Elke woensdagmiddag rijdt mijn dochtertje Nicole paard bij Manage de Burght.
Regelmatig ga ik even kijken. Ze is één van de besten zeg ik als vader. Na het rijden blijft ze nog een poos om eerst een tractatie van haar vader te krijgen en daarna de paarden te verzorgen.
Nicole in de bocht op Utah
NEE
Van oudsher is Barneveld wereldwijd bekend als kippendorp. In de eerste plaats door de vele kippenfarms die in de regio aanwezig waren en in de tweede plaats door de eiermarkt waar de officiële eierprijzen werden vastgesteld. Door een aantal middenstanders is een projekt gestart waarbij geld wordt ingezameld voor ernstig zieke kinderen. Het dorp is opgesierd met 90 levensgrote kippen in allerlei kleuren die worden gesponsord door scholen en instellingen. Natuurlijk zijn er ook weer figuren die deze kippen menen te moeten beschadigen waaraan vanavond aandacht werd besteed in het Jeugdjournaal en Hart van Nederland. Op de rotonde waar men Barneveld binnenrijdt vanaf de A30 staan 5 van de kippen te pronken. De overigen zijn verspreid over het dorp inclusief kasteeltuin.
http://www.kipartistique.nl/index.asp
De Fransen hebben “non” gestemd. Vast een hele geruststelling voor JP die straks in goed gezelschap in Brussel wat heeft uit te leggen na een Nederlands “nee” aanstaande woensdag. Nadat de uitslag gisteravond bekend werd schakelde ik gelijk even over naar de enige Franse zender op de locale kabel TV5 om te kijken of het licht in Frankrijk was uitgegaan zoals minister Brinkhorst voorspelt voor Nederland bij een nee-uitslag, maar de zender was gewoon in de lucht. Toen dit vanmorgen aan de Albert Heijn koffietafel ter sprake kwam zei mw Carly Hamoen die langsliep tegen mij: “Ach Douwe dat wist je toch al. De hemelse vader laat Zijn zon opgaan over bozen en goeden (en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen)”. Ik was gelijk weer blij dat ik in Barneveld woon want waar hoor je nog zo’n geruststellende bemoediging op maandagmorgen.
Vanmorgen ging ik naar het Ichtus Collega in Veenendaal voor de voorbereidingsdag van de YOY (YOUTH en YOUNG) vakantieweken deze zomervakantie waar ik met vele anderen deel uitmaak van de leiding van vakantieweken voor kinderen van 7 tot en met 12 jaar. Vandaag was een dag van kennismaking met je teamgenoten, kampouders, kookploeg en YOY organisatie enerzijds en het oefenen van liedjes en consumeren van veel info anderzijds in diverse workshops, zeker als je voor het eerst zo’n kamp gaat leiden (of lijden???). Deze eerste dag gaf al een goed gevoel en na een aantal serieuze voorbereidingen de komende weken gaan we ervoor …. “Ons” kamp is een Boerderijkamp bij Lelystad in de tweede helft van juli voor kinderen van 10, 11 en 12 jaar. Op de website van YOY http://www.yoy.nl/ krijg je een beeld van de aktiviteiten en de doelstellingen van de organisatie.
In de Telegraaf las ik zojuist bij AH de column van Prof. Dr. B. Smalhout. Omdat het tegen sluitingstijd liep en de krant de prullebak in zou gaan scheurde ik het epistel er maar uit. Fantastisch vond ik het slot van zijn betoog:
“De overheid heeft grote advertenties geplaatst in alle dagbladen met daarin de mening van een aantal politiek vooraanstaande ja-stemmers. De voze retoriek daarvan doet in stijl denken aan de holle propaganda van de Duitse bezetters in de Tweede Wereldoorlog. Bijvoorbeeld de leuze die tussen 1940 en 1945 jarenlang op de Dam in Amsterdam heeft gestaan: “Duitsland vecht voor Europa op alle fronten”. Het wachten is nog op een laatste Ja-offensief waarbij het accepteren van de EU-grondwet garant staat voor beter weer, langere zomers zonder wespen en minder blaasklachten. Want krankzinnigheid kent immers geen grenzen.”
Als Frankrijk morgen “non” stemt is de Nederlandse uitkomst van ondergeschikt belang. Ik hoop daarom dat Frankrijk morgen ja stemt en daarmee een Nederlands “NEE” grote gevolgen heeft.
Dan lopen we eindelijk eens met iets anders voorop in Europa dan met abortus, euthanasie en homohuwelijk.
