Vandaag een jaar geleden stuurde ik mijn profiel naar datingsite ChristianMatch. De volgende dag, zaterdag 30 september,  kreeg ik een bevestiging van CM dat het profiel akkoord was bevonden en geplaatst was. Binnen een dag – zondag 1 oktober dus – kreeg ik een mailtje van Wilma dat ze mijn profiel had gelezen en maakten we contact. Tot ons beider verbazing woonden onze ouders alle vier in Ermelo en kenden onze vaders elkaar van badminton. Korte tijd later ontmoetten we elkaar en sindsdien zijn we onafscheidelijk. Op 10 november vroeg ik Wilma op de tribune van de Veluwehal in Barneveld bij een concert van Delirous ten huwelijk op haar 50e verjaardag, zaterdag 12 mei 2007. Ondanks het feit dat daarmee voor haar de fiscaal interessante alleenstaande oudertoeslag vanaf 2007 zou vervallen zei ze “ja”. Daarna begon de uitdaging om de Zuid-Afrikaanse geboorteakte met apostille van Wilma op tijd binnen te krijgen om in ondertrouw te kunnen gaan. De ontmoedigende woorden op de Zuid-Afrikaanse ambassade “dat kan wel 30 weken duren dus ik zou het maar niet doen op 12 mei” bleken te pessimistisch want de akte rolde ruim op tijd binnen en we vervolgden de voorbereidingen voor de trouwdag die onvergetelijk zou worden. Inmiddels zijn we bijna vijf maanden getrouwd en heeft de EO ons uitgenodigd voor een gesprek volgende week voor een programma over mensen “die elkaar op oudere leeftijd op een datingsite hebben ontmoet”. Dus wie weet komen we toch nog in beeld nadat we eerder een aanbod van Talpa afsloegen om mee te werken aan het programma “De bruiloft van”. Omdat ik het sneu vond voor ChristianMatch dat ik "gratis" mijn geliefde had gevonden verlengde ik mijn abonnement maar een maand voor Euro 9,95 zonder ooit nog een keer te kijken.

Vandaag heb ik overigens voor het eerst met succes een filmpje over onze trouwdag geupload naar Youtube.

                         

                         

Voor de liefhebbers hier een programma van Radio Veronica dat vandaag exact 34 jaar geleden, dus 28 september 1973, – ook op een vrijdagmiddag – vanaf het zendschip Norderney voor de kust van Scheveningen werd uitgezonden. Lex Harding presenteert de Billboard American Hot 100 en de techniek is in handen van Juul Geleick die ook leuke fragmenten en jingles van Amerikaanse radiostations laat horen. Luister maar naar die Amerikanen aan het begin van de band, echt thrilling vind ik persoonlijk.

En dan hier ook nog een leuk filmpje over 12,5 jaar Veronica.

                         

                               De studio aan boord van het zendschip de Norderney                

Zojuist heb ik het plafond van onze badkamer gewit. Tot voor kort huurde ik altijd derden in om dit soort klussen te klaren maar door de aanmoedigingen van Wilma ben ik erachter gekomen dat het eigenlijk allemaal vrij simpel is. Aangezien er verder niemand thuis is – Wilma is de kost verdienen en Danielle en Nathalie zijn naar school – zeg ik het zelf maar even: het is grandioos gelukt! Ik denk niet dat het er sinds de bouw van dit huis in 1984 zo fraai heeft uitgezien.

                         

                                                                                   Strak he!                

Vanavond verzamelden we ons als geluidsteam van DoorBrekers om 17.30 uur om Christiaan te overvallen met de mededeling dat we een avondje met hem op stap gingen omdat hij het geluidsteam van DoorBrekers verlaat na hier vanaf het begin bij betrokken te zijn geweest. Na koffie te hebben gedronken bij hem en zijn vrouw Beanta – die in het complot zat – vertrokken we naar Huizen waar we gingen karten. Voor mij de eerste keer trouwens. Zonder enige instructie, dus zonder benul van gas of rem of wat dan ook rondjes scheuren in zo’n hoog mogelijk tempo. Na afloop spoedden we ons terug naar Barneveld om lekker te gaan eten (en babbelen) bij restaurant de Babbel.

                         

                                                        Karten in Huizen, voor mij de eerste keer.                

                         

                                                        Etentje bij De Babbel                

Toen ik vanmorgen een leuke Voice of Peace opname van precies 25 jaar geleden wilde uploaden kwam ik er achter dat de DVD waar dit programma op staat niet wilde opstarten in mijn laptop. Effe lekker naar het Kruidvat gewandeld voor een flesje alcohol maar ook een grondige reinigingsbeurt van de DVD bracht geen oplossing teweeg. Hij blijft onwillig. Dan maar een ander CDtje gepakt uit mijn archief en wel een studiocopie van het tweede uur van Wekkerradio met Jeroen Woelwater op Radio Caroline. "Bedoeld voor januari 1980" staat in de omschrijving, dus geen idee of het ooit is uitgezonden. Onlangs is er trouwens een weblog opgestart over deze periode van Radio Caroline met Nederlandstalige uitzendingen. Veel luisterplezier!

                         

                                                       

Vanmiddag maakten we een heerlijke strandwandeling in Hoek van Holland. Er stond zoveel wind dat de windsurfers het lieten afweten, maar wel trok een groep oefenende kanoers de aandacht. Alle strandtenten waren inmiddels gesloten zodat we voor een versnapering naar het dorp moesten.

