Op zaterdagavond 31 augustus 1974 nam Radio Veronica om 18.00 uur door overheidsingrijpen (middels wetgeving) afscheid van haar luisteraars. Wat op 15 oktober 1959 begon in een benauwd en rokerig vergaderzaaltje van Hotel Krasnapolsky in Amsterdam eindigde na ruim 14 jaar luisterplezier tot grote onvrede van het overgrote deel van de Nederlandse bevolking. “Het leven gaat ook zonder Veronica door….maar het spijt iedereen als je haar nooit meer hoort” zong Peter Koelewijn in de zomer van 1974. En zo was het ook.

Op onderstaande foto uit het archief van Stichting Norderney, de beheerder en conservator van het cultureel erfgoed van Radio Veronica tijdens de zeezenderperiode, zie je een aantal Veronicamedewerkers en genodigden aan dek van de Norderney op de gedenkwaardige laatste uitzenddag. Door oud Veronica technicus – thans stichting archivaris – Juul Geleick is de geschiedenis van Nederlands bekendste zeezender uitgebreid en nauwkeurig per kalenderjaar beschreven en gedocumenteerd op de website van de stichting. Onderstaande foto zal deel uitmaken van het binnenkort verschijnende afsluitende deel “1974” van Veronica’s geschiedschrijving. Door de jaren heen heb ik het genoegen gehad de conceptteksten voor deze website te mogen meelezen en waar nodig enige suggesties kunnen aanreiken.

 

  

Aan dek van Veronica’s zendschip de Norderney op de laatste uitzenddag

Toen de stekker er bij Veronica en Radio Noordzee op 31 augustus uitging draaide ik de knop van de radio naar 259 meter waar Radio Mi Amigo en Radio Caroline doorgingen. Natuurlijk vond ik het jammer, maar tot 1979 luisterde ik me heel veel plezier naar Radio Mi Amigo (en later naar Radio Monique en alles wat volgde.) Een periode die veel spannender werd omdat alles nu vanuit de illegaliteit moest worden voortgezet, hetgeen mooi wordt beschreven op deze webpagina. Daardoor verhuiste Radio Mi Amigo in maart 1975 naar het Spaanse Playa de Aro.

Als zeezenderfan genoot je in de 60-er en 70-er jaren van de vorige eeuw niet alleen van de muziek en disc-jockies maar ook van de jingles (tegenwoordig met een mooi woord “vormgeving”) en commercials. Wat de commercials betreft vind je hier een leuk overzicht van commercials op Radio Veronica als zeezender met toegelicht door welke schnabbelaars uit het Hilversumse deze reclameboodschappen zoal werden ingesproken.

En wat die jingles betreft wordt er vandaag door het Genootschap Radiojingles & Tunes en Stichting Norderney een mooie CD uitgebracht met alle jinglepaketten die op de zeezender Veronica te horen zijn geweest. Het eerste exemplaar van deze CD werd afgelopen week in ontvangst genomen door niemand minder dan Willem van Kooten,alias Joost den Draaijer.

                        

     

Willem van Kooten neemt de jingle CD in ontvangst

In museum RockArt in Hoek van Holland wordt vandaag de hele dag aandacht besteed aan het verdwijnen van de zeezenders vandaag 36 jaar geleden. Vanuit de daar opgestelde oude studio’s van Radio Veronica wordt de hele dag uitgezonden door deze dj’s.

                                                                         Hans van Velzen – vorig jaar – in zijn vertrouwde boordstudio

     

                        

     

Edo Peters (Radio 819) en Ruud van Velzen (Radio Monique) vandaag in RockArt

Vandaag fietsten Wilma en ik ruim 35 kilometer over de Midden-Veluwe. Met de fietsen achterop de Prius reden we naar Otterlo. Daar startten we onze fietstocht naar Hoenderloo, Ugchelen, Hoog Buurlo, Radio Kootwijk, Harskamp en toen weer terug naar Otterlo. Het was een warme dag met weinig zon. Thuis gekomen zaten we nog een paar uur lekker in de achtertuin. Vervolgens heb ik toch nog even het gras gemaaid "voor de zondag".

                        

 

Fietsen over de hei

                        

 

Het blijft een indrukwekkend gebouw, dat Radio Kootwijk

Opnieuw blijkt dat VVD-ers onbetrouwbaar zijn.

Zalm: "Van de Euro wordt niemand slechter"

Hogervorst: "Van het nieuwe ziektekostenstelsel wordt niemand slechter"

En nu:

                        

 

Politieke oplichters

Drie weken geleden belde ik de Gemeente Barneveld met de mededeling dat er problemen waren met mijn waterafvoer. In het toilet beneden kwam het water bij het doortrekken tot spectaculaire hoogte en de hele dag hoor je "blub" in alle spoelbakken en wastafels in huis. We gaan dus maar boven op de pot zitten sindsdien en sturen visitie ook naar boven. Na inspectie met een camera bleek het probleem (gelukkig) in de aansluiting op de openbare weg te liggen. Vooruitlopend op een oplossing komt nu elke dag een wagen van de gemeente het putje voor mijn huis leegzuigen. Eerst was het bezwaar om het probleem echt op te lossen "de bouwvak", toen "gebrek aan stratenmakers" maar na drie weken gaat er dinsdag eindelijk iets gebeuren. Hoe lang kan het duren bij een gemeente. Oftewel, zoals ik vanavond tegen Wilma zei: "That's one small step for man, one giant leap for mankind (lees "gemeente") om ons van de rioollucht af te helpen."