Momenteel zit ik een een Zandvoorts internetcafé. Gisteravond wilde ik de Europacup 1 finale tussen Liverpool en AC Milan zien en omdat de voorbeschouwing om 20h zou beginnen zette ik om 19.30h het RTL4 nieuws aan. Normaal kijk ik alleen naar de (in mijn ogen veel betere) publieke omroep. Om 19.45h viel alles uit. Heel Zandvoort bleek zonder stroom te zitten. Het bungalowpark had geen noodagregaat en allerlei mensen zaten vast in de lift van het bijbehorende hotel. Na van nood wat glazen wijn i.p.v. koffie te hebben gedronken wilden we om 22h naar bed gaan maar plots sprong alles aan. De stand bleek intussen 3-3 dus zes doelpunten gemist. Toch werd het nog een lange voetbalavond -met winst voor mijn favoriet- door verlenging, strafschoppen, bekeruitreiking en de nabeschouwing met nr 14 JC. Morgen zit de korte vakantie er weer op. We hebben prachtig weer gehad.
Vandaag heb ik mijn eerste digitale camera gekocht. Na eerst enige voorlichting op het internet en daarna wat toelichting in meerdere winkels met veel megapixels- en optische zoom verhalen werd het de Sony DSC-S40. Het gaat mij om vakantiekiekjes en foto’s van de kinderen en niet om professionele fotografie. Bovendien vind ik mijn eigen foto’s met een eenvoudige camera over het algemeen minstens zo goed als die van mensen die eerst een uur aan hun dure camera moeten draaien voor ze (daardoor vaak te laat) afdrukken. Van Sony ben ik mijn hele leven al gecharmeerd in tegenstelling tot Philipsprodukten waarmee ik louter slechte ervaringen heb. Zelfs over mijn Philips aandelen ben ik ontevreden. Even wat oefenen de komende dagen en dan kan de aanwinst volgende week mee op vakantie. Hopelijk verbetert het weer nog. Zo niet dan ga ik mijn twee boeken “Waarom mannen nooit luisteren en vrouwen niet kunnen kaartlezen” en “1974 we waren de besten” maar uitlezen.
Een proef-fotootje in de huidige Albatrosstudio
Na op de school van mijn kinderen te hebben ge-klaar-over-ed vertrok ik vanmorgen met gezwinde spoed naar Ermelo om mijn vader (77) op te halen. Hij wandelt elke week 15 kilometer ergens in Nederland en vandaag zouden we dit samen doen. Hij had de wandeling uitgezocht en om 10.05 uur vertrokken we in Giethoorn, eerst door het pittoreske dorp met slootjes en rietgedekte huizen en huisjes. Daarna door het weiland langs het water van de Beulakerwijde naar het idyllische Dwarsgracht. We kregen een fikse discussie over het Referendum van 1 juni maar konden elkaar niet overtuigen. Onze stemmen zullen elkaar in evenwicht houden. Opvallend was dat mijn vader, die de Holocaust heeft meegemaakt, de woorden van Donner (“tegenstemmen leidt tot desintegratie en op termijn mogelijk oorlog”) serieus neemt terwijl ik ze afdoe als demagogie. Omdat er 11 van de 15 kilometer opzaten en het inmiddels 13 uur was geworden namen we bij “De Otterkooi” in Dwarsgracht een Wieckse Witte. Onze krentenbollen hadden we onderweg al opgegeten. Daarna door het weiland terug naar de auto in Giethoorn. Al met al een geslaagde dag met mooi wandelweer en afwisselende gesprekken.
Terug in Ermelo ging ik snel nog even langs de mooiste boekhandel van Nederland voor een boodschap en vervolgens huiswaarts.
Rond het middaguur vertrok ik naar Walibi World in Dronten voor de 35e Sing-in van Stichting Opwekking. Voor mij was het de eerste keer. In de wetenschap dat er vorig jaar 30.000 mensen kwamen vertrok ik op tijd. Bij aankomst op het terrein om ca 13.10 waren er een paar honderd mensen en het was ongelofelijk dat er om 14h 30.000 mensen waren. Ja, 30.000. We hebben twee uur heerlijk gezongen en tussendoor in vier blokjes gebeden. Gevraagd werd om in groepjes van 4 mensen te bidden voor resp. persoonlijke nood, eenheid voor de kerken, de scholen en onze natie. Als je er alleen heen gaat bid je met in principe wildvreemde mensen maar zo voelt het niet.
http://opwekking.in-actie.nl/Film/Come.htm
Voor het podium was een enorme muur van blokken gemaakt die in de loop van de sing-in in fasen werd afgebroken door de blokken over de hoofden van de 30.000 – met veel hilariteit – naar achter te gooien waarmee symbolisch een muur werd afgebroken. Toen de blokken verdwenen waren verscheen in grote letters P-U-S-H
Pray Until Something Happens
En mocht je denken dat het “zo’n bekrompen EO achtige gebeuren” is geweest, het tegendeel was waar. We hebben nog de polonaisse gelopen op het afsluitende feestlied:
Er komt een feest en iedereen moet feestenVergeet je huis , je werk en al je geldKom met je vrienden naar het Koninklijk feestEr is nog nooit zo’n feest geweest
Tot slot nog twee plaatjes, in de juiste volgorde:
Een goede Tweede Pinksterdag toegewenst