Author Archives: Albatrosstudio

Woensdag jl. overleed Abi Nathan. Vandaag is hij begraven. Zijn bekendheid genoot hij door zijn niet aflatende vredesinspanningen in het Midden-Oosten, met name tussen Israeli en Palestijnen. Voor zeezenderfans is Abi een legende door zijn Vredesschip, de Voice of Peace. Hier hoor je het programma Open Line  uit november 1976 waarin Abi met luisteraars die naar de studio bellen over zijn idealen spreekt. In mijn weblogje van 3 april 2006 schreef ik al over de interessante film "As the sun sets" over the Voice of Peace. Elke avond tijdens zonsondergang was het een halve minuut stil op de Voice of Peace om de gelegenheid te hebben om aan Vrede te denken. Je hoort dit ook hier in dit programma Twilight Time van 23 september 1982 tussen 18.05 en 18.40 uur.

                                                Abi Nathan in de studio van het zendschip Voice of Peace

Donderdagmiddag vertrokken Marcel en ik gewapend met hengels, dobbers en andere visattributen naar de polder in Flevoland waar ik een kleine 40 jaar leden ook al viste. We zaten op dezelfde plek als vorig jaar, alleen was het riet op een grote plek weggemaaid waardoor er veel meer ruimte was. Marcel won de viswedstrijd overtuigend met 4-2. Terwijl we visten zagen we meerkoeten en aalscholvers in het water en diverse ijsvogels – hoor ze hier fluiten – vlogen regelmatig voor ons langs. Het was gezellig en we hadden lekkere dingen te eten meegenomen maar gingen tot slot natuurlijk toch nog wel even naar McDonalds op strand Horst.

                                                                   Pas op, je dobber gaat onder!

                                                                   Eentje van de vier van Marcel

Vanmorgen natuurlijk naar de leukste kerk van Nederland DoorBrekers en daarna gingen Wilma, Marcel en ik vanmiddag naar Kinderparadijs Malkenschoten in Apeldoorn. Nicole is naar Luxemburg waar ze kamp heeft van padvinderij, dus die vermaakt zich vast ook zonder ons. In Malkenschoten aten we eerst even een patatje waarna we sommige dieren ook wat te eten gaven tot we bij de karpers kwamen. Marcel vond het hier fascinerend. Je kunt de karpers aanraken in het water en zelfs optillen als je vlug bent. Vervolgens voeren we nog even over de vijver met een waterfiets, natuurlijk ook weer op zoek naar karpers.

                                                                   Een Barnevelder voert de kippen

                                                                  Even een karper vasthouden

Donderdagmorgen vertrokken Wilma en ik met Danielle, Ronald, Nicole, Femke en Marcel naar Walibi World in Biddinghuizen in de Noordoostpolder. De weersvooruitzichten waren matig maar ten onrechte want we hadden prima weer. Voordeel was dat het waarschijnlijk hierdoor zeer rustig was in het park, dus nauwelijks wachttijden voor de grote attracties zoals de Goliath en de El Condor. Deze El Condor waarin je over de kop gaat sloeg ik even over, maar de Goliath daar stapte ik na enige overweging toch maar in, naast Marcel, die de vorige avond toch voor de zekerheid nog maar even had gemeten of het wel 1 meter 40 zoals vereist lang was. Met enorme snelheid legden we het traject af. Het geeft wel een kick maar daar is alles mee gezegd. De rest van de dag zaten we in attracties zoals de zweefmolen, het reuzenrad etc. Tevreden keerden we na 20h huiswaarts.

                                                                             Vader en Zoon

                                               Als je op de foto klikt zie je de ruimtevlucht met de Space Shot

                                                                        Opnieuw in de Goliath

Vandaag is het exact 19 jaar geleden dat de Nederlandse justitie een einde maakte aan de uitzendingen van het Nederlandstalige Radio 819 en Radio Caroline. Zo kwam er op 19 augustus 1989 een schip, de sleepboot "Volans", langszij de "mv ROSS REVENGE". Een groep gewapende politiemensen ging aan boord maar door veel over en weer gepraat slaagde de bemanning van de "mv ROSS REVENGE" erin om de zender 40 minuten in de lucht houden. De luisteraars hoorden rechtstreeks op hun radio wat zich afspeelde op het schip. Nadat de Nederlandse overvallers de zenders hadden uitgezet, sloopten ze alles wat ermee verbonden was. De zenderkasten werden leeg gehaald zodat er enkel  lege behuizing overbleef. Alles werd mee genomen! Meer dan 7000 muziekplaten, draaitafels,… De AC generators die de zenders van stroom voorzagen werden vernield. Zelfs wilde men de masten op het schip omverhalen. Maar dat lukte niet omdat de Engelse bemanning er in geklommen was. Aan het einde van de dag, was er geen onderdeel meer aan boord dat nog te gebruiken was voor radio uitzendingen dachten de overvallers. De zendertechnicus, Peter Chicago, had echter tijdens de overval nog redelijk wat reserveonderdelen weten te verbergen waardoor Radio Caroline anderhalve maand later weer in de lucht zou komen.

