Zondagmorgen zijn we naar Hillsong Capetown geweest. Een kerk die twee jaar geleden is begonnen en nu al honderden mensen dient. Gezien het fantastische winterweer gingen we vervolgens naar de Tafelberg waar we de kabelbaan naar de top namen. 's Avonds gingen we naar People's church, de kerk van Shaun en Kelly die ons hier de weg wijzen indien nodig. Maandag zagen we in de FIFA Fan Zone hoe Nederland eenvoudig Slowakije opzij zette en inmiddels zijn we bezig om vrijdag in Port Elizabeth naar de kwartfinale tussen Nederland en Brazilie te gaan. Kost wel veel moeite (en geld) maar het gaat lukken. We gaan vliegen van Kaapstad naar George en dan met een auto naar PE. Dinsdag hebben we op de eerste regenachtige dag een tour naar Cape Point en Kaap de Goede Hoop gemaakt. Vandaag - woensdag – hebben we weer prachtig weer!

     

                        

     

Hillsong Cape Town

     

                        

     

Op de tafelberg, beneden het stadion

     

                        

     

Gelukkig is de limiet van mijn creditcard vol

     

                        

     

In de Fan Zone

     

                        

     

Cape Point

     

                        

     

Kaap de Goede Hoop

Na gisteren een bezoek te hebben gebracht aan het Constantia wijngebied met proeverijen en aansluitend een diner in Landgoed Buitenverwachting gingen we vandaag met Peter, de driver van ons guesthouse Colona Castle, naar Bellville om het huis te zoeken waar Wilma met haar ouders na haar geboorte woonde, het huis waarheen zei later verhuisden en het ziekenhuis waar Wilma het levenslicht zag.

De uit Nederland meegebrachte aantekeningen brachten ons in een Vlei(straat) maar hier was geen herkenningspunt waarna we verder zochten en bleek dat er meer Vlei straten waren. Na nog wat telefonische aanwijzingen uit Nederland kwamen we in op de goede plaats. Het huizenblok "Alexandercourt" nummer 4 zie je hieronder op de foto's. Een vriendelijke oude man die ernaast woonde probeerde voor ons nog of de bewoners thuis waren maar dat bleek niet het geval.  

                        

     

De wijnproeverij

     

                        

     

Alexander Court 4, Bellville (ZA)

     

                        

     

Wilma voor het huis waar ze haar eerste jaren woonde

Vervolgens gingen we op zoek waar de fam. van Gilst heen verhuisde in de buurt van de Neder-Duits Gereformeerde kerk aan de Osbornestreet. Na opnieuw telefonisch overleg met het thuisfront vonden we een middels grotendeels afgebroken huis waarvan Wilma vermoedt dat dat het is geweest. Het zou Margahof geheten moeten hebben maar in de omgeving kon niemand dit bevestigen.

     

                        

 

Het waarschijnlijk tweede huis van de fam. van Gilst

     

                        

     

Het tweede huis ruim 50 jaar geleden

Ten slotte gingen we naar het Karl Bremer ziekenhuis. Dat was de eenvoudigste opdracht. Het bleek op 30 juni 1956 te zijn geopend dus was nog geen jaar oud toen Wilma op 12 mei 1957 hier werd geboren.

     

                        

     

Karl Bremer ziekenhuis in Bellville ZA

Donderdagavond waren we in het schitterende Green Point Stadium van Kaapstad getuige van de derde Nederlandse overwinning, dit maal op Kameroen. Eerder op de dag zagen we samen met Shaun en zijn vriendin die ons ophaalden voor de wedstrijd in de fanzone hoe Italie werd uitgeschakeld door Slowakije. De aanwezige Italianen hadden een slechte middag met al dat Oranje om hen heen! 

     

                        

     

Winter in Kaapstad (eerder deze week de kortste dag)

     

                        

     

Aan het strand in Muizenberg

     

                        

     

Met onze gasten naar de wedstrijd

     

                        

     

De Tafelberg vanuit de FIFA Fanzone

     

                        

     

2-1 tegen het kleurrijke Kameroen!

Vanmiddag zijn we in Kaapstad gearriveerd. We logeren in Colona Castle in Muizenburg. Morgen gaan we met een youthpastor van People's church – Shaun – en zijn vriendin naar de wedstrijd Kameroen – Nederland.

Misschien denk ik er volgende week anders over maar tot nu toe is ons beeld dat de onveiligheid van Zuid-Afrika in Nederland zwaar wordt overdreven. De verhalen dat je wanneer je na aankomst in Johannesburg bij vertrek van de luchthaven al de helft van je baggage mist, of dat op elke hoek van de straat Zuid Afrikanen je willen assisteren met pinnen in door hun reeds geskimde pinautomaten zijn in strijd met de werkelijkheid. Zoals je in elke grote stad moet oppassen doe je dat hier ook en dan is er niets aan de hand.

     

                        

     

Kaapstad aan de voet van de Tafelberg

Maandag zijn we in Pietermaritzburg met NCF Church naar een aantal van hun projecten geweest. Dinsdag keken we met veel Zuid-Afrikanen naar Zuid-Afrika's overwinning op Frankrijk. Jammer dat Fransen niet tegen hun verlies kunnen en dan onbeschoft worden (cq blijken te zijn) zelfs. Vier jaar geleden namen ze in de finale in Duitsland afscheid met een kopstoot en nu weigerde de arrogante Franse coach de hand van de Zuid-Afrikaanse trainer te schudden. Pathetic!  

