In de nacht van vrijdag op zaterdag eerder dit weekend vertrok ik om 3.00 uur met Martine, evenals ik vrijwilliger voor World Vision, Joram die onlangs gelijk met mij werd gedoopt en Bart, een vriend van Joram, naar Berlijn voor het mega worship-event "Calling all nations". Terwijl de anderen in de auto probeerden een beetje te slapen reden we door de nacht oostwaarts en arriveerden om 7.30 uur op de grote parkeerplaats voor het Olympisch Stadion van Berlijn. Hier hadden zich al de nodige bezoekers verzameld voor de loveparade die ook deze dag in Berlijn werd gehouden. Er waren veel extravaganten die al de hele nacht op deze parkeerplaats veel alcohol en andere stimulerende middelen tot zich hadden genomen en nu hun housemusic scratchten. Nadat een plaat van hun was afgelopen startten wij in de auto op maximaal volume met vier deuren open You are Holy. De hanenkammen toonden respect en al spoedig zaten we bij hen aan de Bratwurst.
Om 8.30 uur meldden we ons bij World Vision Duitsland en na instructie deelden we van 9-11 uur aan alle circa 25.000 bezoekers die de ingangen passeerden flyers uit samen met de 8 World Vision Duitsland en 3 World Vision United Kingdom medewerkers.
Daarna zochten we een plaatsje in het stadion waar 6 dagen eerder de WK finale Italie-Frankrijk werd gespeeld. Als aftrap speelden wat minder bekende bands tot om 13.30 uur de uit Canada afkomstige Brian Doerksen het podium betrad en met zijn fantastische songs het hele stadion in beweging kreeg. Prachtig was zijn gemixte Duits/Engelstalige vertolking van zijn eigen "Come, Now is the time" waarvan je een deel in dit filmpje ziet. (Als het filmpje "stuitert" moet je hem eerst even helemaal laten "binnenlopen" in je mediaspeler en daarna je mediaspeler weer laten afspelen.)
Na een korte pauze (Bratwursten) startte om 14.00 uur deel 2 met – na een aantal nummers – een bijzondere gebeurtenis naar aanleiding van het zwarte deel van de geschiedenis van dit Olympisch Stadion dat door Hitler voor zijn propaganda-oorlog werd gebruikt. Land voor land werden alle buitenlanders gevraagd te gaan staan waarna alle Duitsers een vergevingsgebed uitspraken. Normaal heb ik niet zoveel met het feit dat Duitsers aanhoudend hun excuses moeten aanbieden voor hun oorlogen omdat we inmiddels twee generaties verder zijn en het ook een keer genoeg is, maar dit maakte bijzonder veel indruk op mij en iedereen. De sfeer in het stadion werd hierna ook duidelijk veel meer ontspannen en de wave werd spoedig langdurig ingezet.
Het entreekaartje voor Calling All Nations
Doordat we van Willem Diepeveen, de manager van Kees Kraayenoord, uit de catacomben van het stadion hadden doorgekregen dat Kees om 16.20 uur op podium 2 zou spelen hadden we inmiddels perfecte plaatsen recht voor dit podium ingenomen samen met Andre en Bianca, Nederlanders die we inmiddels hadden ontmoet. Toen we Erik Koudijs, de geluidsman van Kees, rond 16 uur voor onze ogen op dit podium 2 de piano voor Denise en microfoons voor Kees en Joke zagen klaarzetten begon de adrealine te stijgen. Onder Kees’ openingszin "We are from the Netherlands" vouwden we de grote Nederlandse vlag uit die Martine had meegenomen. Jammer genoeg mocht niet de hele band spelen, maar we kregen kippenvel en voelden ons trotse Hollanders bij Kees, Joke en Denise die eerst "The praises of the Lamb" speelden en na een "I adore you intermezzo" afsloten met "Hold on to you forever". De laatste artiest voor de tweede pauze was de Amerikaan David Ruis, de schrijver van "I will (give you all my) worship". Wat een gedreven man met fantastische muziek!
