Inmiddels zijn we weer veilig terug uit Oostenrijk. Wel een snelheidscamera laten flitsen op de ring van Keulen zaterdagmiddag dus even afwachten. Bij thuiskomst bleek dat we in augustus jl. volgens de Polizei Basel ook "iets" te veel gas hebben gegeven op weg van Zwitserland naar huis. Vroeger betaalde je buitenlandse boetes gewoon niet en hoorde je vervolgens nooit meer iets maar dat schijnt tegenwoordig wat genuanceerder te liggen. Ik herinner me altijd nog mijn baas Alfred Kodde bij Samas Groep die, toen twee Baarnse agentjes op kantoor kwamen om namens de Duitse politie te vertellen dat hij in Duitsland (veel) te hard had gereden zei: "Opgedonderd jullie hier want daar hebben jullie geen flikker mee te maken". De agentjes vertrokken geschrokken en Alfred hoorde nooit meer iets. Op naar de kerstvakantie dus maar weer, dan blijven we lekker snelheidsrisicoloos thuis.

                         

                                                                              Vrijheid…Blijheid

                         

                                                                          Swarovski maar dan buiten

Omdat het vrijdag in Oostenrijk National Feiertag is vroeg ik vanmiddag in de supermarkt waar we onze boodschappen doen aan de man van de vleesafdeling "Ist dieses Geschaeft morgen geslossen?" De man zei: "National Feiertag". Dus ik vraag "Das bedeutet dass dieses Geschaeft morgen geslossen ist?" De man zegt: "NATIONAL FEIERTAG". Ik zeg "Ich verstehe also dass dieses Geschaeft morgen geslossen ist", waarop de man zegt: "NATIONAL FEIERTAG" Ik vermoed dat de winkel vrijdag dicht zal zijn.

Maandagmiddag arriveerden wij in het Stubaital. Toen we bij Reutte Oostenrijk inreden lag er zoveel sneeuw dat we het ergste vreesden voor het Stubaital maar het viel mee. Dinsdag hadden we matig weer waardoor we besloten naar Kristalwereld Swarovski in Wattens te gaan maar dat bleek twee maanden gesloten te zijn in verband met een verbouwing. Daarom gingen we maar terug naar Innsbruck waar we na wat geslenter door de stad de Kaiserliche Hofburg bezochten met veel pronkkamers uit het Oostenrijkse keizertijdperk. Daarna gingen we naar de Tommy Hilfiger shop om de wintergarderobe aan te vullen hetgeen goed lukte op zowel de dames- als herenafdeling. Vandaag, woensdag ligt er overal wat sneeuw en zijn daar een paar uur in wezen wandelen in de omgeving van Neustift. De komende dagen wordt het warmer is de voorspelling.

                         

                                                                     Daar staat ze weer, net als vorig jaar!

                         

                                                                          Een Deltavlieger in de wolken

Vanmorgen was de Engelse Worship Band Abundant Life, die op tournee is door Nederland, te gast bij onze gemeente DoorBrekers om de aanbidding te leiden. Van de toegift maakte ik een filmpje dat je ziet als je op Youtube zoekt naar DoorBrekers.

                         

                                                             Abundant Life bij DoorBrekers               

Vandaag kregen we post uit Guatemala. De opbrengst van de collecte tijdens onze trouwdienst – bijna 500 Euro – hadden we bestemd voor de gezinnen van onze World Vision sponsorkinderen in Guatemala (en het project waarvan zij deel uitmaken). Van beide kinderen, die we tijdens onze huwelijksreis ook bezochten, kregen we vandaag een brief met een verhaal over de besteding van het geld. Ze schreven dat ze naar de hoofdstad Guatemala City waren geweest – 4 uur met een jeep – en daar stalen platen, cement en spijkers hadden gekocht om de hutjes waar ze in wonen te verbeteren. Onderweg hadden ze snacks gekocht, waarvan ik me kan voorstellen dat het een hele belevenis is nu we gezien hebben waar ze nu wonen en waarvan ze leven. Er zaten tekeningen bij en foto’s van de kinderen tussen hun aankopen. Echt gaaf om te zien.

