Vandaag sprak ik bij toeval weer mijn beide getuigen van ons huwelijk op 12 mei vorig jaar. Als eerste Cees van de Hout op het DoorBrekers zomerfeest. Na een aantal verplichte zaterdagnummers arriveerden we daar rond 16.00 uur. Met veel bekenden en onbekenden was het een gezellig vertoeven aan de Zeumerense Plas. Pannekoeken, bbq-en etc en veel (water-)vermaak voor de kids.

                         

                                                                          Ze waren er weer!

Rond half acht verlieten we feest van DoorBrekers en vertrokken naar de NEM, ook in Voorthuizen, waar ik mijn andere getuige Willem, de manager van Kees Kraayenoord sprak op een acoustisch concert van Kees en enigen van zijn band. Waarschijnlijk doordat afgelopen week het rookverbod van start ging was er geen rookmachine in de zaal en kon ik eindelijk eens wat scherpere foto’s maken.

                         

                                                                  Kees en band bij de NEM

Vanavond leverden Wilma en ik de Kadobon in die ik van Danielle en Ronald voor mijn verjaardag heb gekregen voor een "Romantische Candlelight-Avond-Cruise in Haarlem!". Nu is er in juni weinig candlelight tussen 19 en 21 uur maar dat mocht de pret niet drukken. We kozen er voor om buiten op de boot in de frisse lucht te gaan zitten met als nadeel dat je de ongetwijfeld interessante verhalen van de kapitein over de gebouwen waar we langs voeren niet kon horen, maar we zaten wel lekker in het zonnetje. Later kwam een echtpaar uit Beverwijk buiten bij ons zitten en bleek de man een Aikido liefhebber, een sport die Wilma ook 10 jaar heeft beoefend waardoor een levendig gesprek onstond omdat ze veel gezamelijke instructeurs bleken te kennen.

                         

                                                               Haarlem vanaf een "cruiseboot"

                         

                                                                 Lekker in het zonnetje

Ik heb nog steeds hele goede herinneringen aan Radio Mi Amigo. Nadat Radio Veronica, Radio Noordzee en Radio Atlantis op 31 augustus 1974 hun uitzendingen vanaf schepen op de Noordzee (noodgedwongen door overheidsmaatregelen) staakten ging Radio Mi Amigo door en verhuisde haar studio’s naar Playa de Aro aan de Spaanse Costa Brava waar eigenaar Sylvain Tack al een buitenhuis had boven op de berg Mas Nou. In maart 1975 bouwde Maurice de eerste studio’s in een gehuurd pand op de berg en op 4 augustus 1975 bracht ik hem, reizend door Europa met een interrailkaart, samen met een vriend voor het eerst een bezoek.

Maurice in de studio op de Mas Nou in 1975

In het voorjaar van 1976 verhuisden de studio’s van de berg naar het dorp Playa de Aro en werden een waar bedevaartsoord voor Vlaamse en Nederlandse vakantiegangers. In juni 1977 bezocht ik deze studio’s samen met een Duitse vriend waarmee ik zeezenderopnames ruilde. We waren 14 dagen in Playa en veelvuldig in de studio’s te vinden.

Maurice in de studio in Playa de Aro in 1977

Op 20 oktober 1978 staakte radio Mi Amigo haar uitzendingen vanaf het zendschip MV Mi Amigo. In mei 1982 bezocht ik na een vakantie in Zuid-Frankrijk Maurice en zijn (inmiddels helaas overleden) vrouw Nouchke opnieuw in Playa de Aro. De studio’s waren reeds lang verdwenen maar we hadden een gezellig weekend.

Een van de populaire dj’s van Radio Mi Amigo was Stan Haag. Op Radio Mi Amigo bracht hij dezelfde programma’s als eerder op Radio Veronica nl. Stan Haag Vandaag en de Jukebox. Hier kun je een copie van de studiotape horen van Stan Haag’s Jukebox, uitgezonden op vrijdag 2 juli 1976, vandaag exact 32 jaar geleden.

In dit als maar verder afglijdende land – we hadden onlangs in Barneveld (who the f**k is) Kelly die met travestiete vriendinnen en opblaascondooms een promotiefilmpje ging opnemen bij de Grote Kerk – vandaag eindelijk een lichtpuntje. In de horeca gaat het rookverbod in. Geen vieze stinksigaretenlucht meer over je carpaccio en geen stinksigarenlucht meer over je zalmmoot. Wat een verademing. Ik voorspel dat de horeca er wel bij gaat varen!

Spreuken 15 vers 22 © NBG 1951

.

"Door de veelheid van raadgevers komt iets tot stand"

12 mei 2007 (op de 50e verjaardag van Wilma) zijn wij getrouwd!

Mijn Albatros Beheer & Management BV

Op 22 maart 2005, vlak voor het vertrek bij mijn werkgever op 1 april 2005 richtte ik een stamrecht-BV op. Vanaf de eerste dag beleg ik in aandelen en opties. Om de risico’s te spreiden staan op de balans van de BV inmiddels ook een Mobile Home in Zuid-Spanje en een Jukebox.

Mijn werk

Ik ben 27 jaar als Treasurer actief geweest bij een viertal wereldwijd opererende ondernemingen. Treasurer komt van Thesaurier hetgeen schatkistbewaarder betekent. Alle dochtermaatschappijen van internationaal opererende bedrijven doen hun bankzaken -intern- met de Treasurer op het Hoofdkantoor (financieringen, vreemde valuta verkeer, interestmanagement) waarna de Treasurer ze met een beperkt aantal banken -extern- doet. Hiermee zijn niet alleen veel materiele voordelen te behalen (substantieel lagere rente- en bankkosten) maar ook immateriele zoals het voordeel dat alle info op het Hoofdkantoor beschikbaar is als managementinformatie. Per 1 april 2005 heb ik de laatste van bovengenoemde vier werkgevers in goed overleg verlaten na een verschil van inzicht over de plaats van waaruit ik mijn werkzaamheden zou moeten verrichten (Baarn NL of Worms D). Vanaf dat moment ben ik, inclusief een jaar werken voor fiNext, leuke en nuttige dingen gaan doen bijvoorbeeld beleggen en diverse vrijwilligerswerkzaamheden voor World Vision.

