Ik ben op bezoek bij mijn broer Henk in Zuid-Scharwoude. Vanmorgen ben ik naar Noord-Holland vertrokken en na veel file kwam ik bij vriend Harry Swinkels en zijn vrouw Hannie. Met Harry deed ik in de tachtiger en begin negentiger jaren honderden valutazaken omdat hij de dollars die hij ontving uit zijn exporten voor Wessanen Meel bij onze hoofdkantoorafdeling (Treasury) moest afdekken. Harry was nooit vies van flinke speculatie. Maar deed ook nooit moeilijk als hij een paar ton verloor. Een echte handelsman. We lunchten met z’n drieen bij Merlet in Schoorl en gingen daarna even naar de vrij woeste Noordzee bij Camperduin voor de cappuccino. Om circa 16h namen we afscheid en vertrok ik naar mijn broer Henk in Zuid-Scharwoude. Met dochter Thalien gourmetten we met op de achtergrond de 4 UEFA-cup wedstrijden van de Nederlandse deelnemens. Ik blijf hier slapen en ga morgen naar Bob en Ank van Vuurden in Venhuizen, oostelijk van hier aan het IJsselmeer. Bob was mijn contactpersoon bij diverse banken waar hij werkte op de valuta-arbitrage afdeling. Met hem deed ik derhalve de externe valutazaken voor de bedrijven waarvoor ik werkte. Deze zaken resulteerden uit de bovengenoemde zaken van Harry en al zijn collega’s van andere dochtermaatschappijen. Morgenmiddag rijd ik terug naar de Veluwe om Nicole in de manage te zien paardrijden.
Voor de tweede keer in zeer korte tijd ging ik vanavond naar de bruiloft van één van de kinderen van goede vrienden van mij, bruidegom Eric Roetman en bruid Suzanne. Dat een bruiloft van één van mijn eigen kinderen nog een hele tijd gaat duren komt niet doordat ik zulke oude vrienden heb maar doordat ik zelf pas op 38-jarige leeftijd voor de eerste keer vader werd. De kerkdienst was in de Hervormde Oude Kerk in Ermelo waar ik eens ook zelf trouwde. De regel “een menslijk feilbaar woord werd hier door ons gehoord” uit Gezang 367 kon ik dus met gemengde gevoelens meezingen. Als verrassing voor het bruidspaar speelde de vader van bruid Suzanne een lied op zijn klarinet en zong een koor van vrienden een mij onbekend maar mooi lied. De band speelde onder de bezielende leiding van zangeres Joyce, de zus van de bruidegom, met als mooie solo “Lord light the fire again” tijdens de collecte. Ds. G.H. Fredrikze sprak over Mattheüs 7: 24-27 “Wie deze woorden van mij hoort en ernaar wandelt, kan vergeleken worden met een verstandig man, die zijn huis bouwde op een rots”. Na de dienst een snelle felicitatie in de naastgelegen Hoeve waarna bruid en bruidegom met familie en vrienden vertrokken voor het feest. Nog even een (malt) biertje bij vrienden in Ermelo gedronken en toen 20 kilometers zuidwaarts afgereisd.
Vandaag heb ik mijn handtekening gezet onder de aanschaf van een Mobile Home in de omgeving van Granada in Zuid-Spanje. Vorige week werd ik door zeezendervriend Leendert Vingerling gewezen op deze investeringsmogelijkheid. Hij is zelf vorig jaar succesvol in een eerste project gestapt dat nu zijn vervolg krijgt. Afgelopen week heeft iedereen die ik om advies vroeg het mij afgeraden vandaar dat ik wel doe. Net als in de jaren tachtig toen ik met collega Jan Manten bij Wessanen 24 uur per dag in de valutahandel zat en wij regelmatig de dag begonnen met het bellen van tien banken om te vragen wat ze die dag van de dollar verwachten. Als de banken eensgezind een koopadvies gaven dan verkochten wij en omgekeerd. Succes verzekerd. De Mobile Homes worden de komende 4 maanden gebouwd en staan begin volgend jaar op campings (zoals deze) en deze in de buurt van Granada. Voor een habbekrats vlieg je met Transavia naar Malaga en per 1 december 2005 komt daar de concurrentie van Air Berlin bij. Verder wordt er in de Sierra Nevada bij Granada steeds meer geskied. De Mobile Home wordt 5 jaar lang 40 weken per jaar verhuurd tegen een gegarandeerde huuropbrengst van 12 maanden per jaar. De overige 12 weken kan ik er zelf heen, of zelf verhuren of via de Spaanse makelaar die de 40 weken regelt verhuren. Ik zie het als een investering en niet als tweede huis in het buitenland waar je zelf steeds min of meer verplicht heen moet omdat het anders niet rendeert. Maar Zuid-Spanje is natuurlijk niet verkeerd om af en toe eens te verblijven.
