Vanavond nam ik met Piet van de Beek deel aan de Kiwanis Midzomeravond Rally waarvoor Piet was uitgenodigd tezamen met 99 andere equipes. De opbrengst van de avond (Euro 8.000.=) was bestemd voor de Stichting "Racen Tegen Kanker". Speciaal voor deze avond heeft Piet twee weken geleden een prachtige Saab Cabrio aangeschaft. Na te zijn gestart bij Kasteel de Schaffelaar reden we in gezelschap van oldtimers, klassiekers en liefhebbersauto’s vijf routes door de gemeente Barneveld volgens diverse Rally navigatiesystemen met bijzondere namen als "Visgraat" en "Baril systeem". Ik had Wilma gevraagd om thuis standby te zijn om eventuele vragen -al dan niet met behulp van google- telefonisch te helpen beantwoorden, maar dat bleek niet nodig want we waren het spoor na enkele minuten al volledig bijster. Maar we waren in goed gezelschap want op kruispunten kwamen al snel van meerdere kanten rallydeelnemers die volledig de kluts kwijt waren en smekend om hulp rondkeken.

Na verloop van tijd werd het toch allemaal wat duidelijker en kregen we weer hoop op "de cup met de grote oren", maar het bleek er dit jaar voor ons uiteindelijk niet in te zitten. Op naar een volgende keer maar weer dus. "Meedoen" – voor het goede doel – was achteraf toch belangrijker dan winnen.

                         

                                                         Gelukkig was het even droog!         

Als "vaste kantoorvrijwilliger" (leuk voor je CV) van World Vision was ik dinsdag uitgenodigd voor het jaarlijkse medewerkersuitstapje. We verzamelden ons in Loosdrecht voor een zeildag maar gezien de extreem slechte weersvoorspellingen werd overgeschakeld op Plan C. Na de koffie vertrokken we naar Hilversum voor een bezoek aan Beeld en Geluid, waar ik recentelijk nog was geweest bij de uitreiking van het "Tunesboek" aan Frits Spits, Felix Meurders en Ferry Maat. Gelukkig hebben Wilma en ik dit "museum" ook nog op ons programma staan want het bezoekje was nu vrij kort, maar wel handig voor een eerste indruk. Na de lunch vertrokken we naar Wijk bij Duurstede waar we op Kasteel Duurstede les kregen in sabelschermen. Ik werd al in de eerste ronde met 5-4 uitgeschakeld door Esther. De finale tussen winnares Marie-José en Ronald zie je op dit filmpje. Na een afsluitend buffet in Loosdrecht keerde ik om ca 20.30 huiswaarts naar Nieuwerkerk.

                         

                                                                  Let op de string

Vanmiddag gingen we in Kijkduin naar de laatste dag van de tentoonstelling Sculptuur Biënnale. Een schouwspel van kleurrijke glassculpturen en monumentale bronzen beelden op en rond de boulevard van Kijkduin. Helaas was het wat regenachtig maar het was de moeite waard het weer te trotseren.

                         

                                                      Een van de 40 kunstwerken

                         

                                                      Tijd voor een versnapering

Vandaag zijn onze "wittebroodsweken" ten einde. Nou heb ik – ook de laatstse zes weken – zoals gewoonlijk alleen maar bruin brood gegeten maar de meer dan honderd kaarten die we hebben gekregen voor onze trouwdag hebben we vandaag maar eens opgeruimd.

                         

                              Een gedeelte van de kaarten die we kregen voor ons huwelijk

Eerder deze week hebben we voor onze ouders de "officiele trouwfoto" geprint. Door mijn broers waarvan de trouwfoto’s al aan de wand hangen wordt nu druk gespeculeerd over de vraag welke plaats onze foto zal krijgen. "Als hij uberhaupt in de woonkamer komt" volgens hen.

                         

                                                         Waar komt hij te hangen?

Vanmiddag waren we naar het CHIO in Rotterdam op uitnodiging van VPV, een vermogensbeheerder uit Gouda. Het was leuk voor een keertje maar wel een beetje tam. Als 32 paarden uit 8 landen hetzelfde rondje hebben afgelegd – waarvan je op dit filmpje wat kunt zien – en dat vervolgens nog een keer gaan doen, heb je het wel gezien. Dus af en toe maar een hapje en/of een drankje want daar aan is geen gebrek. Doordat een enorme hoosbui dreigde verlieten we het gebeuren voordat Ilse de Lange ging optreden.

