Monthly Archives: maart 2008

In het begin van de afgelopen week was er in Netwerk een reportage over "Refodorp Barneveld". Een aantal(gelukkig) niet bepaald representatief te noemen inwoners werd aan het woord gelaten over de vrees voor – of hoop op – toekomstige SGP en CU overheersing in de gemeenteraad en de invloed daarvan op de locale samenleving. Overigens was ik een ding wel met de Calvinistische sprekers eens nl. dat als het je niet bevalt in Barneveld je toch gewoon lekker gaat verhuizen. Maar gelukkig hebben we onze locale VVD-wethouder van de Hengel die bij deze discussies altijd zegt: "Zondagmorgen ga ik naar de kerk, maar zondagmiddag wil ik OOK iets leuks (kunnen) doen". En indachtig deze wijsheid gingen Wilma en ik vanmorgen naar Bereagemeente Sion in Den Haag en vanmiddag aansluitend naar Museum RockArt in Hoek van Holland. De Sion gemeente houdt haar diensten in de Fatimakerk, vroeger een katholieke kerk. De samenkomst was in vele opzichten vergelijkbaar met DoorBrekers in Barneveld waar we meestal zondags heen gaan. Een enthousiaste aanbidding – waarvan je hier een filmpje ziet – onder leiding van een band met veel muziek van Hillsong en een woordverkondiging waar je vrolijk van wordt ipv plaats van depressief. Pastor Erald van de Ridder sprak over het thema "Jij op je best" en het (zelf) afroepen van voorspoed over je leven door de woorden die je spreekt omdat de gunst van God (dan) op je leven is. Na een broodje en wat socializing – waarvan het leuke mede was dat iedereen DoorBrekers kende – vertrokken we naar Hoek van Holland voor de opening van de zeezendertentoonstelling in Museum RockArt.

                         

                                                   Studio 2 van Veronica in Hilversum van 1969 tot 1974

Om 14 uur parkeerden we bij het museum op een industrieterrein in Hoek van Holland. We bekeken met Ad Bouman de door Niels Zack gerestaureerde studio 2 van Radio Veronica destijds aan de Utrechtseweg 16 in Hilversum waar programma’s werden opgenomen die vanaf het zendschip Norderney voor de Scheveningse kust werden uitgezonden. Vervolgens liepen we langs de vitrines vol met Veronica memorablia en nog waten zaken van andere zeezenders. Ook het indrukwekkende mengpaneel uit de vroegere Soundpush studio in Blaricum waar veel Veronica jingles destijds werden opgenomen was te bezichtigen. Naast deze tijdelijke expositie heeft het museum veel bezienswaardigheden over de Nederpop en kunst van onder andere Corneille. Om drie uur – toen het inmiddels goed vol was gelopen – werd na een toespraak van Ad Bouman, de officiele openingshandeling verricht door oud boordtechnici Hans van Velsen en Johan van der Kolk die een gordijn wegtrokken voor de boordstudio van destijds op de Norderney. Hans van Velsen nam gelijk plaats tussen de apparatuur waar hij op 31 augustus 1974 tijdens het laatste uur van Veronica vanaf zee voor het laatst zat. Vooafgaand aan de openingshandeling deelde Erik de Zwart mee dat het de bedoeling is dat deze apparatuur in dit museum, samen met het zendschip Norderney dat nu nog in Antwerpen ligt, naar Scheveningen zal worden verplaatst naar het Popmuseum. Ik maakte een groot aantal foto’s waarvan je er hieronder enkele aantreft. Zowel de kerk als de expositie zijn een aanrader!

                         

                                                                    Originele Veronica jinglecartridges

                         

                                                     De boordstudio met Hans van Velsen anno 2008

                         

                                         Wilma wilde na het bekijken van de zeezenderspullen ook iets leuks doen

Vanavond bezochten we in de Pauluskerk in Gouda een concert van Marcel en Lydia Zimmer uit Ermelo. Op hun site staan altijd foto’s van de Ermelose heide waar ze vlak bij wonen, net als ik van 1971 tot 1984. Het fantastische concert ging van start met het nummer Adembenemend – waarvan je hier de tekst vindt – van hun nieuwste (niet "laatste" voegde Marcel nog toe) CD "De hemel vertelt". Veel nummers van deze CD, die ik gelijk maar kocht, werden gespeeld maar ook nummers van hun vorige CD’s "Wat een liefde" en "Til mij op". De kerk was goed gevuld en we hebben enorm genoten van de afwisselende nummers.

