Heb je dat ook wel eens? Dat je je hoofd schudt bij het lezen van een rouwadvertentie. En dan niet (alleen) om het taal- en stijlkundige geklungel maar om de inhoud. Een hervormde dominee uit Katwijk heeft hier een boekje over geschreven onder de titel "Einde Oefening". Onderstaand artikel vond ik al zo interessant tot humoristisch dat ik al weet wat ik van Sinterklaas ga vragen.
Einde Oefening
Zondagavond was Hillsong-basgitarist Ian Fisher te gast bij DoorBrekers. Na zijn woordverkondiging speelde hij met het DoorBrekers aanbiedingsteam een aantal nummers mee, zoals Take it all van Hillsong zelf, Majesty van Delirous en Stand dat ik ken van Michael W Smith maar tot mijn verrassing ook uit Hillsongfabriek komt.
Hillsong bassist Ian Fisher
Vandaag ging ik met mijn bijna 80 jaar oude vader wandelen. Onlangs is hij overgeschakeld van wandelingen van tegen de 20 kilometer naar ca 12 kilometer en dat bijna elke week ergens in Nederland, soms alleen en soms in gezelschap. Met de auto reden we naar station Rhenen alwaar we vertrokken om tussen de Nederrijn en de Grebbeberg door te wandelden naar de pont bij Opheusden. Na met de pont te zijn overgestoken – voor 40 cent p.p. – wandelden we langs de zuidkant van de Nederrijn terug naar Rhenen, met uitzicht op Kesteren. We bespraken veel zaken van al dan niet gezamelijke interesse. Mijn vader informeerde onder andere uitgebreid naar de ontwikkelingen bij DoorBrekers. Ik filmde onderweg bijgaand Hollands tafereeltje dat ik u niet wil onthouden. Na een biertje in Rhenen gingen we huiswaarts.
De wandeling (trajekt C)
Blik over de Nederrijn
Nederrijn en Grebbeberg
Inmiddels zijn we weer veilig terug uit Oostenrijk. Wel een snelheidscamera laten flitsen op de ring van Keulen zaterdagmiddag dus even afwachten. Bij thuiskomst bleek dat we in augustus jl. volgens de Polizei Basel ook "iets" te veel gas hebben gegeven op weg van Zwitserland naar huis. Vroeger betaalde je buitenlandse boetes gewoon niet en hoorde je vervolgens nooit meer iets maar dat schijnt tegenwoordig wat genuanceerder te liggen. Ik herinner me altijd nog mijn baas Alfred Kodde bij Samas Groep die, toen twee Baarnse agentjes op kantoor kwamen om namens de Duitse politie te vertellen dat hij in Duitsland (veel) te hard had gereden zei: "Opgedonderd jullie hier want daar hebben jullie geen flikker mee te maken". De agentjes vertrokken geschrokken en Alfred hoorde nooit meer iets. Op naar de kerstvakantie dus maar weer, dan blijven we lekker snelheidsrisicoloos thuis.
Vrijheid…Blijheid
Swarovski maar dan buiten
Omdat het vrijdag in Oostenrijk National Feiertag is vroeg ik vanmiddag in de supermarkt waar we onze boodschappen doen aan de man van de vleesafdeling "Ist dieses Geschaeft morgen geslossen?" De man zei: "National Feiertag". Dus ik vraag "Das bedeutet dass dieses Geschaeft morgen geslossen ist?" De man zegt: "NATIONAL FEIERTAG". Ik zeg "Ich verstehe also dass dieses Geschaeft morgen geslossen ist", waarop de man zegt: "NATIONAL FEIERTAG" Ik vermoed dat de winkel vrijdag dicht zal zijn.
Maandagmiddag arriveerden wij in het Stubaital. Toen we bij Reutte Oostenrijk inreden lag er zoveel sneeuw dat we het ergste vreesden voor het Stubaital maar het viel mee. Dinsdag hadden we matig weer waardoor we besloten naar Kristalwereld Swarovski in Wattens te gaan maar dat bleek twee maanden gesloten te zijn in verband met een verbouwing. Daarom gingen we maar terug naar Innsbruck waar we na wat geslenter door de stad de Kaiserliche Hofburg bezochten met veel pronkkamers uit het Oostenrijkse keizertijdperk. Daarna gingen we naar de Tommy Hilfiger shop om de wintergarderobe aan te vullen hetgeen goed lukte op zowel de dames- als herenafdeling. Vandaag, woensdag ligt er overal wat sneeuw en zijn daar een paar uur in wezen wandelen in de omgeving van Neustift. De komende dagen wordt het warmer is de voorspelling.
Daar staat ze weer, net als vorig jaar!
Een Deltavlieger in de wolken
Wij zijn een weekje naar Oostenrijk!
Vanmorgen was de Engelse Worship Band Abundant Life, die op tournee is door Nederland, te gast bij onze gemeente DoorBrekers om de aanbidding te leiden. Van de toegift maakte ik een filmpje dat je ziet als je op Youtube zoekt naar DoorBrekers.
Abundant Life bij DoorBrekers
Vandaag kregen we post uit Guatemala. De opbrengst van de collecte tijdens onze trouwdienst – bijna 500 Euro – hadden we bestemd voor de gezinnen van onze World Vision sponsorkinderen in Guatemala (en het project waarvan zij deel uitmaken). Van beide kinderen, die we tijdens onze huwelijksreis ook bezochten, kregen we vandaag een brief met een verhaal over de besteding van het geld. Ze schreven dat ze naar de hoofdstad Guatemala City waren geweest – 4 uur met een jeep – en daar stalen platen, cement en spijkers hadden gekocht om de hutjes waar ze in wonen te verbeteren. Onderweg hadden ze snacks gekocht, waarvan ik me kan voorstellen dat het een hele belevenis is nu we gezien hebben waar ze nu wonen en waarvan ze leven. Er zaten tekeningen bij en foto’s van de kinderen tussen hun aankopen. Echt gaaf om te zien.
Het gezin waar Santos Pascal in woont
Felipa Maricela met haar moeder en zusjes
Afgelopen weekend was het precies een jaar geleden dat Wilma en ik elkaar voor het eerst hebben ontmoet. Om dit te vieren gingen we – nu het nog kan – zaterdag naar een smartshop in Gouda om paddo’s te nuttigen. Onder optimale hallucinogene werking blikten we terug op het afgelopen jaar en bespraken we de verbeterpunten en doelstellingen voor het nieuwe jaar. Conclusie: U gaat nog van ons horen!
