Vanmorgen was de jaarlijkse “sportdag” van de school van mijn kinderen. Als vrijwilliger moest ik zes kinderen uit Groep 2 begeleiden waaronder mijn zoontje Marcel. We moesten langs een aantal verplichte nummers als hoogspringen, verspringen en hardlopen en een aantal vrijwillige nummers. Ik was er al snel achter dat de gedachte van de Olympische Spelen dat meedoen belangrijker is dan winnen ook hier niet opging. Ook als je zes jaar bent is het hele leven al een competitie van wie sneller en beter is. We hadden prachtig weer en veel versnaperingen. Al met al een leuke vrijetijdsbesteding. Onderstaand “mijn” groepje.
Staand v.l.n.r. Gerrard, Christiaan en MarcelZittend: Kelly, Kim en Rosanne
Sprak de coach vol trots!vr.gr.anne