Category Archives: Geen Categorie

Vandaag waren Nicole en Marcel – die ik door onze vakanties vier weken niet had gezien – weer aan boord. Vanmorgen gingen we natuurlijk naar DoorBrekers. Er was een fotografe van een vrouwenmagazine in de samenkomst en een reporter van Radio 1. Zonder er specifiek op te letten zag ik zeker drie dames van kerkeraadsleden van de Hervormde Gereformeerde Bondskerk waar ik vroeger heen ging. Kennelijk is het gras in de sporthal groener. Het verslag van de Radio 1 reporter vind je inmiddels hier.

Vanmiddag deden we allerlei spelletjes in de tuin. Het was heerlijk weer. Aan het eind van de middag kwamen Piet, Everlien en Celine gezellig onverwachts langs en dronken we lekker rosé in de tuin en bespraken het programma voor aanstaande vrijdag als we naar een ongetwijfeld weer fantastische DoorBrekersbruiloft in Zwartsluis gaan.

                                                                                        De dames badmintonnen terwijl…

                                                                                         …..de heren tafeltennissen

Op 15 oktober aanstaande is het precies 50 jaar geleden dat in een "benauwd en rokerig vergaderzaaltje" van Krasnapolsky in Amsterdam de eerste vergadering van radiohandelaren werd gehouden die leidde tot uitzendingen van de zeezender Radio Veronica. In de late avond van 20 april 1960 gingen de eerste uitzendingen van start.

In mijn weblog van 5 juli jl. kwam de opening van de expositie 50 jaar Veronica door minister Plasterk in Museum RockArt in Hoek van Holland aan de orde. Inmiddels is het augustus, altijd een speciale maand voor zeezenderfans. Nadat in augustus 1967 de Engelse zeezenders hun uitzendingen door overheidsingrijpen beeindigden gebeurde hetzelfde in 1974 met Radio Veronica, Radio Noordzee en Radio Atlantis. Hiervan vind je een mooi overzicht op deze webpagina van Hans van Dijk.

                                                                                    De QSL card van de 1224 herdenking

Door Ad Bouman, bekend technicus van Radio Veronica, wordt via een internetstream de hele maand augustus middels het heruitzenden van oude opnames aandacht besteed aan alle herdenkingen die er in augustus door de jaren heen zijn geweest. Momenteel wordt tot 11 augustus aandacht besteed aan het zgn 1224 event uit 1999 (toen de zeezender Veronica 25 jaar uit de lucht was). Aangezien ik nog lekker vakantie heb luister ik er veel naar. Het geeft mooie herinneringen aan augustus 1999 toen in Hotel Lapershoek in Hilversum – waar vroeger de Veronica studio’s waren gevestigd – deze herdenkingsuitzendingen plaatsvonden.

                                                         Oud Veronica technicus Ruud Westbroek in de 1224 studio in 1999

Onderdeel van mijn weblog van 5 juli jl. was het eerste deel van 25 jaar Veronica, een vijfdelige serie op Hilversum 3. Dit programma werd inmiddels honderden keren gedownload van mijn website. Van die serie vandaag het tweede deel getiteld Hits uit Zee.

Vanmiddag was ik in het zuiden des lands op aquisitiegesprek bij een mogelijk toekomstige opdrachtgever. Daarna reed ik voor een kop koffie even door naar Interfood in Eindhoven waar ik vorig jaar een opdracht deed. Vervolgens ging ik in Valkenswaard naar onze vrienden Els en Robbert van der Kruk en hun kinderen.

We bespraken een aantal zaken van wederzijdse interesse en aten heerlijk chinees. Op hun toilet las ik op de dagkalender een tekst die mij trof:

Als je elkaar niet wilt kwijtraken, moet je ervoor zorgen dat je elkaar niet vasthoudt en dat je elk apart ook je eigen dingen doet. Met je handen waarmee je je aan een geliefde of kinderen vastklemt, duw je ze feitelijk van je weg. "Qui trop embrasse, mal étreint". Als je teveel wilt vasthouden, zal je alles ontglippen.

Fotoalbum Corsica 2009

Vrijdagavond zijn we na een voorspoedige terugreis weer in Barneveld aangekomen. Donderdagmorgen vaarden we met de Mega Express Four van Bastia naar Nice en vervolgens reden we naar Zuid-Zwitserland. Omdat voor de Gotthardtunnel een lange file stond besloten we voor de tunnel te gaan overnachten. Een goede beslissing. Vrijdagmorgen reden we zo door de tunnel heen en de rest van de dag dus door Zwitserland en Duitsland. Intussen heb ik nog maar even een fotoalbum met wat herinneringen gemaakt en hier neergezet.

Terug in Barneveld zondag natuurlijk eindelijk weer eens naar DoorBrekers en ’s avonds uit eten met Danielle, Nathalie en Joris in restaurant de Colonie in Houten.

                                                                                                Weerzien in Houten

Aan alles komt een eind. Ook aan een super vakantie op Corsica en aan de Cote d’Azur. Vanmorgen hebben we op camping California in Pinarellu afgebroken en ingepakt en inmiddels zitten we in het Best Western Hotel van Bastia. Geen eigen gemaakte salades meer, geen mieren en wespen meer, geen gaten in de grond als toilet of op de wc-bril staan etc. Morgen vroeg varen we naar Nice en zijn we van plan naar midden Zwitserland door te reizen en vrijdag naar het centrum van de wereld Barneveld City. Op deze laatste vakantie dag heb ik toch nog zekerheid gekregen over de betekenis van Ca Plane Pour Moi nadat Leendert en Marjo twijfelden. De sprekend op DoorBrekers Johan Versendaal lijkende Miles van de camping in Pinarellu vertelde gedecideerd dat de letterlijke vertaling "ik vlieg" is, maar de uitdrukking betekent "het gaat me voor de wind". Dus vanavond toen de pincode van mijn creditkaart werkte zei ik tegen de ober "ca plane pour moi" waarop hij gelijk "Plastic Bertrand" zei en we samen nog even het refrein zongen.

