Vissen in de polder

Zaterdagmiddag jl. belde mijn zoontje Marcel met het voorstel om zondagmiddag te gaan vissen in de polder "op een plekje waar jij vroeger ook altijd ging vissen pappa". Inderdaad viste ik begin jaren zeventig toen ik op de Havo in Harderwijk zat onnoemelijk vaak in de (Flevo-)polder en aan het Veluwemeer. Dus moest ik snel nog even naar een dierenspeciaalzaak om een hengel te kopen en een paar tuigjes. Ook dat kost tegenwoordig niets meer. Zondag aan het eind van de morgen, na de kerk, gingen we eerst even een patatje eten bij Pinokkio in Ermelo en daarna verder om bij Harderwijk de Flevopolder in te rijden. Het plekje dat ik op het oog had ligt in een mooie bocht waar twee kanalen bij elkaar komen dat vroeger aan een tweebaansweg lag waar je zo de weg af kon draaien naar het water. Inmiddels is dit een vierbaansweg geworden met vangrails en daardoor werd het even zoeken om de lager gelegen weg aan het water te vinden. Omdat dit niet snel genoeg lukte parkeerden we de auto maar in de berm in de buurt en liepen naar het water. We visten met brood en hadden vaak beet (zoals het vroeger heette, tegenwoordig schijnt het "ik heb bij" te zijn in plaats van "ik heb beet") maar vingen niets. Daarom besloten we het over veertien dagen weer te gaan proberen maar dan met wormen. Nicole wil dan haar zwemspullen meenemen om, een eind verderop waar geen vissers zitten, te gaan zwemmen.

                                           Aan de waterkant, Nicole, Ramona en Marcel