                         

                                                         Het CHIO in Rotterdam

Bij het binnenrijden van Barneveld vanaf de A1 word je sinds kort verrast met een enorm kunstwerk met de titel "De Trein" dat inmiddels "the talk of the town" is. De maker is Peter Zegveld, een inspirator, ideeenmaker, theatermaker en beeldend kunstenaar, die door zijn enorme vrijheid en onconventionele houding kriskras door diverse disciplines heenwandelt en de toeschouwer absurditeiten laat ontdekken en beleven. Maar dat gaat velen te ver.

Na 50 ingezonden brieven heeft de Barneveldse Krant de discussie over "de Trein" gesloten "in afwachting van nieuwe ontwikkelingen". Inmiddels is met een verwijzing naar de plaatselijke ijzerhandel "www.bijkerk.nl" op het kunstwerk gespoten, later aangevuld met "te koop".

Zonder te willen zeggen dat ik onder de indruk ben van het kunstwerk kan op z’n minst worden opgemerkt dat bij de ingezonden brieven een groot aantal primitieve reacties zit. Als je van mening bent – en/of niet verder komt dan – dat alles wat in Barneveld staat gelijk "met een kip te maken moet hebben" of "dat iedere kunstenaar per definitie gestoord is" zul je het vast nog ver schoppen in deze wereld.

Het antwoord op wat kunst is is altijd subjectief. En kunst die altijd voor iedereen mooi is is onmogelijk. In ieder geval doet dit kunstwerk meer stof opwaaien dan een stilleven.

Inmiddels heeft een Barneveldse makelaar "De Trein" in de verkoop gedaan hetgeen hier te zien is op zijn website.

                         

                                                      "Euro 84.000 ….. dan heb je ook wat"

Gelukkig zijn er ook positieve reacties: "Eindelijk een kunstwerk dat Barneveld boven de truttigheid uittrekt. Gelukkig geen kip of haan want daar hebben we er genoeg van. Kunst hoef je niet mooi te vinden, kunst wil de discussie op gang brengen, tot denken aanzetten. Zo ook de trein. Het is een boeiend, burlesk en krachtig werk. Roest is een natuurlijk proces en levert een mooie kleur op".

Vanmorgen werd ik door Nicole en Marcel verrast met (lekkere) vaderdagcadeau’s en een kunstwerk dat Marcel op school maakte met zijn silhouet en de tekst "beste papa, ik vind je erg lief, ik vind ook dat je erg je best doet om het elke zondag dat wij bij je zijn leuk te maken ik hou ook van jou en daarom heb ik een kado voor jou". Bij DoorBrekers – waar mooie vaderdagfilmpjes werden vertoond – had ik eerder ’s morgens ook al leuke bewerkte schrijfblokken van beiden gekregen die ze in de kindersamenkomst hadden gemaakt. Na een bezoek aan McDonalds gingen we met z’n allen naar Ermelo, eerst naar de ouders van Wilma en daarna naar mijn ouders. Na de avonddienst bij DoorBrekers gingen we weer huiswaarts naar Nieuwerkerk waar Danielle, Ronald en Nathalie mij verrasten met een vaderdagcadeau, nl. een paar stel donkere sokken met motieven. Sinds ik hier over de vloer kom hebben ze er eerst alles aangedaan om te zorgen dat ik mijn witte sportsokken niet zo hoog meer zou optrekken en daarna om ze maar helemaal uit te laten hetgeen aardig is gelukt.

                         

                                                   Vader en Zoon, same shirt

                                     

                                                      Nicole en Marcel, 17 juni 2007

                         

                                                "Douwe….. die vreselijke witte sokken"

Aanstaande zondag is het vaderdag. Volgens schema zie ik Nicole en Marcel die dag en die zorgen op vaderdag altijd wel voor een leuke verrassing zoals bijvoorbeeld vorig jaar een "keuringsrapport" van de hand van Marcel. Maar stiefvader zijn …. levert dat eigenlijk ook nog iets op?

                         

                                             Keuringsrapport 2006