Op Koninginnedag vertrokken we heel vroeg uit Barneveld naar Harlingen om de snelboot van 8.30 uur naar Terschelling te nemen. Op dit mooie eiland aan gekomen huurden we gelijk fietsen en maakten een tocht over de fraai aangelegde fietspaden. Oostwaarts heen was er een straffe tegenwind die het ondanks de stralende zon toch fris maakte. Tussen de middag lagen we lekker in een duinpan waar het aangenaam toeven was. Als Wilma op een gegeven moment niet had voorgesteld om verder te gaan had ik er mogelijk nog gelegen. Aan het eind van de middag gingen we naar ons hotel, waar we ’s avonds genoten van de asperges.
Achter glas ging het wel
Alles is relatief
Dinsdagmorgen checkten we weer uit en namen de snelboot van 11.00 uur terug naar Harlingen. In Weidum, vlak bij Leeuwarden, liet ik Wilma zien waar ik vroeger viste en kievitseieren zocht met mijn pake (opa) als ik bij hem en beppe (oma) logeerde. Weidum zag er net zo uit als meer dan 20 jaar geleden toen ik er voor het laatst zal zijn geweest. De bejaardenhuisjes waar mijn pake en beppe in woonden zijn al jaren geleden afgebroken. Op het kerkhof zochten en vonden we het graf van mijn pake en beppe.
Graf van mijn pake en beppe in Weidum (Fr)
Tegen half drie gingen we naar de Salvatorkerk in Leeuwarden naar de trouwdienst van Martine en Daniel. Martine is net als ik vrijwilliger bij World Vision. We zien elkaar regelmatig bij concerten van Kees Kraayenoord in het noorden. Toen we de liturgie van de kerkdienst kregen constateerden we in opperste verbazing dat de trouwtekst dezelfde is als door ons uitgekozen voor 12 mei. En dat terwijl wij onszelf bij het maken van de keuze hadden afgevraagd of het eigenlijk wel een echte trouwtekst zou zijn. De afsluiter van de dag was een gesprek met de ambtenaar van de burgerlijke stand voor onze huwelijksvoltrekking, een schoonzus van Wilma.
Hallo Douwe,
Je hebt mooie dagen gehad om op de wadden door te brengen.
Je roots mag je niet vergeten. vr.gr.anne