Onlangs vroeg mijn 11 jarige dochter Nicole "Pappa, wil je een MP3-speler voor mij kopen, maar wel eentje waar veel liedjes op kunnen". Wat doe je dan als vader in 2006. Ik beloofde een mooie te zullen uitzoeken. In een folder van Dixons zag ik een mooie i-Pod dus ging ik naar de winkel en vroeg "wat is eigenlijk het verschil tussen een MP3-speler en een i-Pod". Het antwoord van de verkoper luidde "een i-Pod is gewoon een grote MP3-speler meneer, verder in het gewoon hetzelfde". Inmiddels weet ik beter. Ik kocht de i-Pod, die immers leek te voldoen aan de voorwaarde van Nicole dat er veel liedjes op moesten kunnen en bracht hem bij mijn dochter die -op onze omgangsregeling na- bij mijn huidige ex woont. Na anderhalve week niets te hebben gehoord dacht ik "eens effe bellen hoe het met de i-Pod gaat". "Hij doet het niet" hoorde ik van Nicole, "er hebben al een paar mensen het geprobeerd maar niemand krijgt er muziek uit". Ik zeg: "ik haal hem wel even op". Toen ze hem weer meegaf zei mijn dochtertje "pappa, waarom geef je me niet gewoon een MP3-speler waar ik om vroeg". Ik beging de achteraf historische fout door te zeggen: "Meisje, ik geef je een BMW terwijl je om een Nissan Micra vraagt". Thuis gekomen steek ik de i-POD in de USB-aansluiting van mijn laptop. Ik denk "plug en play" net als bij mijn memorystick, mijn digitale camera en mijn iPAQ met TomTom. Maar niets bleek minder waar. Wat een gezeik met allemaal Apple-geleuter waarbij je eerst een CD moet installeren met i-Tunes en Quick-time en wat niet al. Toen ik alles had bestudeerd en geinstalleerd inclusief gewenste liedjes kreeg ik de mededeling "uw i-Pod is bijgewerkt". Ik denk "hehe" maar hij deed helemaal niets. En als hij het wel had gedaan was het nog veel te omslachtig geweest, zeker voor een kind die gewoon met vriendinnetjes even leuke songs wil uitwisselen. Vanmorgen ben ik teruggegaan naar Dixons met de mededeling "de hele troep te komen terugbrengen om te ruilen voor een MP3-speler omdat ik een waardeloos advies heb gehad". Vervolgens een schitterende MP3-speler uitgezocht voor hetzelfde geld met als extra een FM-radio en ook 512 mB geheugen net als de i-Pod dus ook weg argument "een i-Pod is gewoon een grote MP3-speler meneer, verder in het gewoon hetzelfde". Thuis in enkele seconden de gewenste liedjes van de harde schijf naar de MP3-speler gesleept en het ding speelde feilloos. Kind dolgelukkig en dus de vader ook.
Nee, ik blijf Bill Gates eeuwig trouw. Toen ik bij Sara Lee Douwe Egberts werkte werd de meerwaarde van A-merken er al bij mij ingepompt. Soms koop ik in zwak moment weer inferieure merken echter. Apple kan voor mij zo in de container.
Vele duizenden jaren geleden begon er ook al een hoop ellende door een appel.
jezus en zich vergissen… in mijn optiek een retorische vraag gelukkig…
“Toen hij daar eens zei het als een mogelijkheid te beschouwen dat uiteindelijk iedereen behouden zal worden omdat Gods goedheid zo oneindig veel groter is dan wij ons kunnen voorstellen viel ook iedereen over hem heen”.
Dus ook P.F.
Men mag geen kans berekening maken van Gods oordeel,wie deel mag nemen aan zijn grootheid is niet aan ons mensen.
Jezus deed de uitspraak ook als mens, want als mens was hij geboren. vr.gr.anne
Nu is Apple zeker wel een A-merk! Maar het is een hoop gedoe om de zaak werkend te krijgen. Ik bezit zelf een kleine MP-3 speler van een merk onbekend, spelen doet die wel…maar heb het nooit voor elkaar kunnen krijgen om dat ding in de volgorde te laten spelen die ik wil. Zitten allemaal kleine knopjes op die in een bepaalde volgorde ingedrukt moeten worden. Jouw verhaal doet me trouwens denken aan mijn pogingen om legaal muziek te downloaden. Kijk maar eens hier :
http://thevandijks.web-log.nl/thevandijks/2005/12/legaal_muziek_d.html
Het was geen appel; het was een vrucht….
Je Bijbelkennis gaat er ook niet op vooruit…
PS. Ik, als bijna 60-jarige, heb veel plezier van mijn iPod..
Zou ik meer geduld en zelfbeheersing hebben?
Ik vond het omslachtig voor een meisje van 11 jaar. Jammer dat je zo slecht leest Dick. Opnieuw “kort door de bocht” van je.
Hi Douwe,
Persoonlijk vind ik IPOD nogal “overrated”, blijkbaar is geen ander merk meer!
Ikzelf heb een Iriver, een speler die alles kan en inderdaad zonder allerlei verplichte installaties op je USB ingeplugd kan worden waarna je de tracks simpelweg naar je speler kunt “slepen”, te koop in diverse uitvoeringen (heb zelf 40Gb, groot genoeg voor 10000 tracks!)
Ik denk dat je gelijk hebt Peter. Heeft weinig met geduld en/of zelfbeheersing (?) te maken.
Hans: om het in de juiste volgorde te laten spelen is simpel. Nummer de tracks en klaar!
Ik heb ook tussen de keus gestaan van i-pod en mp3 koos gelukkig voor mp3 omdat je niet alle toeters en bellen hebt(die toch geen nut hebben). Ik vindt i-pod toch iets meer voor mensen die gek zijn op “spiegeltjes”.
Oftewel graag meer betalen, zonder dat ze het weten, voor de nieuwste techniek.
Dat is net zoiets toen ik jaren geleden een versterker wilde lopen waarop VU meters zaten.
Heeft totaal geen nut. Maar de verkoper wist me te vertellen dat het tegen vervormen van het geluid was jaja (hahahaha)