Doordat wij gisteravond voor twee verjaardagen in Ermelo waren uitgenodigd overnachtten we maar in ons buitenhuis in Barneveld waardoor we vanmorgen ook naar de samenkomst van DoorBrekers konden gaan. Peter Paauwe hield een fantastische preek over o.a. 2 Korintiërs 5 vers 1. "Want wij weten, dat, indien de aardse tent, waarin wij wonen, wordt afgebroken, wij een gebouw van God hebben, in de hemelen, niet met handen gemaakt, een eeuwig huis". Peter kwam met een sprekend voorbeeld om het verschil tussen "tent" en "gebouw" te illustreren: "Ik weet niet of u het wel eens doet, dat kamperen in zo’n tent – wij doen het als gezin ook maar ik heb er helemaal niets mee – maar als we dan op zo’n camping staan ben ik altijd blij dat ik ook een gebouw in Barneveld heb waar ik weer terug kom". Zo bracht de preek mij gelijk op gedachten voor ons middagprogramma vandaag.
Toen ik Wilma vorig jaar leerde kennen op Christian Match stond in haar profiel onder andere dat ze houdt van (stijl-)dansen en kamperen. Het eerste is vrij kansloos in onze relatie (de cadeaubonnen voor dansles die we op de bruiloft kregen heb ik inmiddels op marktplaats goed kunnen doorverkopen) maar dat kamperen wil ik na 28 jaar toch wel weer eens proberen – per slot van rekening is een relatie toch een kwestie van geven en ontvangen – maar dan met een tent dus zeker geen sleurhut. Veel van mijn vrienden voorspellen al jaren dat ze mij nog eens op een camping zullen zien staan en het voorproefje twee jaar geleden bij de familie Cardol was veelbelovend. Vanmiddag hebben we in de achtertuin de tent opgezet die we afgelopen week kochten bij de Makro om verrassingen in Frankrijk te voorkomen in augustus aanstaande. Ik krijg er steeds meer zin in!
Wilma neemt met haar ervaring de lead
Je kunt er zelfs in staan
En hier hopen we dan de laatste dagen te vertoeven
Zitten jullie ooit wel eens rustig met zijn 2-en op de bank? Een boek lezen, praten of zo? Ik word al moe als ik dit allemaal lees!
Boeken lezen heb ik nog nooit gedaan en eh nee…praten? met elkaar? nee, dat hebben we nog nooit gedaan. We zijn zo druk dat we onze zenuwinzinking al drie keer hebben moeten uitstellen.
Als kind deed ik niets liever. Toen ik nog bij mijn ouders woonde gingen we tijdens de zomervakantie ieder jaar kamperen in Frankrijk. We zochten een camping op een niet al te toeristische plaats en als het ons ergens beviel bleven we enkele dagen om dan weer ergens anders heen te gaan.
Hopelijk komt er vroeg of laat een vriendin op mijn pad die ook van kamperen houdt; want dat is tot nog toe niet het geval geweest. Geniet ervan!
Hi Douwe,
Ik moet ook niks hebben van een tent, moet er niet aan denken dat ik in zo’n benauwd ding moet liggen, en het op en afbreken al, dat is geen vakantie dat is armoe.
Ik werk het hele jaar niet om twee weken krom te moeten liggen in een tent, nee als het toch goedkoop moet dan maar in een B&B.
Zelf ga ik altijd in een hotelletje zodat er ‘smorgens een heerlijk ontbijt klaar staat.
Ik begrijp dat je de vrede wilt houden in je nieuwe huwelijk maar om nu gelijk iets te gaan doen wat je niet wil…….. voor mij heb je al veel gedaan om b.v. je mooie huis en omgeving te verruilen voor het westen en dan gelijk te gaan kamperen waar je niet van hou, man je krijg straks problemen doordat je veel dingen gaat doen die je eigenlijk niet wil doen, sterkte!!!!!
Een ding moet mij van het hart, het valt mij tegen van je dat je de cadeaubon voor het dansen hebt door verkocht, jij als christen zou deze toch hebben moeten weggeven, denk maar aan de barmhartige Samaritaan.
Groetjes
Rob
Hoi Rob,
Bedankt voor je analyse. Je ziet het te zwart-wit denk ik. Ik hoef niet te gaan kamperen om de (lieve) vrede te bewaren, ik beschouw het als een uitdaging. Voor moderne kunst haalde ik ook mijn neus en schouders op voor ik Wilma kende maar het blijkt reuze leuk te zijn in het echt. Ik heb niets tegen kamperen op zich maar wij gingen in het verleden vaak naar landen met kans op minder weer (Oostenrijk) en dan kozen we voor appartementen. Hotels vind ik niets met vakantie, zeker niet met kinderen.
Het westen van het land valt reuze mee ben ik achter gekomen. Gisteravond wandelden we in Nieuwerkerk tussen de kwakkende kikkers alsof ik op de Veluwe liep.
En je opmerking over die bonnen voor dansles hebben me aan het denken gezet. Ik ga de bonnen die we voor de sauna kregen dan maar gewoon weggeven!
Als je je interessesfeer kunt verruimen dankzij je relatie en je voor meerdere en nieuwe dingen openstelt vind ik dat alleen maar een pluspunt.Zeker zolang je jezelf niet hoeft weg te cijferen of je jezelf moet verplichten waardevolle dingen van persoonlijk belang te ontzeggen. Ik neem aan dat Douwe oud en wijs genoeg is om te weten waar de grens ligt.
Bovendien moet een relatie niet alleen aanvullend zijn, maar ook verrijkend; nietwaar?
Veel sterkte met ’t kamperen gewenst, Douwe.
De eerste en laatste keer dat Inge en ik samen kampeerden was in de zomer van 1976 in Luxemburg. Ik kon dat mooi combineren met m’n radio hobby en kon de hele vakantie naar Radio Luxembourg luisteren, voornamelijk de Engelstalige avond/nacht uitzendingen. ’t Was wel de laatste keer dat we samen kampeerden :-)) Daarna is ’t altijd een appartement of bungalow geweest waar we de vakantie in doorbrachten. Toen ik in 1977 in dienst ging heb ik ook nog een paar keer mogen k(r)amperen, ik mis er niks aan dat ik dat nu al 30 jaar niet meer gedaan heb.
Kamperen kan heel leuk zijn, zeker als je nog jong bent (!). Ik heb zelf prachtige vakantie’s doorgebracht in Engeland en Schotland met het tentje. Altijd de tent zo dicht mogelijk bij een warme Pub…Als het weer goed is lekker de BBQ aan, goede fles wijn erbij en vroeg naar bed….
Ga niet voor een dure kamping, en zeker niet wandelen in de regen. Gewoon lekker lui voor je tent zitten…
Mijn vrouw wil niet kamperen, ik heb hoop op dochter Kim als ze wat ouder is!
Groetjes Hans