De afgelopen maanden plaatste ik vier delen over het Vliegersveld op deze weblog. Door een oplettende buurman om de hoek, wiens huis op de bovenste foto staat, werd ik erop gewezen dat er op Oudejaarsdag een vijfde deel in de Barneveldse Krant was verschenen dat ik had gemist. Zojuist heb ik dit deel links hiernaast aan de eerste vier delen toegevoegd.
Om 00.40 uur zijn we weer veilig in Barneveld aangekomen. Omdat ik niet het gevoel heb dat ik direct kan slapen heb ik hieronder maar even wat foto’s bij de logjes van de afgelopen dagen geplaatst. Als je op de foto’s klikt krijg je zoals altijd een vergroting.
Toen we vanmorgen ontwaakten zaten de eerste regendruppels op de auto. Tijd om te gaan dus. Vanmorgen hebben we het meeste vast ingepakt en de hut even schoongemaakt (zoals dat hoort als je ergens te gast bent geweest) en daarna hebben we even in het nabijliggende dorpje Cenes de la Viga koffie gedronken. Straks, om 16.30 uur rijden we naar de luchthaven van Malaga om de auto in te leveren. Niet vergeten om de mooie CD van Marcel en Lydia Zimmer, die we afwisselend met de door mij samengestelde CD ”Wilma´s Verzoekjes” in de auto de hele week hebben gedraaid uit de Kia mee te nemen alsmede de IPAQ met TomTom-navigatie die een werkelijk voortreffelijke dienst heeft bewezen de hele week. Dan zal het gauw 18.30 uur zijn en we vliegen om 20.10 uur. Om 23.05 uur landt de Boeing 737-700 van Transavia als alles volgens schema verloopt op Schiphol en hopelijk rond 00.30 landt de VW Passatt van Albatros Beheer & Management BV weer op de Veluwe. En vanaf de Veluwe dus de volgende update!
Vanmorgen zijn we naar de Alhambra paleizen die een paar kilometer van onze camping vandaan liggen geweest. We bezochten het Palacios Nazaries van Carlos V. We hadden geen zin in en Spaanstalige rondleiding noch in gedoe met koptelefoons waarop van alles werd toegelicht maar wandelden lekker rond door paleis en tuinen en kochten na afloop voor 8 Euro een schitterend Nederlandstalig boek over deze paleizen wat mooi als voorbereiding kan dienen op een volgend bezoek. Na een paar cappuccino´s keerden we terug naar ons verblijf. Vanmiddag ben ik alleen nog een keer de Sierra Nevada ingereden nadat we maandag nadat de auto was weggesleept hadden gezien dat je nog verder de bergen (en sneeuw) in kon rijden naar Veleta. Toen hadden we daar geen zin meer in maar ik was toch wel benieuwd hoe het nog hoger in de bergen zou zijn. Uiteindelijk kon ik maar een paar kilometer verder dan maandag, waarna de weg was afgesloten. Waarschijnlijk kun je in de zomer dus nog verder doorrijden. Er waren bij dit eindpunt parkeerplaatsen en veel vertier in de sneeuw voor vooral veel jeugd die met sleetjes van een heuvel af kon glijden. Ik zat een uurtje heerlijk in de zon op een terras met een glaasje Heineken. (Nu ik onlangs op advies van de Rabobank daar aandelen van heb gekocht). ´s Avonds als we uit eten gaan neem ik meestal een lokaal biertje.
De Alhambra paleizen
Na wat oefening kun je ook op een Spaanse computer snel knippen, plakken en copieren. Vanmorgen zijn we naar Granada geweest voor wat shopping en siteseeing. Eerst even goed de naam van de straat van de overdekte parkeergarage opgeschreven om nieuwe verrassingen te voorkomen. Bij de terugrit bleek dat we veel makkelijker naar ons huisje terugkunnen dan TomTom steeds aangeeft. Blijkbaar nog wat verouderde kaarten hier want in de stad vindt zeer veel aan onderhoud aan wegen met omleidingen en wegverleggingen plaats. Morgen gaan we naar de Alhambra paleizen vlak bij ons om de hoek. De termperatuur is wat gezakt van 17 naar circa 13 graden maar het blijft lekker op de vele terrasjes.
Vanmorgen reden we in stralend weer naar een wintersportplaats vlak onder Veleta in de Sierra Nevada. Nadat we koffie hadden gedronken keken we een poosje bij de ski-pistes en maakten een aantal foto´s. Daarna liepen we door het schitterende plaatsje een kochten wat souvenirs voor het thuisfront. Toen we terug kwamen was de huurauto verdwenen en bleek dat er een afsleepregeling gold op de plaatst waar we hadden geparkeerd. Terwijl Wilma in het zonnetje ging zitten wees een politieman van de Guardia Civil mij de weg naar waar de auto ´wel zou staan´. Niet dus. Het werd een heel gezoek met veel Spaanstalige adviezen. Na verloop van tijd zag ik een Kia Picanto -na nog meer adviezen- achter een heel dik afgesloten hek op de tweede verdieping van een parkeergarage staan. Wat was ik blij dat ik het briefje van het verhuurbedrijf met het kenteken (dat eerst gewoon in de auto slingerde) in mijn jaszak had gestoken zodat ik zeker wist dat het om onze auto ging. Na betaling van Euro 147,10 kon ik hem meenemen. Nou ja ik was allang blij na al dat gezoek. Bij het uitrijden van de garage had ik natuurlijk geen kaartje maar de juffrouw van het loket deed, toen ze de bon zag, na een ohlala de slagboom open. Toen ik bij Wilma terug was had die al het afslepen van een aantal andere auto´s kunnen aanschouwen. Gedeelde smart is halve smart, dacht ik toen maar.
