mag niet eten met Joost den Draaijer dat in mei 1978 werd vervangen door de Avondspits met Frits Spits. Nadat Veronica als legale omroep eind 1975 zendtijd kreeg ging ik regelmatig op vrijdagavond naar de Hilversum 3 studio voor het wekelijkse uurtje tussen 19-20 uur met Lex Harding en Ad Bouman.Op bezoek in de Hilversum 3 studio bij Lex en Ad op 3 september 1976Op dinsdag 17 januari 1978 deed ik mee aan VARA’s Zoekplaatje met Felix Meurders en op donderdag 19 januari 1978 aan het TROS spelletje “Hoe vaker, hoe beter” in het Klaas Vaak programma “Boter, Klaas en Prijzen”. Fragment Zoekplaatje (VARA) Fragment Hoe Vaker Hoe Beter (TROS)

Vanaf eind jaren tachtig tot midden jaren negentig luisterde ik nog zelden naar Hilversum 3, later Radio 3. Alleen de Nationale Hitparade met eerst Felix Meurders en later zijn opvolgers stond nog wel eens aan evenals “De Volle Vrijdag” van Veronica. De laatste tien jaar heb ik het station niet meer beluisterd.

Op 8 oktober 1990 interviewde Hans Schiffers in het Steenen Tijdperk op AVRO Radio3 Felix Meurders over het 25-jarig bestaan van Hilversum 3. Dat programma hoor je hier

Vandaag reisde ik met vriend Piet van de Beek van het succesvolle florerende Barneveldse vleeswarenbedrijf First Selection op zijn uitnodiging naar Keulen in Mofrika. We bezochten in de Koelnmesse de “Anuga, the most important trade fair for the world of food & beverages” Patrick, die op korte termijn vleesactiviteiten gaat ontplooien wachtte ons op en gedrieën trokken we op. Terwijl we bij een Belgisch vleeswarenbedrijf stonden te praten schoof minister Cees Veerman voorbij omgeven door media inclusief Tineke Verburg. Ik adviseerde Piet om naast de minister te gaan staan zodat ik een foto voor mijn web-log zou kunnen maken waarbij mijn bezoekers zich zouden afvragen wie ook weer die man naast Piet van de Beek toch was? Maar na enige aarzeling won Piet’s bescheidenheid het van zijn ego. Vervolgens bezochten we het Spaanse Tello waarvan Piet veel importeert. Rond een uur of vier vetrokken we weer naar Barneveld waar we nog even ter afsluiting dineerden in een locale gelegenheid.

Minister Veerman schuift voorbij Piet overlegt met mw Prado Flores van het Spaanse Tello