Afgelopen avond gingen Wilma en ik in Utrecht naar het feest van mijn broer Henk die afgelopen donderdag 50 jaar is geworden. Henk wilde geen feest geven voor dit heugelijke feit, maar zijn vriendin Sophia had Henk en zichzelf een fake-uitnodiging gestuurd van een collega van haar die zogenaamd zijn 26-jarig huwelijksfeest vierde in een zaaltje toevallig tegenover haar huis. Normaal is Henk redelijk bijdehand maar dit had hij – tot veler verbazing – totaal niet door. Op de golfbaan had hij ’s middags tegen zijn golfmaatjes nog zijn afschuw uitgesproken over het feit dat hij ’s avonds naar een feest moest "in een aftandse tent dus wat nooit veel kon voorstellen of kosten". Het werd desalniettemin een gezellige avond met veel karaokegeweld. Leuk was ook dat Henk’s dochter Tjarda met haar vriend uit Wenen was gekomen om het feest mee te vieren. Na onze vertolking van "Het is een Nacht" van Guus Meeuwis verlieten we rond middernacht het door Henk als aftands betiteld pand.
Mijn vijf broers op onze bruiloft, links Henk