Mijn kinderen

Nicole (1995) en Marcel (1999)

Jesaja 28 vers 16  © NBG 1951.

"Hij die gelooft haast niet"

Mocht je commentaar hebben op deze site of tips mail mij alsjeblieft. Kwaliteit ontstaat door terugkoppeling en de lat hoger te leggen.

"Het wordt een fantastische dag" sprak Ilona Paauwe vanmorgen aan het begin van de DoorBrekers ochtenddienst. De KRO is vandaag over de vloer om te filmen voor een programma over DoorBrekers en om 18h speelt RPM, een Engelse jeugd rockband van de Abundant Life Church in de avonddienst. Wilma en ik werden uitgebreid geinterviewd door Max Westerman na de ochtenddienst, waarschijnlijk blijft er uiteindelijk maximaal een zin van over. "Komen katholieken ook in de hemel?" en dat soort vragen waarbij we eenvoudig als antwoord konden verwijzen naar de preek die we net gehoord hadden.

                         

                                                   KRO’s Max Westerman interviewt bezoekers van de ochtenddienst

                         

                                                                RPM, decibels over Barneveld

Vanmiddag gingen Wilma en ik met mijn jongste broer Hille en schoonzus Marja en hun drie kinderen Tim, Sifra en Niels naar Boerderij-pret in Ermelo waar de kids zich de hele middag vermaakten met de diverse speeltoestellen. Goeie business zo’n pret boerderij. Grote schuur, speeltoestellen er in, een toiletblok, een bar en een kassa en daar gaat ie. Afsluitend gingen we naar McDonalds. Het was een geslaagde middag vond iedereen!

                         

                                                                   Happy Meal

Vervolgens gingen Wilma en ik door naar Zwolle voor het concert van Matt Redman en Hillsong London. Een fantastische avond met ca. 4000 bezoekers in een heel erg warme IJsselhal. En dat kwam niet alleen van het jumpen. Matt Redman is de schrijver van fantastische aanbiddingsliederen die over de hele wereld door worshipleaders worden gezongen.

                        

Evenals vorig jaar was ik ook nu weer uitgenodigd door Piet van de Beek om als zijn navigator deel te nemen aan de Kiwanis Midzomeravondrally. Om ca. 18h verzamelden we ons met zo’n 80 andere rallywagens bij kasteel de Schaffelaar in Barneveld. Integenstelling tot vorig jaar was er dit jaar een sport- en een tourklasse. Omdat we vorig jaar – net als de meeste anderen – al binnen een kilometer het spoor volledig bijster waren schreven wij ons zoals de meeste deelnemers in voor de tourklasse. Na een kleine drie uur door de omgeving van Barneveld te hebben getourd leverden we onze scorekaart rond 22.00 uur in bij de finish met een goed gevoel. De opbrengst van de avond – Euro 7.000,= – was voor hulp aan kinderen in Kenya.

                         

                                                                   Klaar voor de rit!

Half zeven vamorgen stapte ik weer de deur binnen hier in Nieuwerkerk aan den IJssel na een 25 uur durend tripje naar Basel. Na een fantastische dag met een ontluisterd slot in deze Zwitserse stad dropen we met tienduizenden Hollanders gisteravond af uit Basel. "Another one bites the dust" klonk nog in de verte op de Munsterplatz terwijl we tegen middernacht naar onze veel bekijks hebbende auto terugliepen. Na ’s morgens Ronald en vervolgens Robbert en Sjoerd te hebben opgehaald reden we door Duitsland naar Zwitserland waar we rond half drie in Basel, niet ver van de FanZone, parkeerden. Na wat snacks op de Munsterplatz togen we naar de Rijn.

                         

                                                                   De Oranje FanZone aan de Rijn

Na een paar uur vertoeven in de FanZone aan de Rijn, waar veel mensen waaronder Robbert en Sjoerd een duik in het water namen, posteerden we ons aan de overkant van de fanzone op een plaats waar een aantal partyschepen zou gaan liggen in de veronderstelling dat deze volledig afgehuurd zouden zijn maar na enige tijd bleek niets minder waar te zijn. We konden er gewoon op en bekeken de wedstrijd tegen de Russen deels van dichtbij binnen op tv-schermen en deels van veraf buiten op het grote scherm op de Rijnbrug. Het werd een baggerwedstrijd in vergelijking tot de eerdere vertoningen in Bern. Holland was geen schim van wat ze liet zien in deze groepswedstrijden en verloor kansloos en terecht van de Russen. Bij de gelijkmaker aan het eind van de reguliere speeltijd trilde Basel welliswaar op haar grondvesten maar dat was het dan ook. "Dat wordt een lange thuisreis" constateerde Ronald na het laatste fluitsignaal. Een voordeel: we hoeven geen 1.100 kilometer naar Wenen aanstaande donderdag. "Voetbal is de belangrijkste bijzaak uit het leven" las ik eerder week. Later we het er maar op houden dat er dus ook nog hoofdzaken zijn. Op naar Zuid-Afrika voor de WK 2010 dan maar.

                         

                                                                   Aan de fans lag het niet!