Durango memories

Eind jaren 80 van de vorige eeuw werkte ik op de Treasury afdeling van voedingsmiddelenbedrijf Wessanen in Amstelveen. Een groot deel van onze omzet werd gerealiseerd in de USA waar zuivelprodukten werden geproduceerd en verkocht. Onze grondstof melk kochten we bij boeren die we – zoals in Amerika te doen gebruikelijk – met cheques betaalden. Vervolgens gingen die boeren met de ontvangen cheques naar hun eigen bank die zorgde dat het bedrag van onze bankrekening bij JP Morgan in New York werd afgeschreven. Dit ging heel efficient, meestal de volgende dag. Een locale bank in Minneapolis van een van onze zuivelbedrijven kwam met het voorstel om de boeren te gaan betalen vanaf een te openen bankrekening van ons bij een bank uit hun netwerk in Durango in de Rocky Mountains. Zo gezegd zo gedaan. De boeren kregen gewoon hun cheques voor de geleverde melk maar hun bank moest nu de cheque incasseren op een andere locatie, nl bij een bank die "slechts met de postkoets was te bereiken". Het gevolg was voor ons dat de cheques vijf dagen later van onze bankrekening werden afgeschreven hetgeen door de omvang van de bedragen tot een enorm rentevoordeel leidde. Aanvankelijk dacht ik, toen ik het voorstel van onze bank hoorde, dat die boeren wel zouden protesteren, maar in Amerika is alleen het betalen met een ongedekte cheque een doodzonde. Als een cheque gedekt is, dan is het de uitdaging voor de ontvanger om deze zo efficient mogelijk te innen. Een aantal keren ben ik destijds naar Denver geweest waar we met de bank uit Durango afstemden of alles nog naar wens verliep. Dan gingen we vervolgens ook altijd een dag ofzo naar Vail om te relaxen en te mountainbiken. In Durango zelf kwamen we echter nooit door de afstand. Wel vertelde de locale bank altijd dat Durango bekend en beroemd was door de stoomtrein die vandaar naar Silverton heen en weer reed door de Rocky Mountains. Nu in 2011 is het er dan toch van gekomen dit met eigen ogen te aanschouwen en mee te maken!