Enige dagen geleden viel bij ons een brief in de bus met het verzoek om mij in het donorregister te laten inschrijven. Vlak daarna roerde ook de organisatie van weblog.nl zich met het verzoek om een weblogje aan dit onderwerp te wijden. Denk even met mij mee. Ik krijg een ernstig ongeluk en lig daar. Komt een ambulance aan met ziekenbroeders die zich over mij ontfermen. Ik hoor nog wel hun stemmen maar ben niet in staat te reageren. Ambulancebroeder gaat bellen: “We hebben hier een ernstig ongeluk en willen ff checken of deze man een donorregistratie heeft”. Ja en wat ga ik dan in de verte allemaal nog meer horen en hoe loopt het af? Daarvoor geeft niemand een garantie. Nee, ik geef als bloeddonor bij leven en welzijn en bovenal vol bewustzijn elke zes weken bloed(plasma) en daar laten we het even bij.
leuk…
boeind…
Eindelijk gearriveerd in de arena!!
Gefeliciteerd. Beter ten halve gekeerd dan ten hele verdwaald
020 staat 1 en 010 staat 2
Jammer Robbert dat je het verschil niet weet tussen het Olympisch Stadion en die sporthal. Had de organisatie ook al rekening meegehouden door op de tickets met grote letters te zetten “dus niet in de arena”. Hoe dom kun je zijn (worden) als je richting 020 vertrekt.
na mijn dood mag iedereen alles hebben anders gaat het toch maar de oven in dus…
Huub als jij zo blijft doorroken is er niets meer bruikbaar!
Groetjes Hans
Nou zo denk ik er ook over.
Heb een codocil in mijn broekzak.
Maar ik laat me niet registreren.
En als ik me registreer als ‘niet donor’ dan klopt dat niet, want ik ben wel donor.
Ik geef ook al 26 jaar keurig drie keer per jaar (gemiddeld) een halve liter.