                                                 De op de Volans overgeladen apparatuur

Hier hoor je een bandopname van de gebeurtenissen op Radio 819 met eerst de Amerikaanse Texas Top 40 met Erwin van de Bliek van 13.00-13.38 uur als de zender uit de lucht gaat. Om 14.00 uur is het signaal van Radio Caroline op de 819 kHz te horen tot men om 14.08 uur noodgedwongen uit de ether gaat.

Vandaag zijn we van Rovinj in Kroatie via Slovenie naar een dorpje bij Salzburg in Oostenrijk gereden. Dinsdagmiddag besloten we dat we het wel gezien hadden op de camping. Morgen, donderdag, gaan we naar de stad Salzburg en vrijdag of zaterdag naar de Veluwe. Zondag weer lekker naar de leukste kerk van Nederland: DoorBrekers. Kroatie was zeker leuk maar niet direct voor herhaling vatbaar.

                                                                        Vrijdag in Salzburg

De jongste mode – tenminste op de camping – schijnt te zijn dat je zwembroek of korte broek zo laag aan je kont hangt dat een deel van je onderbroek of boxershort eronder goed zichtbaar er bovenuit steekt. In ieder geval moet de band van je short goed zichtbaar zijn met daarop een merknaam. Nou is het bijna altijd Bjorn Borg wat ik zie dus erg onderscheidend is het niet te noemen. Onder de kerstboom vond ik afgelopen december een setje Tommy Hilfiger boxershorts, dat ik tijdens onze vakantie in China nog aanvulde met wat made in China exemplaren dus ik zou zomaar mee kunnen doen om enigszins op te vallen. Maar ik laat het aan mij voorbijgaan, ik vind het geen gezicht. Mijn broek zakt er figuurlijk al van af.

Maandag hebben we een boottocht gemaakt naar het Lim Fjord. Vanaf de naast ons liggende camping Vestar vertrokken we en haalden op een andere camping nog een groep mensen op. Onderweg was er een aantal malen gelegenheid om te zwemmen, we werden getracteerd op vis en bezochten een piratengrot. Een vermoeiende onderbreking van de vakantie eigenlijk als je verder niets doet.

                                                                            Club Havana..let op de drankjes

                                                                            We hebben uitgebouwd

                                                  Rovinj – Kroatie vanaf de boot naar het Lim Fjord

Zondag was onze laatste dag in Oostenrijk. We gingen naar de Evangelische Kirche in Medraz waar we een uitnodigend aanplakbiljet van hadden gezien. Een viertal vakantiegasten speelde trompet in de dienst met een voorganger uit Zuid-Duitsland. Van vroegere vakanties met mijn ouders in Oostenrijk wist ik al dat Evangelisch hier “gewoon” protestant is dus geen jumpende DoorBrekers maar ook geen calvinisten op Gereformeerde Grondslag. Nadat de voorganger zich had voorgesteld vroeg hij de kerkgangers dit te toen. Nederlanders hadden de overhand.

                                     Vakantiegasten musiceren in de Evangelische Kirche

Maandagmorgen vertrokken we naar Kroatië. TomTom hielp ons tot de grens van Italië en Slovenië. En toen werd het door wegwerkzaamheden bij Trieste gelijk lastig om de goede route te vinden. We belden bij de grens van Slovenië even met Johan Versendaal, onze kringleider bij DoorBrekers, om te vragen of het werkelijk nodig was weer zo’n sticker van 35 Euro te kopen voor een paar kilometer door Slovenië en kregen gelijk het advies om naar de rustige camping Mon Paradis in Rovinj te gaan hetgeen we deden. En daar staan we nu al weer een paar dagen aan zee en doen we niets meer na de inspanningen in Oostenrijk.

                                                                            Rovinj – Kroatie

                                            Schilderachtig Rovinj