Op 13 december 2006 parkeerde ik mijn auto in het centrum van Barneveld. Ik wilde een parkeerkaartje kopen door te chippen (dringen onze banken immers op aan) maar de parkeerautomaat weigerde. Nu is dit in Barneveld niets bijzonders. Mijn bankpasje werkt in heel Europa feilloos, maar parkeerautomaten in Barneveld weigeren aanhoudend. Omdat ik geen kleingeld had liep ik naar een winkel om de hoek en wisselde geld. Binnen twee minuten teruggekomen zat er al een bon op mijn ruit, zodat ik de parkeerwachter aansprak. Hij zei letterlijk dat "hij het met mij eens was dat als een gemeente parkeerfaciliteiten beschikbaar stelde ze ook moest zorgen dat je normaal kon betalen en dat aan de parkeerautomaten in Barneveld al tonnen Euro’s was besteed om ze deugdelijk te laten werken". Maar de bon doorscheuren deed hij niet, ik moest maar een bezwaarschrift indienden. Dat deed ik per omgaande. Op 18 januari 2007 ontving ik een hele lange brief die ook in een zin had kunnnen worden samengevat. "Volgens jurisprudentie had ik over voldoende pasmunt moeten beschikken en de parkeercontroleur had geoordeeld dat er een redelijke termijn was verstreken waarbinnen ik de parkeerapparatuur in werking had kunnen stellen". Als ik het er niet mee eens was kon ik in beroep gaan bij de belastingkamer in Arnhem. In de bijlage kon ik lezen hoe dit moest maar er zat geen bijlage bij de brief. Toen ik naar het gemeentehuis belde dat de bijlage ontbrak zou deze worden toegestuurd maar ik onving nooit iets en besloot het allemaal op zijn beloop te laten en zeker niet te betalen. Op vrijdag 2 februari zag ik op de parkeerplaats van AH de betreffende parkeerwachter (overigens een buitengewoon aardige man) lopen en vroeg hem naar zijn naam. Hij wist zich het voorval nog te herinneren. We hadden een geanimeerd gesprek over "ik moet handhaven". Hij zou maandag zijn collega’s vragen mij alsnog de beroepsprocedure te sturen, ondanks het feit dat ik zei dat ik er geen interesse meer in had en wel een paar dagen de gevangenis in zou gaan en zeker niet zou betalen.

En wat kreeg ik afgelopen zaterdag in de brievenbus:

                         

                            "Zo doen wij dat" (klik op de brief voor een vergroting)

3 Thoughts on “Zo doen wij dat (in Barneveld)

  1. Van harte gefeliciteerd, de meeste kinderen komen niet zo ver. vr.gr.anne

  2. Blijf een lullo natuurlijk…tjaa je moet maar op deze manier aan de kost moeten komen! Maar goed de beste man heeft die week weer genoeg bonnen uitgeschreven, hij doet ook zijn werk maar 🙂

  3. Gert Cardol on 16 februari 2007 at 21:37 said:

    ik dacht dat de parkeerbon was ingetrokken vanwege je status waar je momenteel in verkeert. het is de overheid niet te doen om werklozen extra te belasten. een vorm van lastenverlichting dus. Ik kan Balkenende melden dat het programma lastenverlichting aan (soorten) burgers inderdaad zijn vruchten gaat afwerpen.

Post Navigation