De leukste foto van de echte verhuizing:
Lunchen op stand
Zaterdag assisteerde ik Piet van de Beek even met een pre-verhuizing vooruitlopend op aanstaande zaterdag.
Dibbet + Jodi, specialisten in vogelhuisjes
Zondagmiddag gingen we even wandelen in het Barneveldse “Paradijs” waar ik nog nooit geweest was maar veel over hoor. Helaas begon het na een paar minuten te regenen, dus zaten we snel weer in de auto.
Het “Paradijs”
Maandag zaten we de hele dag op het strand van Pyla Plage, bij Bordeaux naar de Atlantische kust. De zee was erg koud dus gaf veel verkoeling. Dinsdag reden we weer terug naar Nederland, in tegenstelling tot de heenweg met weinig oponthoud.
Op het strand van Pyla Plage
We zitten sinds gisteren in Saint Martial d'Artenset in de omgeving van Bordeaux bij vrienden. Wel ver, volgende keer gaan we vliegen! Gisteren veel vertraging rond Parijs, maar vandaag schijnt het nog erger te zijn. Vanmiddag zijn we naar Perigeux geweest en op de terugweg dineerden we in Mussidan.
De Franse keuken verkennen in Mussidan
Zondagmorgen gingen we naar de Temple Protestant in Le Fleix. Katholieken hebben hier een "Eglise", protestanten hebben een "Temple". Ik vind het wel een mooier woord. In Barneveld zeg ik als ik naar DoorBrekers in de Veluwehal ga ook: "Ik ga naar de tempel". Ér waren zo'n 30 bezoekers in deze kerk die een Nederlandse pastor heeft, die de dienst echter wel in het Frans leidt. Hij noemt en passant voor de Nederlanders de te zingen liederen en het te lezen bijbelgedeelte ook in het Nederlands.
De Temple Protestant in Le Fleix
Vandaag exact 37 jaar geleden klonk om 12 uur 's middags voor het eerst het geluid van Radio Atlantis in de ether vanaf het zendschip MV Mi Amigo van Radio Caroline. Het was een zondagmiddag en ik weet nog goed hoe ik mijn bandrecorders had klaarstaan om niets te missen van de start. Ik legde deze hele dag en de volgende dag – maandag – de uitzendingen van de nieuwe zender op verschillende tapes vast. Gelukkig ontdekte ik vandaag dat ze nog goed te beluisteren zijn. Hier hoor je het eerste uur. Ook verzamelde ik vanaf 1971 krantenknipsels over de zeezenders en vandaag haalde ik deze artikelen letterlijk uit "de oude doos" tussen de honderden zeezenderartikelen van weleer vandaan. Als je op de artikelen klikt opent een pdf met de inhoud. Ook kun je hier nog een aantal jingles van Atlantis beluisteren.
Diverse krantenartikelen na de start van Radio Atlantis
Een deel van een artikel in het Belgische blad Hitorama van 21 juni 1974
Het hele artikel vind je hier
Afgelopen zaterdag stond een verslag van onze Zuid Afrika vakantie paginagroot in de Barneveldse Krant. Natuurlijk ging het in de aanloop naar de WK finale over voetbal, maar ook over onze safari in het Krugerpark, het bezoeken van Wilma's geboortehuis in Bellville bij Kaapstad en de contacten met locale kerken die we via DoorBrekers hadden gelegd. We hebben enorm veel reacties gehad van mensen die het leuk vonden, een oude mevrouw belde zelfs met de vraag hoe ze een bedankkaart aan de spelers kon sturen ("KNVB Zeist" heb ik maar gezegd). Vandaag kreeg ik de pdf-jes van de verslaggever van de Barneveldse Krant dus voor wie het leuk vindt:
Mocht je een foutmelding krijgen ("de colorspace is ongeldig") en toch nieuwsgierig zijn dan moet je het bestand met je rechtermuisknop even opslaan op bv. je bureaublad en vandaar openen.