                         

                                                             Het gezin waar Santos Pascal in woont                

                         

                                                             Felipa Maricela met haar moeder en zusjes               

Afgelopen weekend was het precies een jaar geleden dat Wilma en ik elkaar voor het eerst hebben ontmoet. Om dit te vieren gingen we – nu het nog kan – zaterdag naar een smartshop in Gouda om paddo’s te nuttigen. Onder optimale hallucinogene werking blikten we terug op het afgelopen jaar en bespraken we de verbeterpunten en doelstellingen voor het nieuwe jaar. Conclusie: U gaat nog van ons horen!

                         

Vanmorgen was ik – uitgenodigd door collega zeezendergeinteresseerde Vincent Schriel – getuige van de presentatie van het boek "Herinnert U zich deze nog?" over de geschiedenis van Veronica van 1975-2005. Dus na de roemruchte zeezenderperiode, eerst als publieke omroep en daarna (weer) op de commerciele tour. De presentatie werd gehouden in het statige pand van Veronica Holding BV aan de Larixlaan te Hilversum. Schrijver Arjan Snijders overhandigde, na kort en bondig door deze 30 jaar Veronica te zijn heengewandeld, het eerste exemplaar aan Bart van Leeuwen die op een uitzondering na alle fases van dit Veronica had meegemaakt. Een samenvatting van het gebeuren zie je op dit filmpje. Het verhaal van 1975 tot 1999 stond mij qua feitenrelaas nog helder voor de geest en bracht de nodige herinneringen maar na 1999 ben ik de draad een beetje kwijt. En dat was ook niet vreemd want eigenlijk is de conclusie dat we vanmorgen op bezoek waren bij een holding met een merknaam ("de sterkste merknaam in de Nederlandse media") die zijn radio-tak heeft uitbesteed aan Sky-radio, zijn tv-tak heeft uitbesteed aan SBS6 en zijn blad heeft uitbesteed aan een uitgever. Deze holding rommelt zelf dan nog wat in de marge met een radioschool die v-radio op internet brengt en kinkfm radio waarvan ik het bestaan allang was vergeten en mij slechts herinnert aan suicidale muziek eind jaren negentig (dacht ik zo). Maar het was wel gezellig en rond 12.30 verliet ik – de lunch aan anderen overlatend – het pand met weer een radioboek onder mijn arm! (De komende dagen zal ik hier nog wat leuke radioherinneringen aan Veronica plaatsen)

                         

                                                             Bart van Leeuwen en Arjan Snijders                

Vandaag weer een hoop aktiviteiten. Eerst in de middag naar kookstudio Lisette in Waalre voor de 50e verjaardag van onze vriend Robbert van der Kruk en daarna naar het Gelredome voor het avondprogramma van 40 jaar EO, een concert van het Australische Hillsong met zangeres Darlene Zschech en daarna Michael W. Smith. Het was leuk om Robberts vader, zussen en aanhang na lange tijd weer eens te zien al was het koken zo tijdrovend dat we weinig tijd hadden om elkaar uitgebreid te spreken. Nadat Wilma en ik nog net tijd hadden om snel van al het gezamenlijk gekookte te eten vertrokken we naar het Gelredome in Arnhem voor een fantastisch concert. Darlene en Hillsong had ik vorig jaar ook al gezien maar MWS -die we nog toezongen omdat hij de volgende dag 50 jaar zou worden- zag ik voor het eerst live. Hier zie je een kort filmpje van Hillsong op het moment dat Michael het podium op komt.

                         

                                                               De jarige en Wilma aan de kook                

                         

                                                                  Jaja, wat een concentratie                

                         

                                                                                                 De entreekaart                  

                         

                                                                                   Darlene van Hillsong