Zaterdagmiddag hebben Wilma en ik gekanood. We kozen voor een tweepersoonskano. Het eerste kwartier leek te leiden (of lijden) tot de eerste huwelijkscrisis, maar nadat we voor de eerste keer waren omgeslagen (hetgeen Wilma -“pas bij het instappen in de kano bleek mij dat je het nog nooit gedaan hebt” – in 20 jaar kanoën nog nooit was overkomen) keerde het tij figuurlijk. In de standaardtijd van ca 2,5 uur legden we het traject over de Drome af. Een keertje kwam ik, nadat Wilma de kano had vlottrokken, alleen in een soort aanhoudende draaikolk en hoorde terwijl ik doodsangsten uitstond “he, stop even!”.

Zondagmorgen gingen we naar de “Eglise Evangelique” in Die waar we al meerdere keren waren langsgereden als we richting Crest gingen. In het buitenland weet je nooit bij kerken welke vlag welke lading dekt, maar het bleek inderdaad een kerk die wij in Nederland met "evangelisch" zouden betitelen. Zelfde uiterlijkheden als bij “onze DoorBrekers” zoals een band die voor de lofprijzing en aanbidding zorgde en een beamer met geprojecteerde opwekkingsliederen, meerdere gelijk aan bij ons met alleen een Franse tekst. De dominee kwam uit Parijs en preekte over 2 Samuel 9, het verhaal van Mefiboset. Helaas was het Nederlandstalige verhaal mij ontgaan anders had ik het mogelijk enigszins kunnen volgen, maar nu kreeg ik na dienst een bondige samenvatting van Wilma.

Op maandag, de dag dat ik dit typte, doen we niets anders dan lekker in de schaduw bij de tent zitten. Vanmorgen kregen we bericht van onze vrienden Bert en Els dat ze onderweg zijn naar Die, dus die treffen we vanavond of morgen hier. Donderdag gaan we door naar de Cote d’Azur is het plan nu.

Inmiddels (dinsdag) zijn Bert en Els op “onze camping” aangekomen en hebben een plekje veroverd. De “mover” van Bert om zijn sleurhut als een electrisch autotootje met een afstandsbediening te manouvreren vinden zelfs de Fransen een bezienswaardigheid.

                         

                                                        Onderweg met de kano

                         

                                                    De belangstelling slaat over

5 Thoughts on “Ca va? … Ca va bien!

  1. Patrick Baetsleer on 12 juni 2007 at 20:49 said:

    Leuk om nog even een programma van Michelle terug te horen.
    Ikzelf was in de jaren 70 al een zeezenderfan.
    Hoelang blijft dit programma er op staan?
    Met dank.

  2. Dank je voor dit programma!

  3. Bart Van Peer on 13 juni 2007 at 00:17 said:

    Wat ben ik blij dat ik deze log lees voor het slapengaan. Ik kan me voorstellen dat zulk een vakantie dertig jaar na dato nog als de dag van gisteren lijkt. Ga het programma meteen downloaden en morgen beluisteren.
    Hartelijk dank Douwe.

  4. Fons Winteraeken on 13 juni 2007 at 15:54 said:

    Douwe, bedankt voor deze unieke opname en foto’s.
    Fons

  5. Peter Vrakking on 15 juni 2007 at 13:11 said:

    Hoi Douwe, bedankt voor de download. Erg leuk die studioopnames.

Post Navigation