Terwijl mijn goede vriend en Microsoft-hater Bert meer dan 95% van de bestanden van mijn gecrashte harde schijf met behulp van Linux overzet naar zijn pc maak ik maar even een logje. Samen met Anne, die ik op Centraal Station Rotterdam vanmorgen oppikte, reed ik naar het Belgische Oudenburg (bij Oostende) om de begrafenis bij te wonen van Sylvain Tack. Op de parkeerplaatst ontmoetten we Will van der Steen, Bert Bennett en Norbert en liepen gezamelijk het kerkhof op waar zich al een aantal mensen had verzameld. Om stipt 15h spraken achtereenvolgens Bert, Norbert en Marcel Siron enkelen woorden bij de kist van Sylvain. Daarna sloot de burgemeester van Oudenburg, die vond dat Sylvain een waardige begrafenis verdiende, de plechtigheid af. We legden allen een witte bloem op de kist, waarna de mensen van de begrafenisonderneming de kist in de grond lieten zakken en het graf dicht maakten. In minder dan een half uur was de plechtigheid voorbij. Onder de aanwezigen waren ook Ton Schipper, Adriaan van Lanschot en Patrick Hendrikx (Dubateaux), de broer van Jacqueline waarmee Sylvain in Playa samenwoonde. Uit de muziekwereld waren Eddy Govaert, Erik Marijsse (“naar Playa de Aro”) en John Horton present. Een aantal mensen zag elkaar voor het eerst in 30 jaar weer. Aanvankelijk had ik mijn fototoestel diep in mijn jaszak gestoken maar vanaf de eerste seconde fotografeerden velen inclusief familieleden er “vrolijk op los” dus schoten Anne en ik zonder schroom ook maar wat plaatjes.
Bert Bennett en Will van der Steen voor de plechtigheidHet graf van Sylvain Tack
Omdat ik eind vorig jaar geen goed gevoel had bij de oplopende lange rente vroeg ik de Rabobank een voorstel te maken om voor mijn beide resp. per 1-1-2006 en 1-7-2006 vervallende hypotheken een voorstel te maken om de rente voor 10 jaar vast te zetten. Omdat we daarbij al afspraken dat ik de op dat moment geldende rente van 3,9% zou gaan betalen hoefde ik me hierover tijdens de verdere onderhandelingen over de voorwaarden geen zorgen te maken. In eerste instantie keurde de locale Rabobank Barneveld-Voorthuizen mijn aanvraag goed maar vervolgens keurde het hoofdkantoor van Rabo in Utrecht het voorstel af omdat daar veel meer naar de relatie tussen je hypotheekschuld en je inkomen wordt gekeken in het kader van de zgn. zorgplicht van de bank en ik had slechts een ww uitkering. Nadat ik met een uitgebreid spreadsheet had aangetoond dat ik zeven jaar zonder betaald werk aan mijn financiele verplichtingen zou kunnen voldoende kwam er wat schot in de zaak. De veranderende regelgeving binnen Rabobank per 1-1-2006, waarbij meer beslissingsbevoegdheid naar de locale kantoren is toegeschoven, zorgde vervolgens ook voor een stap in de goede richting. Intussen viste de Rabo regelmatig naar de stand van zaken met betrekking tot de nieuwe baan waar ik mee bezig was maar daar liet ik weinig over los omdat ik vond dat ze ook zonder die zekerheid over de brug dienden te komen. Beton onder water tegen brand verzekeren dat kunnen we allemaal. Vandaag heb ik uiteindelijk, na nog wat discussie over de kleine lettertjes en wat kostenreducties de offerte ondertekend en betaal nu dus 3,9% tot 1 juli 2016. Wanneer ik nu, een paar maanden later, een dergelijke offerte zou aanvragen zou de rente 4,3% zijn dus leert een snelle berekening dat ik over 10 jaar bruto Euro 17.000 heb bespaard. En met dat gevoel kruip ik nu tussen de lakens.
Gisteren had ik een strategiedag van mijn nieuwe werkgever. Onder de bezielende leiding van Henk Hogeweg keken we in de toekomst. In een van de presentaties van Henk zat de volgende matrix. De vraag is wat er in het laatste vakje rechtsonder moet staan. Iemand een idee?
Donderdag werd bekend dat afgelopen zondag op 72-jarige leeftijd Sylvain Tack is overleden, de man die in de jaren 70 eigenaar was van de zeezender Radio Mi Amigo. Van eind 1973 tot februari 1975 had dit radiostations haar studio’s in de Benelux maar toen vluchtte men naar Spanje waar in ballingschap de programma’s werden opgenomen die vanaf het zendschip MV Mi Amigo voor de Engelse kust werden uitgezonden. Ik heb hier enorm veel naar geluisterd en ben twee keer op "bedevaart" geweest naar het Spaanse Playa de Aro, waarover meer in deze eerdere weblog. In mei 1977 heb ik Sylvain ontmoet in Playa de Aro, overdag in de Mi Amigo studio’s en ’s avonds als hij vertoefde in zijn eigen Kings Bar. Tijdens mijn eerste bezoek begin augustus 1975 kocht ik een aantal cassettes met studiocopietjes van opnames die naar het zendschip werden gestuurd. In 1977 was ik inmiddels dermate bevriend met technicus Maurice Bokkebroek dat ik, op de AKAY-recorder die in de hoek van de studio stond, mijn eigen banden mocht opnemen van de programma’s die werden gemaakt . Hiervan heb ik daardoor vele uren in mijn archief. Als je hier klikt hoor je een van de cassettes die ik kocht in 1975 met een uur van de Flashback Top 100 van 19 mei 1975 en wel het uur tussen 14-15 met Bert Bennett.
