Vanmiddag ging ik naar de kerk van de R.K. parochie “De Goede Herder” in Ermelo. Ondanks het feit dat ik 35 jaar in Ermelo heb gewoond was ik nog nooit in deze kerk geweest. Om 13.45 uur begon de afscheidsviering van Wilhelmus Matheus (Wim) Hendrikx, de vader van Joost, een oude vriend van mij, die op 11 januari is overleden op 81-jarige leeftijd. Het was een plechtige dienst. Ik was verbaasd dat de pastoor de Catechismus aanhaalde want ik dacht altijd dat dat iets van “ons Protestanten” was. De liturgie voor de dienst was opgesierd met tekeningen van de kleinkinderen die op hun manier hun opa herdachten. De pastoor besteedde hier terecht de nodige aandacht aan.
Tjongejonge Douwe,
Houdt het gedonder nooit op? Petje af voor je uithoudingsvermogen! Hopelijk bereik je ooit het gewenste resultaat!
Groet,
Evert
Het was vandaag meer een zijdelingse beweging Evert. Vandaar mijn slotzin. Ik licht het eerstdaags wel toe als ik je spreek. Is niet iets om hier precies uit te leggen.
Prima Douwe, spreek je binnenkort wel.
Er is niets mis met oecomene hoor.
Beste Douwe. Als je 35 jaar in Ermelo hebt gewoond en nooit de kerk aldaar hebt bezocht, mag ik daar dan uit afleiden dat je pas op latere leeftijd ‘tot inkeer” bent gekomen? In dat geval is er voor mij nog hoop.
Nee hoor Bart. In Ermelo staan vele kerken en ik was van een ander filiaal van Gods grote concern en ging naar een Protestantse kerk. Voor iedereen is er hoop en dat is bovendien niet gebonden aan kerkbezoek.
Als je protestant ben opgevoed zoals Douwe en ook ik, ga je er vanuit dat je door vuur uit de hemel getroffen wordt als je een RK kerk binnen gaat. Later ben ik er achter gekomen dat het geheel gevaarloos is. Toch is het voor een Protestant vreemd om een R.K. te bezoeken…