De zomervakantie is vorige week vrijdag voor de lagere scholen begonnen en en dus kreeg ik van mijn dochtertje Nicole haar mooie rapport en gelijk een verlanglijstje.
Ja, wat moet je daar nou mee. Gelukkig is ze nu eerst twee weken met haar moeder en Marcel op vakantie, zodat pappa er nog eens rustig over kan nadenken.
Vandaag de hele dag Live8 op tv. Ik vond het op zich wel leuk maar het was niet zoals (mijn herinnering van) 20 jaar geleden. Het meest genoot ik van The Who, Pink Floyd en Robbie Williams. Misschien kwam het mede omdat ze allemaal in het donker speelden en dat een bepaalde sfeer opriep die er ’s middags minder was. Deed me denken aan een concert in Landgraaf waar ik was op de zwoele avond van 18 juni (bijna langste dag) 1999 van The Rolling Stones waar toen het net begon te schemeren Paint it Black werd ingezet. Ik geloof dat ik de DVD set van Live Aid van 20 jaar geleden maar eens ga aanschaffen en denk dat ik de opname van deze zaterdag nog maar weinig zal draaien. Hopelijk draagt het echter wel bij aan het goede doel Make Poverty History
Van de week kreeg ik van een vriend een hele stapel CD’s met opnames van Veronica uit het tijdperk als zuil binnen het Hilversumse Omroepbestel. De periode tussen enerzijds de uitzendingen vanaf zee (1960-1974), waar ik altijd van genoot, en anderzijds de huidige commerciële omroep waar ik helemaal niets mee heb. Van de inhoud van de CD’s ben ik nog niet echt onder de indruk al staan er wel leuke dingen tussen die weer goede herinneringen met zich meebrengen. Onderstaande twee jingles zijn van april 1990 toen Veronica aandacht besteedde aan haar dertig jarig bestaan. Dit was de periode waarin wij in onderhandeling waren over de aankoop van de bouwkavel waarop mijn huidige huis is gebouwd. Ook op TV werd toen een documentaire uitgezonden over 30 jaar Veronica met veel zeezenderherinneringen. Ik zal de VHS band nog eens opzoeken en (laten) digitaliseren.
Jingle met Cees Manintveld
Jingle met Bart van Leeuwen
Klik op plaatje voor vergroting 
Gisterenmorgen heb ik mij laten uitschrijven bij de Hervormde Gemeente in Barneveld. Een hele stap na 49 jaar en 112 dagen Hervormde Kerk. De reden is dat ik sinds ruim anderhalf jaar naar Evangeliegemeente de Kandelaar in Voorthuizen ga waar ik door mijn vriendin, die ik in december 2003 ontmoette, mee in aanraking kwam. In eerste instantie had ik voor mezelf besloten gewoon ingeschreven te willen blijven bij de kerk waar ik alles had meegemaakt inclusief een enorme steun na mijn echtscheiding in 2002 maar na een aantal goede gesprekken met betrokkenen van beide kanten heb ik me nu dus toch overgeschreven. En ach waar gaat het uiteindelijk om. Inschrijving bij welke kerk dan ook heeft geen enkele eeuwigheidswaarde. Zoals ik laatst een bekende prediker hoorde zeggen: “God heeft één firma, met veel filialen”. En in beide filialen hoop ik gewoon te blijven komen als is het in het ene wat vaker dan in de andere.
Vandaag vielen er twee enveloppen in de bus van het Centraal Justitieel Incasso Bureau . Met twee acceptgirokaarten van respectievelijk Euro 115,= wegens 146 km/uur op 11 juni 2005 en Euro 55,= wegens 139 km/uur op 12 juni 2005 beide bij een trajectcontrole in de Gemeente Woerden. Toen was ik dus onderweg naar mijn Landmark cursus in Rotterdam. Toch wel stom, maar niet zeuren dus. Heb ik altijd als ik leuke dingen doe zoals vorig jaar toen ik onderweg was naar mijn vriend Robbert in Valkenswaard om samen naar het EK voetbal in Portugal te gaan en ik midden in de nacht een boete van Euro 145,= opliep. Daarna een jaar geen boetes gehad maar nu dus dubbel. Gelukkig staat de auto op naam van mijn BV die dus moet betalen. Voelt iets afstandelijker aan en morgen één goede AEX optietransactie en ik heb de kosten weer terug.