Joke, Kees en Denise (© Andre Jonker) Klik – als altijd – op de foto voor een vergroting
"Ich bin ein Berliner" ( © Andre Jonker)
Om 17.30 uur begon de tweede pauze tot 18.00 uur en om goed voorbereid te zijn op de finale besloot ik tot 19.00 even te gaan slapen op een van de grasvelden naast het stadion. Ik droomde dat ik "Blessed be Your name" hierdoor miste, maar het bleek achteraf "Beautiful one" door een Duitse band te zijn wat ik de verte had gehoord. Ook jammer, maar "Blessed" zou onoverkomelijk zijn geweest. Na nog wat Bratwursten met ketch-up was ik vlak na zevenen terug in het stadion, net op tijd voor de Australische bijdrage van Reuben Morgan. "Lord I Give You My Heart" en "My Redeemer Lives" zijn van zijn hand en zongen we derhalve onder zijn bezielende begeleiding. De grote finale ging door met de Engelse top band Delirious? bekend van o.a. Majesty en als laatste artiest betrad Matt Redman het podium. En niet ten onrechte. Uit volle borst zongen 25.000 mensen met hem mee met Blessed be Your name dat hij zelf vlak na de terreuraanslagen in Amerika op 11 september 2001 schreef (maar door niemand beter wordt uitgevoerd dan door onze eigen Kees Kraayenoord) en How Great is Our God van Chris Tomlin. Al met al een dag om niet snel te vergeten. Tien uur lang zingen en aanbidding met de grootste worship artiesten ter aarde en de in het stadion voelbare Geest.
Impressie in het stadion
Na bij de stand van World Vision Duitsland nog even afscheid te hebben genomen van de Duitse en Engelse medewerkers en wat souvenirs te hebben gekocht vertrokken we weer huiswaarts. Na nog wat laatste Bratworsten bij een tankstation stoven we naar huis waar we tegen 3.00 uur aankwamen, dus waren we precies 24 uur onderweg geweest. Martine ging nog met de auto door naar huis en Joram en Bart bleven bij mij slapen. Toen ik om 8.30 uur opstond om mijn kinderen op te halen waren de heren nog in diepe rust maar bij mijn thuiskomst aan het eind van de middag waren ze inmiddels vertrokken.
Waarschijnlijk begint de avond als volgt:
Welkom iedereen, Zou iedereen zijn GSM uit willen zetten zodat we ongestoord kunnen vergaderen ……….
Hypocretie ten top !!
Leuk Ton, en dan zeggen de voorstanders van de mast: “Dat hoeft niet want ik heb hier toch geen signaal tot de dag van vandaag”
Goed voorspelt Ton. Tot grote hilariteit van de zaal werd verzocht de mobiele telefoons uit te zetten. Volgens mij ontging de voorzitter waarom er werd gebulderd van het lachen.
altijd moeilijk dit soort discussies hoor…
Hoe was de uitslag? vr.gr.anne
Geen uitslag. De kerkenraad gaat met T-Mobile in de slag zoals je hebt kunnen lezen.
Heeyy!!
Het was zooowww leuk!! En ik was zooowww verrot zondag… Haha. Ik heb de hele dag geslapen! Maar het was het zeker waard! Volgend jaar weer???? 😉
Groetjes Martine.
Volgend jaar organiseren Andre (die we ontmoetten) en ik het Martine. We vonden namelijk dat er veel te weinig mensen voor zoveel topartiesten waren. Dat had veel beter gekund maar waarschijnlijk gaan sales en worship slecht samen. Overigens deelde Willem, die ik gisteravond uitgebreid telefonisch sprak, deze mening volledig ook al had hij ook een topdag gehad.