Beste allemaal,
Ik kan het niet laten toch even jullie aandacht te vragen voor het volgende. We (liefhebbers van De Nieuwe Bijbelvertaling) doen een poging om De Nieuwe Bijbelvertaling de NS publieksprijs 2005 te laten winnen.
De NS publieksprijs is een jaarlijks terugkerende wedstrijd waarbij je kan stemmen op je favoriete leesboek. Dit jaar zijn er 6 boeken genomineerd die recent zijn uitgekomen en al snel heel populair werden.
De Nieuwe Bijbelvertaling is helaas niet genomineerd voor deze prijs, hoewel deze toch recent is verschenen en in hele korte tijd heel populair is geworden.
Nu is het leuke dat je bij het stemmen ook op een boek naar keuze kan stemmen. En ja, je raad het al, mijn oproep is ´Stem op De Nieuwe Bijbelvertaling´. Als er genoeg (zo´n 40.000) stemmen zijn en de jury gaat akkoord dan kan De Nieuwe Bijbelvertaling, ook al is hij niet genomineerd, toch de prijs winnen. Dat zou betekenen dat de NBV zich een jaar lang ´boek van het jaar´ mag noemen.
Voel je uiteraard niet verplicht om te stemmen. Dat is helemaal mijn bedoeling niet. Maar, als je het leuk vindt kan je stemmen op www.nspublieksprijs.nl. Vul bij titel in: De Nieuwe Bijbelvertaling (de editie maakt niet uit) en vul bij auteur n.v.t. in.
En mocht je de actie nou leuk vinden, dan kan je deze oproep natuurlijk doorsturen naar je eigen contacten.
Hartelijke groet,
ds Peter Colijn
De Nieuwe Bijbelvertaling En hier vindt u de Bijbel Online in elke door u gewenste vertaling
Afgelopen avond ging ik met zeezendervriend Anne, bij wie ik eerst lekker pizza had gegeten, naar een concert van Kees Kraayenoord en zijn band in Ede. Het gebouw heette “de Ark” hetgeen Kees inspireerde tot de weergaloze openingszin: “Jullie zijn toch wel allemaal twee aan twee binnen gekomen?…..waar zitten de olifanten?” De avond kon niet meer stuk. Twee uur prachtige liederen van ballad tot rockmuziek aan elkaar gepraat door Kees met pakkende teksten, gebeden en getuigenissen. De hele zaal kende de twee CD’s van Kees “This is my cry” en “Broken” uit het hoofd. Eén van mijn favorieten blijft Come. (In deze link overigens door een andere uitvoerende). In de pauze gingen diverse mensen, na de indringende oproep van Kees, zich melden bij World Vision om een kind in de Derde Wereld te sponsoren. Een bijzondere avond die voor een snelle herhaling vatbaar is.
Vanavond bezocht ik de gemeenteavond van de Hervormde Gemeente (PKN) met als onderwerp “Kind en magie”. De avond was in de tijd naar voren getrokken omdat het thema van de kinderboekenweek begin oktober dit jaar “de toveracademie” is. Toen we in het aanvangslied zongen “Wanneer de macht der bozen sloeg aan ’t woên, en aanrukt’ , om zich met mijn vlees te voên, stiet zelf dit rot, dat mij benauwt en haat etc” kreeg ik weer dat oude gevoel van “90% hier heeft geen idee waar het over gaat en zingt maar wat” maar gelukkig zongen we aan het eind van de avond als slotlied “Glorie aan God” wat alles weer goedmaakte (voor mij). Het was een leerzame en fijne avond. De spreker, de heer Anne Nijburg van Bijbel en Onderwijs had een helder verhaal en ook een alternatief wat ik een sterk punt vond. Want “ik ben er teugen omdat ik er teugen ben” is altijd makkelijk. Dit alternatief, het thema “Wonderlijk” van het CLK is, begreep ik uit de zaal, ook het thema op de school van mijn kinderen. Gelukkig maar! Weest nuchter en waakzaam was de ondertoon van de spreker die ook praktische vragen beantwoordde over het lezen van Harry Potter boeken (“Mijn zoon mag best Harry Potter boeken lezen maar ik lees mee en we praten er over”). Ook plaatste hij nog een kritische kanttekening bij orthodox christelijke scholen als de Driestar waar ik helemaal achter stond maar die mogelijk niet iedereen hem in dank afnam. Door Twee Vandaag werden opnames gemaakt die vrijdag of maandag na het 18h journaal worden uitgezonden hetgeen dominee Russcher, die de avond leidde, tot de slotzin bracht “voor degenen onder u die televisie hebben dus”. Nogmaals, zonder meer een fijne en leerzame avond.
