Omdat Nicole zondag ziek was had ik alleen Marcel deze dag bij mij aan boord. Hij voelde zich ook niet helemaal kiplekker dus lieten we ons gewoonlijke bezoek aan DoorBrekers een zondagje aan ons voorbijgaan. In de middag brachten we een bezoekje aan het "Middelpunt van Nederland".
Ik werk al meer dan 25 jaar in het westen van het land en weet inmiddels hoe men daar denkt over wonen op de Veluwe. Dat is "voorbij Hoevelaken, in de jungle aan de Duitse grens". Als ik dan zeg dat ik eerder in Amsterdam ben dan in Duitsland dan is de verbazing altijd groot. Onlangs zei een van mijn ING-collega’s aan de lunchtafel tegen mij: "Jij woont toch in het oosten?" Ik antwoordde "Ik woon in het deel van het land dat jullie het oosten noemen maar wat geografisch het centrum van het land is, want een paar kilometer van mijn huis ligt in Lunteren de steen die het middelpunt van het land markeert". Opnieuw verbazing alom. De volgende dag kwam mijn collega er op terug met de mededeling dat hij al wist welke fout ik maakte. Ik was de "weging" vergeten bij de middelpuntsbepaling. Wel leuk gevonden trouwens. Al is het maar de vraag wat je dan weegt en hoe zwaar.
Het middelpunt van Nederland
In Lunteren of all places