                                                                                                Bastia’s oude haven

                                                                                                Bye bye Corse

Donderdagmorgen startten we een tripje naar de Corsicaanse hoofdstad Ajaccio. Volgens de TomTom zou het enkele reis ruim twee uur rijden zijn. Al snel dacht ik echter aan de woorden van Bert Hiemstra bij DoorBrekers anderhalve week geleden op de zondag dat we vertrokken die toen zei: "het is niet zomaar even een rondje om het eiland Douwe". Toen we na 3,5 uur – inclusief de nodige pauzes – voornamelijk door de bergen rijdend uit de parkeergarage in het centrum van Ajaccio stapten overviel ons een enorme warmte en een tropische wind. In de auto had de thermometer al een buitentemperatuur van 43 graden aangegeven maar dat lijkt je dan op zo’n moment onwaarschijnlijk. Het bleek echter de warmste dag van het jaar in Ajaccio te zijn met uiteindelijk 43,3 graden. Na een koud drankje besloten we, in de wetenschap dat onze tandenborstels toevallig in de auto lagen, maar een schone onderbroek te gaan kopen bij de locale Zeeman en een hotel te gaan betrekken. Daardoor konden we ook de hele avond verder in Ajaccio vertoeven waar we heerlijk aten bij een locaal restaurant. In de kerk naast het restaurant oefende het locale mannenkoor al kerstliederen, de tegenstelling kon niet groter zijn! Vrijdag reden we rustig terug naar onze camping in Pinarellu, in de omgeving van Porte Vecchio. Ook aan deze kant van het eiland neemt de warmte inmiddels flink toe.

                                                                                                Business as usual

                                                                                                Op naar het strand

                                                                                                In Sartene

25 jaar geleden – in de zomer van 1984 – lag op de Noordzee het zendschip de MV Communicator van zeezender Laser 558. Regelmatig werden – o.a. door Leendert en Marjo, waar we vorige week op bezoek waren – boottochten georganiseerd naar het zendschip waarbij bezoekers aan boord konden gaan om het schip, de zenders en de studio’s te bezichtigen en de dj’s te ontmoeten. Tijdens een van deze trips, op 23 juli 1984 dus vandaag exact 25 jaar geleden, maakte een van de bezoekers een aantal interview’s met de dj’s, waaronder Rick Harris en Charlie Wolf, die je hier kunt horen. Veel luisterplezier en greetz vanaf de camping op Corsica (43,3 graden)!

Donderdag zijn we overgestoken van Nice naar Corsica, een boottocht van ruim 5 uur. Alles zeer stabiel dus geen zeeziekte aan mijn kant. Na een nachtje in het Best Western Hotel van Bastia zochten we vrijdag een leuke camping ("contradictio in terminis" zou ik vroeger zeggen) aan zee en die vonden we in Pinarellu aan de zuidkant van dit Franse eiland. Het is overal loeidruk behalve op het strand van onze camping.

                                                                                                De tent staat weer

Vandaag, zondag, reden we door het Corsicaanse binnenland. Af en toe stapten we uit de auto om het natuurschoon te bewonderen of voor een consumptie. Vanmorgen zochten we nog een Eglise Evangelique maar die kwamen we niet tegen. Misschien zien we er van de week ergens eentje voor volgende week.

Terwijl Leendert en Marjo woensdag aan het werk waren bezochten we eerst het Italiaanse stadje Seborga, dat tevergeefs getracht heeft een ministaatje a la Andorra te worden. In 1983 (en later) was ik hier ook al eens toen hier de studio’s van Radio Nova, dat uitzond voor bewoners van de Franse Riviera, waren gevestigd. Daarna gingen we naar Menton en wandelden wat door de stad en over de boulevard. ’s Middags natuurlijk weer in het heerlijke zwembad van Leendert en Marjo en ’s avonds aten we met z’n vieren in Antibes.

                                                                                                Het historische Seborga

                                                                                                Het kan opnieuw slechter….

                                                                                                Mobiele telefoons uit….

Na zondagavond de sleutels te hebben overhandigd aan de tijdelijke bewoners van ons huis vertrokken Wilma en ik als start van onze zomervakantie naar Hirschberg in midden Duitsland. Na een goede nachtrust in Hotel Krone zetten we maandagmorgen vroeg de reis voort naar onze "Cote d’Azur vrienden" Marjo en Leendert in Vallauris. In Zuid-Duitsland en Zwitserland af en toe een regenspatje maar zodra we met enige vertraging door de Gotthard tunnel waren scheen aan de andere kanten van de alpen een stralende zon. Rond kwart over zeven stonden we voor de poort van onze gastheer en gastvrouw en belden met onze mobiel uit de auto dat het hek open kon, ons niet realiserend dat ook zo’n hekwerk gewoon een bel heeft om aan te bellen. Maar verder hebben we ook geen vrienden met poorten, hekken of oprijlanen, dus vandaar waarschijnlijk. Het weerzien was na een jaar allerhartelijkst. Na de nodige verhalen, versnaperingen en een heerlijke maaltijd stapten we in bed in het ons inmiddels bekende vakantieverblijf. Vandaag is het 14 juli, de Franse Nationale Feestdag, dus heeft iedereen vrij. We vermaken ons prima bij het zwembad en gaan straks even Vallauris verkennen.

                                                                                                Het kan slechter….

                                                                                     Rechtstreeks vanaf de Cote d’Azur…..