Spannend weekend met Nederland in de WK finale. Eerst hadden we zaterdag in onze tuin het afscheidsfeestje van Wilma's broer Rick, zijn vrouw Mari en de kinderen Aron en Indira die naar Gran Canaria gaan emigreren. Goede reden om daar eens heen te gaan in de winter. En zondag de grote finale bij DoorBrekers. In de preek hoorden we 's morgens al dat we "meer dan overwinnaars zijn" maar dat een overwinning 's avonds natuurlijk wel heel leuk zou zijn. Het mocht niet baten, maar het is een schitterend tournooi geweest voor ons met vier wedstrijden in vier verschillende stadions, eentje in de Kaapstad FIFA Fanzone, eentje thuis en de laatste in de Veluwehal bij DoorBrekers.
Afscheidsfeestje van Rick, Mari en de kids
Vol goede moed voor de Veluwehal
De vader, de zoon….en DoorBrekersfans
Jong en oud was getuige
Marcel was goed voorbereid
De spanning in de veluwehal is te snijden
Je zou het door het voetbalgeweld bijna vergeten maar donderdag waren Wilma en ik met Danielle, Nathalie, Nicole en Marcel die allemaal aanhang hadden meegenomen een dagje in Walibi. "Schade Deutschland alles ist vorbei" zongen we bij aankomst op de parkeerplaats voor de Duitse gasten aangezien Duitsland de vorige avond door Spanje was uitgeschakeld op het WK. Maar verder gedroegen we ons de hele dag netjes. Het was warm en doordat we met z'n tienen waren hoefde ik niet verplicht in de El Condor en Goliath enzo. Overal waren gelukkig voldoende liefhebbers voor.
Marcel en Brian in de El Condor
Wie hoort in dit rijtje (nog) niet thuis?
In de rij voor de Robin Hood
Wat was het warm!
Het was weer lachen met EditieNL op RTL4 gisteravond toen werd meegedeeld dat DoorBrekers uit Barneveld in de kerkzaal de finale van het WK in Johannesburg tussen Nederland en Spanje gaat vertonen en iedereen is uitgenodigd. "Normaal gesproken wordt in het strenggelovige Barneveld op de Veluwe helemaal geen tv gekeken" sprak de RTL juffrouw. Ik woon al 53 jaar op de Veluwe en werk al meer dan dertig jaar in met name het westen van het land. Daarom verbaas ik mij over niets meer. "Bij Hoevelaken – vlak bij de Duitse grens – begint de jungle" hoorde ik al 20 jaar geleden een baas zeggen en ik denk dat we dat gewoon zo moeten houden. De vooroordelen in het westen van het land lopen parallel met het gemiddeld geografisch besef aldaar.
Nu komt die mening natuurlijk wel ergens vandaan. Toen Nederland zijn eerste WK-finale op zondagmiddag 7 juli 1974 in en tegen West-Duitsland speelde hadden wij thuis ongeveer drie jaar tv waar selectief naar werd gekeken. En zeker niet op zondag. Met mijn broers ging ik die middag naar onze "heidense" achterbuurjongen Bram Mallegrom en zagen daar Nederland met 2-1 verliezen. Mijn ouders waren natuurlijk niet gek maar maakten er geen woorden aan vuil. Op de avond van zondag 25 juni 1978 stond Nederland opnieuw in de finale in en tegen gastland Argentinie. Toen had ik inmiddels verkering met Annemarie en keken we de finale bij haar thuis. Ik was inmiddels 22 dus het "gedoe" over de zondagsrust en tv kijken op zondag was niet meer zo actueel. Bovendien was onze bijbelkennis toegenomen zodat we onze ouders konden wijzen op Kolossenzen 2 vers 16 en 17 "Laat niemand u iets voorschrijven op het gebied van eten en drinken of het vieren van feestdagen, nieuwe maan en sabbat. Dit alles is slechts een schaduw van wat komt – de werkelijkheid is Christus". Inmiddels zijn we jaren verder en kijken mijn ouders op zondag ook tv als ze iets willen zien.
Voor de schriftgeleerden onder ons, sluit ik graag af met 2 Timoteus 2 vers 23: En verwerp de vragen, die dwaas en zonder lering zijn, wetende, dat zij twistingen voortbrengen.
Verwijzing(en) [sluiten]