Ha Douwe,
Zo te horen was het helemaal super! Bedankt voor je/jullie inzet! Geweldig dat jullie niet alleen een “upliftende” dag gehad hebben, maar dat door jullie enthousaistme er ook nog weer een aantal kinderen zicht op een betere toekomst krijgen!! Wat jullie voor hen hebben gedaan, hebben jullie voor HEM gedaan!!
Super bedankt!!
Tot snel,
Marie-José (World Vision)
Ja, graag gedaan Marie-José. Om af te kicken ga ik vrijdagavond nog even naar Zelhem in de Achterhoek waar Reuben Morgan ook optreedt!
Vind het nog steeds jammer dat ik nie meemocht, maja… Ben blij dat jullie een onvergetelijke dag hebben gehad..!! 😀
En als het volgend jaar weer zoiets is, ga ik cker mee..!!
Douwe en Martine! Jullie zijn top!!!!, ik had er graag bij willen zijn, maar als we het nu inderdaad in Nederland organiseren, kan iedereen;-) erbij zij, toch?!
Dikke kus van mij XX
Ach Henny, in Berlijn waren we ook in 4,5 uur! Van Apeldoorn naar Berlijn is een rechte weg.
Lekker sfeertje… lekkere bratwurst… geweldige artiesten… voelbare geest… maar waar was Christus? hoor ik niets over..
Volgens Marcus 16 vers 19 aan de rechterhand van de Vader Annelies.
Wat een spektakel, wat een Jezus fans.
Gelovig omdat zo te zien. vr.gr.anne
Beste Douwe,
Wat een ervaring. Erg leuk om te lezen!
Super om te lezen, had dat even gezegd anders waren we even meegegaan!
Je (jullie) mag vrijdagavond (zonder kosten) mee Hettie naar de uit Australie (Hillsong) afkomstige Reuben Morgan in Zelhem. Hij was zaterdag een van de toppers en tourt nu door Europa. Ik vertrek thuis om 18h.
Hey Annelies,
Even een reactie op jou reactie…
Christus was er zeker weten ook de hele dag bij!! Het was allemaal voor Hem en ik weet zeker dat hij met al die 25.000 mensen gezellig de wave mee deed :D.
Groetjes Martine.
Amen!
Hé Douwe kun jij met je organisatie talent niet zo’n feestje gewoon in hier in de ArenA laten plaatsvinden…
dan nog wat suggesties: Tim Hughes, Jeremy Camp, Paul Colman, Paul Baloche, Charity Von….
en de line-up van dat feestje in Berlijn mét Kees Michael mag ook komen… Wordt vast gezellig…. Ik kom ook…
Wie weet Dick. Alleen dan wel in een ordentelijk stadion en niet in die sporthal in 020, daar heb ik niets mee. Overigens speelde Tim Hughes ook in Berlijn al noemde ik die inderdaad niet.
Helemaal mee eens, ik zie ook liever de sterren en de maan dan een stalen constructie….. en als je het dak toch open zet, kun je beter voor een goedkuipere oplossing kiezen 🙂
Toch blijft het vreemd dat in het verslag Christus niet voorkomt, terwijl de mond overloopt van allerlei mensen!! Tsja…. waar het hart van vol is…..Dit soort sfeer heb ik ook eens meegemaakt, maar dat was in het Philips stadion in Eindhoven tijdens een voetbalwedstrijd van PSV. Volgens mij hetzelfde sfeertje, soort trans.
Ik heb maar aan één ding een grote hekel;
zelfingenomen christenen
Helemaal mee eens Dick.
Zojuist rolde een acceptgirokaart van het Centraal Justitieel Incasso Bureau in de bus van Euro 95,=. Op de heenweg naar Berlijn om 23.58 uur te snel gereden ter hoogte van Arnhem bij een trajectcontrole. Had Martine toch gelijk.
Hahaha mag ik lachen Douwe???!!!!????!!! Toch wel een beetje eigen schuld he?! Maar ik vind het hééééél zielig voor je….