Vandaag trouwen Wilma en ik in Utrecht op Wilma’s 50e verjaardag. Het hoogtepunt van de dag voor ons is de huwelijksinzegening in een Doorbrekerssamenkomst waarvan je hier de liturgie ziet aan de buitenkant en de binnenkant.
Douwe Dijkstra en Wilhelmina Sara Dijkstra – van Gilst
Vandaag is mijn weblog 2 jaar in de lucht. Op 9 mei 2005 schreef ik hier mijn eerste bericht. Vorig jaar refereerde ik aan het eenjarig bestaan en nu het het dus al weer 2 jaar dat ik met enige regelmaat hier mijn en onze belevenissen neerschrijf. Tot nu toe was de uitvalsbasis Barneveld maar na onze huwelijksreis ga ik eind van deze maand in Nieuwerkerk aan den IJssel wonen. Volgens de statistieken die slechts een indicatie zijn komen er de laatste tijd ongeveer 60 tot 70 bezoekers per dag naar mijn site en zijn er nu zo’n 35.000 bezoekers langs geweest in twee jaar.
Twee jaar www.albatrosstudio.nl
Zodadelijk word ik opgehaald voor mijn vrijgezellenfeest (zegt men). Ik heb alvast een reserve creditcard in mijn Tommy Hilfiger boxershort gestopt voor het geval ik op de nachtboot naar Harwich wordt gezet zonder geld.
Het viel mee en was reuze gezellig. Met mijn vijf broers, mijn drie aanstaande zwagers, Ronald en Piet van de Beek gingen we boerengolfen en daarna uit eten in Barneveld.
Boer vindt vrouw
Het was gezellig
Het slagveld
At your service
Op Koninginnedag vertrokken we heel vroeg uit Barneveld naar Harlingen om de snelboot van 8.30 uur naar Terschelling te nemen. Op dit mooie eiland aan gekomen huurden we gelijk fietsen en maakten een tocht over de fraai aangelegde fietspaden. Oostwaarts heen was er een straffe tegenwind die het ondanks de stralende zon toch fris maakte. Tussen de middag lagen we lekker in een duinpan waar het aangenaam toeven was. Als Wilma op een gegeven moment niet had voorgesteld om verder te gaan had ik er mogelijk nog gelegen. Aan het eind van de middag gingen we naar ons hotel, waar we ’s avonds genoten van de asperges.
Achter glas ging het wel
Alles is relatief
Dinsdagmorgen checkten we weer uit en namen de snelboot van 11.00 uur terug naar Harlingen. In Weidum, vlak bij Leeuwarden, liet ik Wilma zien waar ik vroeger viste en kievitseieren zocht met mijn pake (opa) als ik bij hem en beppe (oma) logeerde. Weidum zag er net zo uit als meer dan 20 jaar geleden toen ik er voor het laatst zal zijn geweest. De bejaardenhuisjes waar mijn pake en beppe in woonden zijn al jaren geleden afgebroken. Op het kerkhof zochten en vonden we het graf van mijn pake en beppe.
Graf van mijn pake en beppe in Weidum (Fr)
Tegen half drie gingen we naar de Salvatorkerk in Leeuwarden naar de trouwdienst van Martine en Daniel. Martine is net als ik vrijwilliger bij World Vision. We zien elkaar regelmatig bij concerten van Kees Kraayenoord in het noorden. Toen we de liturgie van de kerkdienst kregen constateerden we in opperste verbazing dat de trouwtekst dezelfde is als door ons uitgekozen voor 12 mei. En dat terwijl wij onszelf bij het maken van de keuze hadden afgevraagd of het eigenlijk wel een echte trouwtekst zou zijn. De afsluiter van de dag was een gesprek met de ambtenaar van de burgerlijke stand voor onze huwelijksvoltrekking, een schoonzus van Wilma.