                         

                                                        Krachtpatsers op het water                

Vanavond waren we naar het Hillsong United concert in het Olympisch Stadion in 020. Met circa 22.000 bezoekers was het concert uitverkocht, nouja het was gratis met een collecte voor de Pinksterbeweging die haar 100-jarig bestaan vierde vandaag. Na het parkeren kwamen we Wilma haar neef Peter tegen met zijn dochter Chantal die we meenamen naar het stadion waar ze met vrienden had afgesproken. We hadden roze polsbandjes thuisgestuurd gekregen voor Veld Vak 3 maar op het veld aangekomen was er free seating. Naast het podium stonden links en rechts twee grote beamerschermen, alleen veel te laag waardoor je ze maar half zag en de teksten zeker niet goed kon lezen. Jammer, want het repetoire van Hillsong is inmiddels zo uitgebreid dat je niet alle songs meer uit je hoofd kent. De muziek was fantastisch, jammer dat er dan halverwege weer zo’n lange toespraak moet worden gehouden in plaats van kort en krachtig de Blijde Boodschap op een pakkende manier te brengen. Op een gegeven moment had de zanger het over "jullie stad Amsterdam" waarop wij elkaar alle vier aankeken en heel hard "Nee hoor" gilden. Toen het concert het einde naderde wachtten we vol verwachting op Take It All en natuurlijk kwam die. Het stadion schudde van de jumpers. Na een bezoek aan het toilet – waar je in het donker met het licht van je mobiel de pispot moest zien te vinden – zag ik in het stadion nog een groot aantal DoorBrekers. Na afloop nog even een meet and greet met Joram en zijn moeder en tante en daarna weer huiswaarts naar Nieuwerkerk. Nathalie en haar vriendin Esther wilden nog Maccen maar we reden hard zingend elke McDonalds per ongeluk voorbij tot we bij de laatste aankwamen die net de deuren sloot.

                         

                                                                         Wilma, Esther en Nathalie             

                         

                                                                          Hillsong United             

Als je in Google zoekt naar "DoorBrekers" zie je dat na de eigen site van DoorBrekers al heel snel wordt verwezen naar mijn site: Albatrosstudio en omgeving. Onlangs bracht dit Peter Paauwe – onze voorganger die dit ook al was opgevallen – tot de uitspraak: "volgens mij zorg je dat in elk weblogje van je een keer het woord DoorBrekers voorkomt of het nou wel of niet iets met je belevenissen van dat moment te maken heeft". Los van het feit dat dit niet het geval is – maar ik inderdaad wel vaak schrijf over onze leukste kerk van Nederland – schijnen er wel mogelijkheden te zijn "om jezelf omhoog te werken" in Google met het plaatsen van "tags", maar voor mij is dit klok en klepel, geen idee dus. Ook krijg ik regelmatig spam in mijn mailbox met voorstellen om tegen betaling "hoger in Google te komen" maar het woord albatrosstudio heeft geen concurrentie. In Mexico is iemand eigenaar van de domeinnaam met .com.mx maar zelf ben ik tevreden met de extenties .nl en .eu.

Dat brengt me trouwens nog op iets anders. In de statistieken van mijn provider is te zien hoe mensen op mijn website komen. Van welke site ze naar mij linken maar ook met welke trefwoorden en trefzinnen ze binnenkomen. En daar blijkt elke maand weer dat de websites waarvan men doorklikt naar mijn website vaak "zeezender gerelateerd" zijn maar het trefwoord waarmee men binnenkomt vanuit zoekmachines zoals Google is in de meeste gevallen "striptease". En dat is lachen want dan is men vast teleurgesteld of mogelijk verrast omdat men terecht komt bij een weblogje dat ik onder deze titel plaatste op 22 juli 2005. Kijk maar hier en klik vervolgens op "striptease"   

Al wekenlang langt schuiven externe harde schijven heen en weer tussen Leenard Fieret – die een DVD maakt van onze bruiloft – en mij omdat ik hem de bestanden wil aanleveren die met de Sony camera’s van Ben Meijering en mijzelf zijn gemaakt tijdens de bruiloft van Wilma en mij. Op een of andere manier echter lukte het steeds niet om de ruim 4 gig grote bestanden van de inzegening op de 500 gig harde schijf te krijgen terwijl de files van de burgerlijke huwelijksvoltrekking en van het concert ’s avonds wel met succes naar deze externe schijf zijn gecopieerd. Maar vrijdagavond heeft Ben Meijering de oorzaak aangegeven. De harde schijf is geformaat in FAT32 als file system (waarmee Leenard werkt met zijn Apple computer) waardoor bestanden groter dan circa 4 gig niet erop kunnen worden gecopieerd. Het bestand moet derhalve gesplitst worden. Afgelopen vrijdagavond hebben Ben en ik meerdere videosplitters gedownload en er uiteindelijk eentje gevonden die het leek te doen. Daarmee ben ik vandaag maar eens gaan stoeien omdat je in vele outputformaten en stretchmodussen (?) de output kunt opslaan. Omdat het proces bij 4 gig uren in beslag neemt ben ik maar gaan oefenen met een klein stukje uit de kerkelijke inzegening in de dienst van DoorBrekers en wel het gedeelte dat gaat over het onderwerp "hij kan altijd nog een pilletje innemen".