De AKAY-recorder in de Mi Amigo studio waarmee ik vele uren opnam
Jacqueline Hendrickx, levenspartner van Sylvain Tack, in de Mi Amigo souvenier-winkel in Playa die in het voorjaar van 1976 de studio werd
Inmiddels wordt er hard gewerkt aan een recovery van de harde schijf van mijn desktop PC en kreeg ik vanavond een aantal excelfiles alvast terug van Bert Roetman. De afspraak die ik met Dell had om morgen de schijf te vernieuwen heb ik maar even uitgesteld naar maandag want de oude gecrashte schijf moet als Dell komt onherroepelijk mee terug. Doordat Ben Meijering de Memory Stick van mijn digitale camera even heeft en 139 foto’s daarop heeft gerecovered zag ik dat mijn camera’s een paar foto’s bevat die ik onlangs als mislukt beschouwde. Waarschijnlijk heeft de stick er niet goed ingezeten toen ik de foto’s maakte en zijn de foto’s ergens intern in de camera opgeslagen. Heb ik gelijk maar even weer Irfanview op mijn fiNext laptop gezet en Photobucket weer opgestart om weer eens een plaatje te tonen hier dat dus eerst als vermist was opgegeven.
Nicole mag in de kerk een lied kiezen voor haar verjaardag
Helaas is donderdag de harde schijf van mijn computer gecrashed. Natuurlijk had ik recentelijk geen back-up gemaakt dus het ergste valt te vrezen, ondanks de inzet van deskundige bereidwillige vrienden.
Op deze fiNext laptop mis ik een aantal handige programmaatjes om mijn site op te leuken, maar voor de mensen die mij eerder deze week vroegen wanneer het programma dat ik samen met Ben maakte voor de Lokale Omroep Spakenburg eindelijk eens online komt, hier is ie
Hopelijk kan ik eerstdaags melden dat de harde schijf geheel of gedeeltelijk is gered!
Afgelopen nacht om 24 uur verliet ik het leger der werkelozen zoals Vader Abraham dat eens noemde in één van zijn liedjes. Vanmorgen vroeg weggegaan om niet de eerste dag al te moeten melden dat ik te laat was omdat ik de file stond en het viel mee. Circa anderhalf uur dus iets meer dan een (audio) cdtje. Vandaag veel koffie en wat wegwijs gemaakt in de Finext organisatie. Vanmiddag mijn laptop in ontvangst genomen, een Dell Latitude D600. Alleen de UMTS-kaart is nog onderweg. Van een nieuwe mobiel heb ik afgezien want ik zweer bij mijn Nokia 3310, waarvan ik alvast twee reserve exemplaren in de la heb liggen voor het geval dat. In het fiNext kantoor zijn twee verdiepingen, beneden het Grand Café waar je elkaar kunt ontmoeten en netwerken en boven een grote ruimte met allemaal flex-werkplekken zijn waar je kunt inloggen op allerlei diensten. Dus geen riante eigen kamer meer zoals bij Samas waar je na een zware avond en/of nacht de deur en je ogen dicht kon doen. Maar goed, de doelstelling is natuurlijk ook om bij klanten zinvol aan de slag te gaan in plaats van (veel) in Delft te vertoeven. Tot mijn genoegen (“alles is ijdelheid” zei de Prediker) hoorde ik dat de jingles zoals “Vanuit de Albatros studio in Barneveld…..” vorige week al door de zaal waren geschald nadat deze website was ontdekt door de mailtjes die al werden uitgewisseld.
Vanmiddag komt mijn Jukebox. Daarom heb ik gisterenmiddag 50 singletjes uitgezocht uit de honderden die ik heb. Bij de eerste selectie bleven er 80 over maar na zorgvuldige afweging zit ik nu op de 50 die er in kunnen. Wel leuk om ook weer eens singletjes te draaien op mijn twee draaitafels in de studio terwijl ik stond te sorteren. Wanneer draai je nou nog Galaxy-Lin met Long Hot Summer, Het Lion-Kwintet met Mijn Opa Kocht Een Ouwe Bas en The Greatest Show On Earth met Real Cool World op 45-toeren plaatjes. Omdat ik ’s avonds naar de Lokale Omroep Spakenburg moest voor een zeezenderprogramma met Ben Meijering werd het intypen van de labels voor de Jukebox nachtwerk. Maar de klus is geklaard en dit worden ze voorlopig:
So com’ on baby to the (klik hier) Jukebox Jive 13.30 uur. Hij is er.
Zaterdagavond ging ik voor World Vision naar Emmeloord, waar Gerald Troost en Kees Kraayenoord optraden die samen in een aantal weekenden een tour maken langs 12 kerken. Het concert was fantastisch en ook voor World Vision erg succesvol want tientallen mensen besloten een kind te willen sponsoren in een derde wereld land en het daarmee een betere toekomst te geven. Na afloop dronk ik bij Dick Offringa en Annelies nog een biertje en was om 3 uur thuis. Vanavond kon ik het, ondanks een drukke dag met de kinderen, toch niet laten en ging ook naar het concert in Lelystad. En vrijdag staat Bunschoten, waar de 1.000 zitplaatsen al zijn uitverkocht, op het programma van deze tour. Kees in concertHenny in de World Vision stand wordt geinterviewd voor de locale omroep Elburg