                         

                                                                Marcel en Lydia Zimmer met band

Read More →

Vanmorgen – Eerste Paasdag –  gingen we naar DoorBrekers in de Veluwehal. Ruim 600 mensen genoten van een fantastische Paasdienst waarin pastor Peter Paauwe sprak over Lucas 24: 13-35. Boven zijn preek stond "Vrolijk Pasen, Jezus leeft". Bezoekers van onze samenkomsten die onze uitbundigheid storend, overdreven of nog een brug te ver vinden hoorden dat in Deuteronomium 28 staat dat het je zelfs kwalijk kan worden genomen als je de Here niet met vrolijkheid dient. In de zaal naast ons vond KidsChurch plaats. Ruim 150 kinderen, waaronder Nicole en Marcel, hebben daar hun eigen dienst met een eigen band, het Opstandingsverhaal, een poppenspel, tekeningen, hapjes en drankjes etc. Van hun lofprijzing en aanbidding maakte ik dit filmpje van het nummer I am a friend of God. Het is fantastisch om te zien hoe enthousiast en hoe blij deze kinderen zijn door alle dingen die God in hun jonge levens doet.

                         

                                                            DoorBrekers KidsChurch

Morgen, op 23 maart, is het Pasen. Vroeger dan 23 maart kan het bijna niet. De laatste keer dat het ook op 23 maart Pasen was, was in 1913. De volgende keer dat we weer zo’n vroege Pasen hebben is in 2160! Op het Concilie van Nicea in het jaar 325 is afgesproken dat Pasen valt op de eerste zondag na de eerste volle maan op of direct na 21 maart, de datum waarop normaal gesproken de lente begint. De vroegst mogelijke Paasdatum is dus 22 maart. De eerstvolgende keer dat Pasen op deze extreme datum valt is in 2285! Overigens begon, heel uitzonderlijk, de lente op donderdag jl. om 06.48 onze tijd – al op de 20e maart dus. Dat was het moment waarop de zon van zuid naar noord de hemelevenaar kruiste. Het was zo uitzonderlijk vroeg omdat we in dit schrikkeljaar een extra dag hadden: 29 februari. We moeten tot 1896 teruggaan om weer zo’n vroeg begin van de lente te vinden. Ook toen was er sprake van een schrikkeljaar: schrikkeljaren zijn jaartallen deelbaar door vier, behalve als het om een eeuwjaar gaat. Dat is pas een schrikkeljaar als het deelbaar is door 400. Dit is zo afgesproken om de kalender zo goed mogelijk in de pas te laten lopen met het jaar dat bijna 365 dagen en 6 uur lang is. Zolang doet de aarde er over om een rondje om de zon te trekken.

Bron: wetenschap@telegraaf.nl

Slecht weer dit Paasweekend dus een goede gelegenheid om de belastingaangiftes van onszelf en anderen die ze mij toevertrouwen te maken en te verzenden. Het tweede is op zich al een probleem. Door een crash van de harde schijf van mijn laptop vorig jaar februari was ik toen alle digicodes kwijt. Alleen de digicode van Wilma wist ik nog uit mijn hoofd en daarmee verzond ik vorig jaar alle aangiftes. Dat kon toen nog door een foutje van de belastingdienst, maar zal inmiddels wel veranderd zijn. Dit jaar dus maar weer allerlei digicodes aangevraagd. Mijn vader belde van de week dat hij zijn activeringscode had gekregen maar wat was nu ook weer zijn inlognaam? Dan de aangiftes zelf. Iedereen somt voor mij altijd zijn betaalde ziektekosten op met de vraag of die kunnen worden afgetrokken. Steevast zeg ik al een aantal jaar – gezien de hoge drempel voor aftrek van ziektekosten – dat je daarvoor "minstens drie keer half dood moet zijn geweest zonder verzekerd te zijn". Maar nu ik weer deel uit maakt van een gezin met kinderen boven de 18 enerzijds en een deel van het jaar relatief weinig inkomen hebt gehad anderzijds ligt het toch wat anders. Vier basisverzekeringen, vier aanvullende verzekeringen, twee keer bijdrage zorgverzekeringswet, dan gaat het hard en wordt de drempel toch snel gehaald. En daarmee wordt het dan weer tijd om ouderwets te zoeken naar de bonnen van een vervangen brilleglas, een drievlaksvulling en inentingen voor de vakanties naar China, Mexico en Guatemala. En zo krijg je dan uiteindelijk toch nog een deel terug van de niet vergoede verdovingen bij de tandarts voor meisjes die bang voor deze man zijn.