                        

     

Zuid Afrikaanse kinderen in een township

     

                        

     

Wilma repareert een naaimachine

     

                        

     

Het zgn. destinyproject van de kerk

     

                        

     

De omgeving wordt uitgenodigd in de kerk

     

                        

     

Pastor Grant Crawford neemt het DoorBrekersnieuws op

Zaterdagmorgen werden Wilma en ik door Grant Crawford en zijn zoon Keegan van NCF Church in Pietermaritsburg opgehaald op het nieuwe vliegveld van Durban om de wedstrijd Nederland-Japan in het fantastische nieuwe stadion van Durban te gaan zien. Het werd de tweede Nederlandse overwinning in een week al is het spel nog niet om over naar huis te schrijven.

Zondagmorgen bezochten we twee diensten in NCF West, een locatie van de kerk in de townships en 's avonds gingen we naar de samenkomst in NCF Zuid, de hoofdvestiging van de kerk waar ik nu mijn weblogje zit te maken. De mensen van deze kerk doen er alles aan om het ons naar de zin te maken. Het is super dat onze DoorBrekersgemeente in Nederland zulke fantastische contacten heeft met gemeentes in Zuid-Afrika. In zijn preek vertelde Grant dat hij zaterdag het nieuwe woord "Kampioenen" had geleerd van alles supporters om hem heen. 's Middags lunchten we met Eddy en zijn vrouw, die ons vervolgens de omgeving lieten zien.

Vanmorgen – maandag – zijn we met mensen van NCF in de townships wezen kijken wat de kerk daar voor aktiviteiten ontplooit, zoals het geven van ontbijten en lunchen aan schoolgaande kinderen, het zorgdragen voor opvang van misbruikte vrouwen en het beschikbaarstellen van een bejaardentehuis. Dan besef je toch weer hoe dankbaar je mag zijn dat je in Nederland woont.

                        

     

Met Grant en Keegan naar Nederland-Japan

     

                        

     

Het Wilhelmus

     

                        

     

De wedstrijd

     

                        

     

Tja, eindelijk rust

     

                        

     

NCF West, een mooie samenkomst

     

                        

     

Een versnapering in de middag

Vanmorgen om zes uur reden we met onze ranger Lodrick het Kruger Park in en zagen al heel snel Rhino's, Olifanten en vervolgens drie Luipaarden en een aantal Leeuwen. Na de lunch spotten we – naast veel andere dieren – een grote kudde Buffalo's en daarmee was de BIG 5 compleet. Dit was Lodrick al twee maanden niet gelukt omdat de Luipaarden vrij zeldzaam zijn.

Vrijdagmorgen gaan we terug naar Johannesburg en zaterdag vliegen we heel vroeg naar Durban voor de tweede wedstrijd van de Big 11.

     

                        

     

Rhino's spelen samen

     

                        

     

Een giraffe kruist ons pad

     

                        

     

De Buffalo kudde

     

                        

     

Zwartwit zijn mannetjes en Witzwart zijn vrouwtjes volgens Lodrick

Na een voorspoedige reis van zaterdag op zondag zijn we zondagmorgen met geringe vertraging geland op de luchthaven van Johannesburg. Bij de uitgang werden we opgewacht door Graig Herbert en zijn schoonvader van de locale Cornerstonechurch die ons gelijk meenamen naar de FIFA locatie op de luchthaven waar we onze twaalf tickets voor de drie wedstrijden van Oranje ophaalden. Vervolgens gingen we mee naar de samenkomst van hun gemeente. De dienst sloot precies aan bij wat wij in Barneveld gewend zijn bij DoorBrekers. Terwijl wij na de koffie naar ons hotel werden gebracht werd de kerkzaal omgebouwd tot een zaal waar op een groot scherm de hele omgeving naar de voetbalwedstrijden kon komen kijken. De gastvrije Cornerstonegemeente heeft de hele omgeving uitgenodigd om een maand lang alle 64 wedstrijden in de kerk te komen bezoeken onder het genot van hapjes en drankjes en ’s avonds een bbq. Nadat we in ons hotel waren ingecheckt en gedouchted gingen we in de kerk de avondwedstrijd Duitsland-Australie bekijken. Opvallend hoe werkelijk iedereen in Zuid-Afrika voor Duitsland was door de frustratie dat Australie de Zuid-Afrikanen te vaak de baas is in hun nummer 1 sport rugby.

Maandag was de dag van Nederland-Denemarken in Soccer City Stadium vlakbij Soweto. Doordat we voor ieder wedstrijd vier kaarten hebben kunnen we in alle drie speelsteden mensen van locale kerken die ons op sleeptouw nemen uitnodigen voor de wedstrijden. Het is onwijs makkelijk dat ze in alles behulpzaam zijn want het is megadruk in Johannesburg en bussen staken. De snelwegen staan uren voor de wedstrijd helemaal vol, vandaar dat we met een groep van een man of tien de trein namen. Mooi op tijd bij het stadium voor een drankje, hotdog en ons mengen onder de oranjesupporters.

De goede afloop is bekend. Momenteel zijn we op safari in het Kruger Park en zaterdagmorgen vliegen we vroeg naar Durban voor de wedstrijd van Oranje tegen Japan!

                        

     

Twaalf tickets voor drie wedstrijden!

                        

     

Klaar voor de start!

                        

     

In het stadion

                        

     

De wedstrijd

                        

     

Onderweg naar Kruger Park

                        

     

Kijk, een giraffe

                        

     

Joh, een olifant op de weg!

                        

     

Onze lodge

Zaterdag geven we de tijdelijke bewoners van ons huis de sleutels en vertrekken naar Johannesburg. Vooruitlopend op het WK2010 heb ik ons huis al versierd. Ik hoop dat de versiering er nog hangt bij terugkomst want dat zit Nederland in de halve finale!

                        

     

Aan het huis zal het niet liggen!