Een skipiste in de Sierra Nevada
Het wintersportdorpje vlak onder Veleta
We zitten veilig vlak buiten Granada aan de voet van de Sierra Nevada. Vrijdag zijn we aangekomen nadat TomTom in de gehuurde Kia Picanto (LX!!!) feilloos de weg wees. Een andere auto dan via internet gehuurd maar een prima karretje met 3.000 km op de teller. En dat een week lang voor 114 Euro, zonder zeven toeslagen zoals meestal hier gebruikelijk. Inclusief CD speler dus de eigen cdtjes draaien vrolijk verder. Het huisje is klein als je met Center Parcs vergelijkt maar veel groter dan een sleurhut. Als je denkt dat de Veluwe het middelpunt van de wereld is dan is hier alles anders. Granada is een grote bouwput waar veel wordt ontwikkeld. De snelwegen zijn perfect en nergens wegwerkzaamheden. Waarschijnlijk is alles hier in één keer perfect gemaakt van Nederlands geld via de Europese Gemeenschap. Nou ja, nu hebben we er dan iets voor terug. Gisteren zijn we de hoogste weg van Europa opgereden naar het ski-gebied van de Sierra Nevada maar waarschijnlijk (en hopelijk) doordat het zaterdag was was het extreem druk. Daarom zijn we halverwege gekeerd en gaan het maandag nog een keer proberen. Vandaag, zondag, zijn we naar de Middellandse Zee gereden naar Playa Granada bij Modril. Onder de palmbomen in de zon dronken we koffie. Wilma houdt nu volgens Spaanse traditie siesta en ik heb dit internetcafé (met Spaans keyboard, maar een aardige mevrouw die wel helpt om het apestaartje te vinden) opgezocht waar je niet kunt printen, geen foto´s kunt uploaden laat staan pdf-files kunt openen, terwijl ik een heel belangrijke in mijn postbus had die overigens helemaal vol zat door wat grote bestanden. Tot onze grote verrassing vriest het hier ´s nachts flink aan de autoruiten te zien terwijl het overdag ca 18 graden is en je gewoon in een trui of blouse buiten kunt lopen. De eerste nacht hebben we flink kou geleden maar met de extra dekens ging het afgelopen nacht prima. Morgen dus een nieuwe poging om naar het ski-gebied te rijden.
De spiksplinternieuwe Mobile Homes
Tot 27 januari ben ik met mijn vriendin Wilma op vakantie naar een camping (ja een mens kan diep zinken) in Pinos Genil bij Granada in Zuid-Spanje. Dit plaatsje ligt aan de voet van de Sierra Nevada en van hieruit kan men de hoogst gelegen weg van Europa (volgens de kaart) oprijden naar het op ca 3.400 meter gelegen Veleta. Dat zullen we dan eens proberen met de op de luchthaven van Malaga gehuurde 5 deurs Renault Clio. In Granada is het overdag circa 17 graden volgens de weersverwachting Ik ga proberen vanuit een internetcafé in Granada deze weblog bij te houden. Een aantal via Google opgespoorde locaties staat al in mijn mobiele navigatiesysteem. Adios.
Als alles volgens plan verloopt komt op bovengenoemde camping binnenkort mijn Mobile Home dus we gaan eigenlijk op fact-finding-mission.
Vanavond gingen we met z’n twaalven van onze zgn. Kleine Groep van Evangeliegemeente de Kandelaar als gezellig uitstapje kegelen in het Hilletje in Kootwijk. Zoals onze voorganger Rik van Boven aan het begin van het nieuwe seizoen zei “Gemeente zijn is ook fun”. Na om 20h gezamenlijk te zijn vertrokken van Voorthuizen naar Kootwijk dronken we daar vooruitlopend op de kegelactiviteit eerst koffie en thee. Tegen negenen gingen we naar de twee kegelbanen in de kelder. In twee groepen kegelden we er op los waarbij al snel bleek dat met name baan 2 niet storingsvrij was. Kegels bleven bij het rechtop terugzetten steeds omvallen. In plaats van lang te wachten tot ze wel wilden staan gooiden we gewoon door met als gevolg dat meestal bij een goeie worp vlak voor de bal er was de kegels -tot grote hilariteit- automatisch omhoog gingen en de bal er onderdoor vloog. Juist terwijl we discussiërden over de korting die we al dan niet moesten gaan bedingen voor het ongemak werd al reeds in onze nood voorzien want de dame van de bediening kwam meedelen dat we de baanhuur niet hoefden te betalen. Tegen half elf keerden een aantal mensen huiswaarts en anderen dronken nog een drankje op rekening van Piet van de Beek, die daar ook niet meer onder uitkon nadat hij met trots had meegedeeld dat zijn zakelijk plus prive wagenpark inmiddels uit een vijftal Mercedessen bestaat.
And the winner is……