Ondanks het feit dat ik veel en vaak sport kijk zette ik, verlost van de hittegolf, hedenmiddag voor het eerst de buis aan voor het WK voetbal onder de 20 jaar. In de krant las ik al de hele week de naam Maduro als zijnde de aanstaande nieuwe Johan Cruijff maar wat een deceptie. Deze jongen stond werkelijk 120 minuten lang te prutsen. Vrij aangespeeld met alle ruimte wist hij zich toch elke keer weer de bal te laten ontfutselen door een Nigeriaan en als hij wel tot een pass kwam was die rechtstreeks naar een tegenstander. Als de verslaggever de naam noemde van een wisselspeler die aan de zijlijn klaar stond om in te vallen kon je vroeger met grote zekerheid voorspellen of deze naam bij een Nederlander of bij een Nigeriaan hoorde. Tegenwoordig lijkt dit, onder invloed van de multi culturele samenleving, bijna onmogelijk. Bij de vreemdste namen horen tegenwoordig Nederlandse paspoorten. Gelukkig maar dat Nederland na strafschoppen terecht verloor anders hadden we volgende week tegen Marokko gemoeten en was deze verwarring nog groter geworden. Foppe de Haan kan zijn verjaardag morgen gewoon in gezinsverband in Frieslân vieren. Elk nadeel heb zijn voordeel. Wel kinderachtig van Foppe trouwens om in de nabeschouwing te zeggen dat Nederland had verdiend te winnen. Onzin, Nigeria had vanaf de eerste minuut het beste van het spel.
Vanmorgen had ik een ontbijtbijeenkomst in Hotel Lapershoek in Hilversum. Altijd leuk, want in dit pand waren van 1969 tot 1974 de studio’s gehuisvest van Radio Veronica 192, later 538, waarmee je door dezelfde deur naar binnen gaat als jarenlang Rob Out, Lex Harding en de hunnen. In de bar is nog een mini museumpje met wat Veronica attributen waar ik nog even langs liep. De vergadering was in dezelfde zaal waar vorig jaar augustus de vroegere Veronica-clan met oude programma’s herdacht dat men 30 jaar geleden uit de lucht ging. Er werd op 828 middengolf uitgezonden waarvan hier een heel leuk filmje te zien is.
Ik begin me al aardig aan te passen aan het leven zonder (betaald) te werken. Vanmiddag was ik, als lid van de DACT (Dutch Association of Corporate Treasurers), uitgenodigd voor een golf-clinic op Golfclub Almeerderhout. Onder leiding van een professional werden we in een groepje van negen onderwezen in “swingen” (ging waardeloos), “chippen” (ging redelijk) en “putten” (ging voortreffelijk). We hadden schitterend weer. Na bovengenoemde oefeningen nuttigden we wat drankjes en daarna speelden we een wedstrijdje. Met vijf man in één groep negen holes. Alle vijf slaan en steeds verder met het best liggende balletje na de vijf slagen. Het ging erom welk groepje van vijf de minste punten had na afloop. Door een andere activiteit vanavond heb ik die uitslag, die erg lang op zich liet wachten, echter niet meer meegemaakt. Ik heb verder niets met de golfsport maar zo’n middagje in een clinic is toch wel relaí.
Vandaag is het vaderdag 2005. Van mijn zoontje Marcel uit groep 2 van de Koningin Julianaschool kreeg ik een geverfd plankje voor aan de muur om sleutels op te hangen en een mooi gedicht.Lieve Papa,
Wij vieren vandaag vaderdag
en maken papa blij.
Daarom heb ik iets moois gemaakt
dat krijgt u nu van mij.
Papa, u werkt voor ons zo hard,
dat vind ik reuzefijn.
Ik hoop maar dat u nog heel lang,
mijn lieve pap zal zijn.
Dat harde werken valt wel mee, maar is misschien ook een beetje schertsend bedoeld want als plaatje staat er een vader bij die de krant leest. Door de vele watergevechten van vandaag was het gedicht zo nat geworden dat het nauwelijks meer te lezen was. Ik denk dat ik van de winter toch maar weer ga sporten want met deze watergevechten blijkt mijn conditie toch wel gering ten opzichte van die van de jeugd. Maar eerst uitbuiken van de drie bbq’s van afgelopen weekend.