Vandaag precies 28 jaar geleden, op 19 maart 1980, zonk het zendschip van Radio Caroline de MV Mi Amigo. Ik herinner het me nog goed. Ik reed elke morgen uit Ermelo – met een meisje dat ik kende van het CDJA -naar Wezep waar ik haar afzette op haar werk en dan door naar Zwolle waar ik werkte bij een uitgeversmaatschappij. Op de heen- en terugreis luisterde ik altijd naar de Caroline-uitzendingen vanaf de Noordzee. Op 19 maart, ook een woensdag, luisterde ik ook ’s avonds thuis nadat ’s middags bij het luisteren in de auto allerlei codes werden doorgegeven in verband met het slechte weer. Tegen middernacht, nadat de hele avond non-stop muziek werd gedraaid met af en toe omgeroepen codes, meldde dj Tom Anderson dat men het zendschip ging verlaten omdat het zinkende was. Inderdaad zonk het schip diezelfde nacht. Met dank aan Hans van Dijk hoor je hier fragmenten van de laatste dag.

                         

                                                                                   De MV Mi Amigo

Radio Caroline had een aantal maanden voor haar zinkpartij haar format gewijzigd. Een van de nieuwe programma’s was een Countryprogramma van Piet de Prater. Van dit programma kun je hier horen hoe dit voor de tweede keer werd uitgezonden op zondagmiddag 24 februari 1980.

Zondagavond is er weer een worshipavond van DoorBrekers in de Veluwehal. Iedereen van harte welkom!

Vandaag vier ik mijn 52e verjaardag. Overdag bij Q8 – waar ik overigens gisteren mijn interimopdracht die tot mei zou duren op hun verzoek heb verlengd tot onze zomervakantie – en ’s avonds in huiselijke kring met familie en vrienden. Mijn kado van Wilma staat al in Barneveld en zie je op de onderste foto.

                         

                         

                           Mijn (kinder-)doop

                         

                            Het jongetje Dijkstra

                         

                                  Mijn tweede verjaardagscadeau van Wilma, een meubel voor CD’s en DVD’s

Nadat ik vrijdag een mailtje kreeg van World Vision dat er nog geen vrijwilligers waren om de stand te bemannen tijdens het concert van Kees Kraayenoord op zaterdagavond in Ten Boer – boven Groningen – besloten Wilma en ik om op zaterdagmorgen vanuit Nieuwerkerk naar het noorden af te reizen om het concert te combineren met een bezoek aan het Drents Museum in Assen waar momenteel onder de titel "Go China" een tentoonstelling is te zien van het Terracottaleger van Xi’am. In mei gaan wij op vakantie naar China en staat ook een bezoek aan Xi’am op het programma tijdens onze rondreis. Voor het eerst stond ik voor een museum in een lange rij, maar het was de moeite waard. Veel voorwerpen waren tentoongesteld om een tijdsbeeld te geven. Meer dan 700.000 krijgers werden destijds door de keizer ingezet om er voor te zorgen dat hij het in "zijn hiernamaals" naar de zin zou hebben en nooit meer vergeten zou worden. Want dat is het doel van en tijdens het aardse bestaan.

                         

                                                                                              "De zwaan"

                         

                                                                 Beelden van het Terracottaleger

Na wat shopping in Assen vervolgden we de tocht naar Ten Boer. We genoten wederom van een fantastisch concert in de Lucas 15 tour waarmee Kees door Nederland reist. Wilma gooide met succes al haar in het verleden opgedane telemarketing-ervaring in de strijd om mensen te informeren over en te interesseren in het werk van World Vision. Hartverwarmend is altijd het moment waarop Kees voor het fantastische nummer You never let go iedereen in de zaal vraagt elkaar een hand te geven tijdens het meezingen van dit lied. Na afloop vertrokken we snel naar de Veluwe waar we om 02.30 landden.