We zitten veilig vlak buiten Granada aan de voet van de Sierra Nevada. Vrijdag zijn we aangekomen nadat TomTom in de gehuurde Kia Picanto (LX!!!) feilloos de weg wees. Een andere auto dan via internet gehuurd maar een prima karretje met 3.000 km op de teller. En dat een week lang voor 114 Euro, zonder zeven toeslagen zoals meestal hier gebruikelijk. Inclusief CD speler dus de eigen cdtjes draaien vrolijk verder. Het huisje is klein als je met Center Parcs vergelijkt maar veel groter dan een sleurhut. Als je denkt dat de Veluwe het middelpunt van de wereld is dan is hier alles anders. Granada is een grote bouwput waar veel wordt ontwikkeld. De snelwegen zijn perfect en nergens wegwerkzaamheden. Waarschijnlijk is alles hier in één keer perfect gemaakt van Nederlands geld via de Europese Gemeenschap. Nou ja, nu hebben we er dan iets voor terug. Gisteren zijn we de hoogste weg van Europa opgereden naar het ski-gebied van de Sierra Nevada maar waarschijnlijk (en hopelijk) doordat het zaterdag was was het extreem druk. Daarom zijn we halverwege gekeerd en gaan het maandag nog een keer proberen. Vandaag, zondag, zijn we naar de Middellandse Zee gereden naar Playa Granada bij Modril. Onder de palmbomen in de zon dronken we koffie. Wilma houdt nu volgens Spaanse traditie siesta en ik heb dit internetcafé (met Spaans keyboard, maar een aardige mevrouw die wel helpt om het apestaartje te vinden) opgezocht waar je niet kunt printen, geen foto´s kunt uploaden laat staan pdf-files kunt openen, terwijl ik een heel belangrijke in mijn postbus had die overigens helemaal vol zat door wat grote bestanden. Tot onze grote verrassing vriest het hier ´s nachts flink aan de autoruiten te zien terwijl het overdag ca 18 graden is en je gewoon in een trui of blouse buiten kunt lopen. De eerste nacht hebben we flink kou geleden maar met de extra dekens ging het afgelopen nacht prima. Morgen dus een nieuwe poging om naar het ski-gebied te rijden.
De spiksplinternieuwe Mobile Homes