Na gisteravond met vrienden heerlijk wild te hebben gegeten in restaurant de Waag in Putten gingen Wilma en ik vanavond "wild kijken" in Hoenderloo. Het duurde even voor we succes hadden en een wild zwijn zich op de weg waagde nadat we daar brood hadden gegooid en met een plastic zak hadden geknisperd.
Het wilde zwijn waagt zich op de weg
Als hoeder van waarden, normen en omgangsvormen fronste ik de wenkbrauwen, toen ik las dat Douwe TIJDENS de dienst een sms stuurde.
Is hier sprake van een sms junkie, was de dienst niet interessant genoeg of ontbrak het aan kennis van de etiquette….
Salut’
Een zeer’ geschokte’ Leendert
Geen van alle Leendert. Halverwege – tusssen de aanbidding en de preek – is er een soort pauze waarin mensen die om welke reden dan ook een gift willen laten afschrijven (in plaats van contanten) daarvoor een voorgedrukt formulieren kunnen invullen en gelijktijdig is er gelegenheid om een kaartje in te vullen met gebeds- op dankonderwerpen. Niet dat iedereen dan gelijk elke week begint te sms-sen, maar een keertje wel is niet gelijk een doodzonde. Daarnaast was het aan een DoorBrekers broeder die ik gelijk even kon doorgeven hoe mooi de dienst weer was! Als je de zondagmorgen na de zeezenderdag nog wat tijd over hebt voor je terugvliegt ben je van harte welkom om het een keer mee te maken!
Gelukkig Douwe.Ik begon me toch ernstige zorgen te maken. De inbreuk die de mobiele telefoon overal maakt moet een keer stoppen. De moderne mens zal moeten leren dat het leven ook zonder mobieltje kan. Ik hoop dat jouw naasten je zullen corrigeren, mocht het onverhoopt uit de hand lopen. De ‘hoeder’ kan niet overal aanwezig zijn.
Bedankt voor je aanbod om een keer bij de Doorbrekers te komen kijken. Ik vrees dat ik het niet zal halen, want ik moet rond 12.00 uur weer op de luchthaven van Rotterdam zijn. En aangezien het overbevolkte Nederland niet filevrij is, neem ik geen enkel risico.
Salut
Leendert
Een schitterende foto. Eerst wild eten en vervolgens wild kunnen bekijken. We hebben genoten van je fotoreportage over Rome. Die “oude” steden hebben gewoon iets nostalgisch. Dat gevoel kregen wij ook toen Mara en ik vijf dagen in Cordoba waren. De fotoreportage moet nog op onze weblog komen. Staat ie er op dan mail ik je wel even.
Neem verder aan dat je het weer superdruk hebt met je ING job en alle andere (bij)zaken. Nog tijd voor eens een bakkie in Barneveld? Mail me maar eens.
Groeten, Albert
Never a dull moment hier Albert! Prima als jullie hier een keer op de koffie komen. Als het spontaan is kan het zomaar zijn dat we wat anders hebben en dus niet kunnen, als je het tijdig weet kunnen we het afstemmen.
Toch waag ik mij aan een kritische noot. Dit is nu waaraan de boswachter(s) Hans en Lennart in ons gebied Douwe een vreselijke hekel hebben! En levensgevaarlijk!
Juul
Tja Juul. Zou kunnen als er horden mensen zo op uit gaan. Maar ik heb verder niemand gezien op dit weggetje. En heel langzaam rijden he, anders heb je er zo eentje voor de auto!
….en kun je weer wild eten.
Ja, na de foto hebben we hem in de achterbak gelegd Jan.