                        

 

Barneveld Vandaag

                        

 

Eind goed, al goed

Donderdagmiddag vertrokken Marcel en ik naar Zwartsluis om te gaan vissen bij Gabrielle en Jan uit Zwartsluis, die we net als vele andere Zwartsluizers kennen van DoorBrekers. Dit weekend precies een jaar geleden waren we op het bruiloftsfeest van Gabrielle en Jan. Achter hun huis ligt het Meppeler Diep waarin we onze hengels vanaf een steiger uitgooiden. Nadat Willem-Jan zich ook had gemeld gingen we aan tafel voor een heerlijke maaltijd. Terwijl de anderen binnen een film gingen kijken visten Marcel en ik de hele avond, met een pauze voor koffie en drankjes. We besloten om 24 uur naar bed te gaan en dan om half zes weer verder te gaan vissen. Iets later, rond 6 uur – toe het inmiddels licht was geworden - zaten we weer aan het water en Marcel breidde zijn 2-0 voorsprong van donderdagavond uit naar 9-1. Ik vroeg me af wat ik verkeerd deed. Om 7 uur kregen we nog een heerlijk ontbijtje en rond half negen reden we terug naar Barneveld.

                        

 

Vader en zoon op de steiger

 

                        

     

De ochtendstond in Zwartsluis

 

                        

     

Een van de acht

Een opdracht van drie dagen in de week zoals ik momenteel heb geeft de mogelijkheid om eens even wat dingen van je to-do-list af te werken. Zo was ik vanmorgen even op de koffie bij Leenard Fieret van Life Productions die verantwoordelijk is voor de wekelijkse DoorBrekersnieuws filmpjes die mij even hielp aan de embedcode van het filmpje van zondag 27 juni toen Wilma en ik onze WK-bijdrage leverden uit Pietermaritzburg en Kaapstad. Ik had nog steeds op mijn programma staan om die op mijn site te zette, dus bij deze. Onze profetie in dit filmpje "four matches to go" is overigens uitgekomen!

DoorBrekers Nieuws | 27 juni 2010 from DoorBrekers on Vimeo.

Vanavond was het weer eens lekker weer om in de tuin te eten. Dat deden we met Herna en Evert die we van DoorBrekers kennen. Alle onderwerpen van wederzijdse interesse kwamen weer eens aan de orde.

                        

     

Dineren in de tuin

Vandaag fietsten we vanuit Barneveld via Kootwijkerbroek en Stroe naar Garderen waar we het Veluws zandsculpturenfestijn bezochten. Volgens buienradar zou het droog zijn maar we fietsten regelmatig in de zeikende regen, uiteindelijk toch zo’n 30 kilometer. Alleen in de beeldentuin en bij zandsculpturen was het echt droog. Maar het was de moeiete waard!

                        

     

Wilma bij de expositie van zandsculpturen

 

                        

     

Kunst kan heel mooi zijn

Op zondag 26 juli 1981 bracht ik 's morgens mijn toenmalige vriendin naar het ziekenhuis om te gaan werken en op de terugweg draaide ik aan de autoradio over de middengolf waar op 270 meter met een sterk signaal muziek werd uitgezonden met Engelstalige aankondigingen. Thuis gekomen meldde een broertje mij dat "Hans Knot uit Groningen had gebeld dat ik even naar de 270 meter moest luisteren". En als Hans Knot belde was er altijd iets met zeezenders. Het bleken testuitzendingen van Radio Paradijs vanaf het zendschip de MV Magda Maria dat voor de Nederlandse kust voor anker was gegaan.

                        

De MV Magda Maria van Radio Paradijs

Op woensdag 29 juli meldde de Telegraaf dat er met een schotelantenne aan boord mogelijk ook tv-uitzendingen vanaf het schip zouden worden gebracht (later bleek dat men een kabelhaspel hiervoor had aangezien) en 's avonds besteedde Veronica op televisie uitgebreid aandacht aan deze nieuwe boot met antennes en zenders voor de Nederlandse kust. Die uitzending zie je op het onderstaande filmpje gedigitaliseerd door Alex van den Hoek.

 Vandaag exact 29 jaar geleden – op zaterdag 1 augustus 1981 - sloeg het noodlot echter toe. Terwijl deze dag in de Volkskrant nog een groot artikel stond over de start van Radio Paradijs en de testuitzendingen van de vorige zondag die uit verveling waren gedaan enterde de Nederlandse overheid het zendschip en bracht het naar Amsterdam. Een actie die later, na vele rechtzaken, onrechtmatig bleek. Maar de overheid had haar doel bereikt. Geen nieuwe piratenzender voor de Nederlandse kust. Ik zat zojuist nog eens een stapel krantenartikelen die ik destijds heb verzameld over dit gebeuren te lezen. Ook vond ik nog een testtape van Radio Paradijs met Tom van de Velde die ik vele jaren later in bezit kreeg toen ik het archief van Ruud Hendriks copieerde. Het begin van deze tape werd overigens gebruikt voor bovengenoemde Veronica tv-uitzending waaraan Ruud destijds zijn medewerking verleende.

                        

Radio Paradijs, Trouwkrant maandag 3 augustus (als je op de afbeelding klikt krijg je de pdf)