Vandaag vliegen we naar New York voor een Hemelvaartsweekendje. Vier nachtjes in het Waldorf Astoria Hotel en vier dagen om The City That Never Sleeps te ontdekken. We gaan naar alle hotspots zoals het Empire State Building, Central Park, Time Square, Wall Street en Guggenheim Museum en op zondag – op weg naar JFK Airport – naar een samenkomst in het Christian Cultural Center geleid door Pastor A.R. Bernard, met 31.000 leden een (nu nog) groot broertje van DoorBrekers. Natuurlijk gaan we ook shoppen, zeker in de Tommy Hilfiger Stores in Manhattan.

                        

                                                                                                 Tommy Hilfiger Downtown Manhattan

Zowel donderdag- als vrijdagavond gingen Wilma en ik naar het VIP concert van Kees Kraayenoord en zijn band voor sponsors van World Vision kinderen die op hun beurt weer potentiele sponsors hadden meegebracht. Dit werd een groot succes! De concerten vonden plaats in de theaterzaal van het Christelijk Collega Nassau Veluwe. Van 1968 tot 1973 zat ik op deze school, enwel op de HAVO. Ontzettend leuk om alles weer eens terug te zien. Wat is er in zo’n 40 jaar weinig veranderd daar. Alsof de tijd heeft stil gestaan. De pilaren in de entree hebben wat meer deukjes dan in mijn schooljaren en het stencilhok van de heren Foppen en Lancee – waar wij die vieze blauwe stencils van de schriftelijke overhoringen uit de prullebak visten om die in de stationsrestauratie van Harderwijk te ontcijferen – is niet meer. De fantastische concerten van Kees in de theaterzaal deden me denken aan de uren die ik daar heb doorgebracht bij weekopeningen, klasseavonden en "bonte avonden". Heel leuk was dat ik op vrijdagavond ook Evelien Gardenbroek sprak, die in mijn schooltijd secretaresse was van de rector – waar je je moest melden bij strafjes enzo – en die nu directrice is van het theater. Omdat Wilma nu ook directiesecretaresse is in Harderwijk zei ik tegen haar: "er is hoop", maar ik kreeg niet de indruk dat directrice haar ambitie is. We genoten weer volop van Kees zijn muziek, mijn faviriet van dit moment is toch wel Happy Day.

                        

                                                                                                              Kees en Band in Harderwijk

De tweede zondag van mei alweer dus Moederdag 2009 vandaag. Nadat in de ochtenddienst van DoorBrekers alle moeders al in het zonnetje waren gezet en een cadeautje kregen voor uiterlijke schoonheid en een woord over innerlijke schoonheid waren we rond het middag uur thuis omdat Danielle, Nathalie en Joris op visite kwamen. Terwijl wij ons in de tuin installeerden zorgden Danielle en Nathalie dat er een overheerlijke high-tea op tafel kwam. In de loop van de middag hielp Joris mij nog even verder op weg met mijn nieuwe laptop en verder genoten we van het mooie weer. ’s Avonds gingen we naar mijn ouders, Wilma’s vader en moeder hadden we zaterdagmiddag al bezocht vooruitlopend op ons etentje in restaurant de Waag in Putten in verband met ons 2-jarig huwelijk aanstaande dinsdag.

                        

                                                                   Moeders wordt in het zonnetje gezet

                        

                                                                   De voortreffelijke high-tea staat klaar!

Vanavond was het tijd voor een DoorBrekers bbq in onze achtertuin. Het was reuze gezellig met een groot aantal vrienden die we om de andere woensdagavond treffen bij Johan en Arienne voor DoorBrekers-at-home. We hadden prima weer en nadat de vleesschalen, salades, sauzen etc. waren verorberd werd de gezellige avond in de huiskamer voortgezet. Nadat Ben wat favorieten uit onze Jukebox had laten spelen ging de stereo voluit en de tafels aan de kant voor een ware dance-party op favoriete worship songs zoals I am free, Send Your Own en Oh Happy Day.

                        

                                                                   DoorBrekers aan de BBQ

                        

                                                                 Ben helpt ons van het laatste vlees af

Sinds woensdag heb ik een spiksplinternieuwe laptop. Een Dell Latitude E5500 gepimpt met toeters en bellen. En voor je die dan weer naar tevredenheid hebt geinstalleerd ben je een paar dagen verder. Maar gelukkig heeft Nathalie nu eens een vriend die wel verstand heeft van computers dus dat scheelt een stuk. Bedankt Joris. Tijd weer voor weblogjes dus!

Het geschiedde in die dagen dat de heersers van het koninkrijk der Nederlanden hun eigen volk waren gaan vrezen.

‘Ik zou het niet erg vinden als mensen zeggen: “Het is mooi geweest.”’

Wie sprak deze hoopvolle doch passieve en krachteloze woorden over het beëindigen van de feestelijkheden rond Koninginnedag, nadat er in Apeldoorn doden waren gevallen bij een mislukte aanslag op het Koninklijk Huis?

(A) Annie Rosing, 38, inwoner van de Amsterdamse volkswijk De Jordaan, die machteloos toe moest zien hoe dronken types de hoofdstad op stelten bleven zetten terwijl de dag bezoedeld was door een moordpartij waarbij de koninklijke familie net niet getroffen werd?

(B) Marius Job Cohen, 61, burgemeester van Amsterdam en aldus bij machte de feestelijkheden te beëindigen. Tevens deelnemer aan de ‘driehoek’, het overlegorgaan waarin politie, Openbaar Ministerie en burgemeester praten over het bewaken van de openbare orde.

Niet de baas

Het juiste antwoord is, helaas, niet (A).

In de zaterdageditie van de Barneveldse krant staat het fantastische bericht dat B&W van Barneveld gekozen hebben voor het bouwplan waarbij DoorBrekers is betrokken om op zondag gebruik te maken van de nieuw te bouwen evenementenhal.

                        

                                                                         

Vanmorgen vertrokken Wilma en ik vrij impulsief naar Utrecht om met Wilma haar broers Rick en Laurens en onze schoonzussen Mari en Ilse en onze nichtjes en neefjes Koninginnedag te vieren in de stad. Ik was er helemaal klaar voor met de nieuwe ringtone op mijn mobiel. Na de koffie wandelden we naar de vrijmarkt. Het was reuze gezellig. Terwijl we in een cafeetje aan een glaasje prik zaten werd voor onze neus de babbelbox van Man Bijt Hond opgesteld. Na nog meer kraampjes en kleedjes te hebben bewonderd verlieten we het stadscentrum. Op de terugweg naar huis hoorden we van het drama in Apeldoorn. Wat een idioot die weer geschiedenis weet te schrijven in dit land.

                        

                                                                     Koninginnedag in Utrecht

                        

                                                             De van Gilsten betreden Utrecht

                        

                                                             Bij de babbelbox met mijn nichtje Sara

Woensdagmiddag ging ik met Marcel en zijn vriendje Brian vissen in de polder bij Harderwijk. We visten op plaatsen waar ik zo’n kleine 40 jaar geleden ook al de hengel uitwierp bij gemaal Lovink en wat meer richting Lelystad. De vangst beperkte zich tot een een voorn, een baars en een blei. Marcel had op een gegeven moment een enorme snoekbaars aan de haak die zich helaas bevrijdde voor hij op de kant zou komen. Na de schemering vertrokken we natuurlijk naar de McDonalds voor een afsluitend diner.

                        

                                                            Marcel en Brian aan de waterkant

                        

                                                            De werphengel van de grote snoekbaars!