Hé, hé wat een dag. Toen mijn vader 20 jaar geleden met pensioen ging verzuchtte hij na twee maanden dat hij nog drukker was dan toen hij werkte. Dat leek mij toen overdreven maar inmiddels weet ik beter. Ik ben blij dat ik nu om 23.30 uur met een biertje de video van PSV kan gaan bekijken. Eerst om 8.15 uur klaaroveren bij de school van mijn kinderen, daarna na AH, aan de leestafel de krant lezen, koffiedrinken, over-de datum-koek als ontbijt, social talking en daarna de dagelijkse boodschappen. Vervolgens naar de Bieb om in de zaterdag-NRC te kijken of er nog vacatures in staan en daarna naar huis waar Christiaan die een “videoservices” bedrijf heeft dat professioneel video’s overzet op DVD op bezoek komt. Interessant voor de vele video’s die ik graag digitaal wil hebben. Na een snel broodje naar mijn CWI-consulente die meedeelt dat ik naar “Fase 2” ga. Dat betekent UWV reïntegratiecursussen en support bij het solliciteren. Daarna een glasplaat voor mijn tuinhuisje halen bij een schildersbedrijf op industrieterrein de Briellaerd, gelijk door naar een hoveniersbedrijf in de buurt voor overleg over door mij gewenste tuinveranderingen en toch op dit industrieterrein zijnde rijd ik langs het kantoor van kerkvriend Piet die gelijk gastvrij wenkt dat de koffie klaar staat. Terwijl we door zijn uiterst succesvolle vleesbedrijf lopen praten we over de begintekst van mijn web-log uit Prediker. Voor het eerst in mijn leven zie ik hier hoe balkenbrij er uit ziet. Ik veronderstel dat dit voor bijstandstrekkers is maar Piet legt uit dat het een delicatesse is tegenwoordig. Toch eens bestellen bij mijn favoriete restaurant “kaviaar met balkenbrij”. Thuisgekomen grasmaaien, voortuin doen en snel eten en daarna worden mijn gerepareerde garagedeuren en nieuwe poortdeur teruggebracht, zodat de schilder ook weer verder kan. Terwijl deze nog geïnstalleerd worden vertrek ik naar Amersfoort naar een instructieavond voor nieuwe vrijwilligers van World Vision , een organisatie die kansarme kinderen, hun familie en gemeenschap in staat stelt hun lot in eigen hand te nemen en een menswaardig bestaan op te bouwen. Ik stel mijn zenuwinzinking maar weer even uit.
Vandaag start in Evangeliegemeente de Kandelaar het winterwerk. Centraal staat in de kerkdienst het poppentheater van André Verhagen met als Thema “Schaap Gezocht”. Enorm gelachen om deze komiek met serieuze ondertoon.
Na de kerkdienst was er vanmiddag een fietstocht door de Voorthuizense dreven met onderweg kinderspelletjes (“spijkerpoepen”), een fotopuzzel en meer gezellig oponthoud. Gelukkig waren deze zondag mijn kinderen bij mij en ze genoten met volle teugen. Het hiervoor afgezegde zwempartijtje was snel vergeten en staat over veertien dagen op het programma.
Vandaag ben ik met vrienden naar Scheveningen. De Stichting Media Communicatie, die in de jaren 70 boottochten organiseerde naar de zendschepen voor de Nederlandse kust, organiseert nu een boottocht naar het REM eiland voor de kust van Noordwijk waarmee circa 130 mensen meegaan. Zelf ga ik niet varen omdat ik van de geringste golfslag mega misselijk word maar het gaat mij om de ontmoeting met veel zeezendervrienden. Vanaf eind juli 1964 werden vanaf het REM Eiland commerciële radio- en televisie-uitzendingen verzorgd waar door overheidsingrijpen op 17 december 1964 een einde aan werd gemaakt. Nadien had het REM Eiland meerdere functies maar nu dreigt de sloop. De REM was de voorloper van de TROS zoals blijkt uit het fragment dat je hoort als je hieronder op het eiland klikt.
In stevig onweer vertrok de boot met zeezenderfans naar het REM Eiland maar de tocht verliep tot ieders tevredenheid. De boot was veel groter dan ik had verwacht dus bij de volgende trip, op 22 april 2006, waag ik ook een poging. Aan de wal maakte ik, na gezellig met wat achterblijvers te hebben gekeuveld, nog een foto van de Trip-Tender. Dit was de bevooradingsboot van Radio Noordzee International die als radiozender voor de Scheveningse kust lag in de begin jaren zeventig.